Με το άγγιγμα σού λέει όσα δε λέγονται με λόγια

Εάν κάτι αποτυπώνεται στο μυαλό μας και μας δημιουργεί διάφορα κι ανάμεικτα συναισθήματα, ενώ ταυτόχρονα ο εγκέφαλός μας δέχεται αυτά τα μηνύματα και τα ερεθίσματα, είναι ένα απλό άγγιγμα. Ο τρόπος δε που θα σε αγγίξει ο σύντροφός σου έχει μεγάλη σημασία για το πώς θα αντιδράσεις εσύ και το σώμα σου. Άλλωστε στον έρωτα μετράνε εκείνα τα απλά πράγματα που συνήθως αντιλαμβανόμαστε στο κλάσμα του δευτερολέπτου. Οι ματιές, οι σπίθες, τα αγγίγματα.

Άλλωστε το άγγιγμα είναι ο τρόπος που μιλάει η ψυχή. Είναι οι λέξεις που θέλουμε να πούμε αλλά δεν τολμάμε, ντρεπόμαστε ή φοβόμαστε και κρύβει μέσα όλα αυτά που δεν ομολογούμε. Είναι όσα νιώθουμε, όσα μένουν ανείπωτα και κρυμμένα βαθιά μέσα μας. Ένα άγγιγμα μπορεί να προκαλέσει πυροτεχνήματα στο σώμα και το μυαλό, να ξεμπερδέψει λόγια και συναισθήματα. Είναι οι λεπτομέρειες που θα σε συναρπάσουν σε έναν άνθρωπο. Είναι ο τρόπος που θα σε προσεγγίσει. Είναι αυτό το χαμόγελο που φτάνει μέχρι τα μάτια και σε βοηθάει να διαβάσεις την ψυχή του άλλου. Η ματιά που θα έχετε και θα καταλάβετε αν είστε καλά ή αν σας απασχολεί κάτι. Όλα αυτά που στον έρωτα είναι τα ασήμαντα σημαντικά για κάποιους. Μα κυρίως είναι ο τρόπος εκείνος που θα τυλίξει τα χέρια του γύρω από εσένα, έτσι όπως θα ακουμπήσει απαλά το πρόσωπό σου και θα σε κοιτάζει μέχρι να φτάσει στα χείλη, στο φιλί.

Ο τρόπος που σε αγγίζει κάποιος δύσκολα λέει ψέματα. Κι αν ξεγελαστείς είναι γιατί εσύ το θέλησες. Το σώμα έχει τη δική του γλώσσα. Μια γλώσσα που δε χρειάζεται μετάφραση για να καταλάβεις, το «όχι» και το «ναι», το «προχώρα» και το «σταμάτα». Κι εσύ θέλεις το χάδι, εκείνο που σου είναι γνώριμο, εκείνο που σε ταρακουνάει και σε συγκινεί. Αυτό που θα σου προκαλέσει ανάμεικτα συναισθήματα. Το έντονο και το απαλό, το άγριο και το τρυφερό, αυτό που σας ένωσε, εσάς και τα κορμιά σας. Παρατηρείς το πρόσωπο, αγγίζεις τα μάτια, τα βλέφαρα και μένεις εκεί να αισθάνεσαι τον άνθρωπό σου. Να βλέπεις αυτό που νιώθεις, αυτό που ερωτεύτηκες. Στις ανύποπτες στιγμές που τα χέρια σας είναι ενωμένα, που ενώ μιλάει έχει το νου του να σε αγγίξει, να έχει το χάδι σου,  την επαφή που θέλουν τα σώματά σας απεγνωσμένα και χωρίς παύση.

Κι από την άλλη όσα λόγια κι αν πείτε, πάντα θα θέλεις αυτό το άγγιγμα, αυτό που θα τα πει όλα και ίσως θα σε καθησυχάσει, θα σε ηρεμήσει σε κάθε δύσκολη ή όμορφη στιγμή, που θα  υπάρχει πάντα εκείνη η προσμονή για να έρθουν κοντά οι σάρκες σας, να πάψουν οι ενδοιασμοί, να φύγουν οι σκέψεις που είχες και σε βασάνιζαν. Και με ένα απλό κουμπί που αποτυπώνεται με το φιλί, με τα χέρια μπλεγμένα στα δικά σου, θα γίνει η διαγραφή όλων αυτών που σε βάραιναν. Ακόμη κι όταν είστε μακριά, το σώμα σου θα θυμάται εκείνο εκεί το άγγιγμα και το πώς σε έκανε να νιώσεις. Θα παραμείνει η λάμψη στα μάτια και στο χαμόγελο, γιατί το σώμα θα θυμάται εκείνες τις στιγμές που πέρασες με τον άνθρωπό σου.

Τον άνθρωπο που είναι ένα κομμάτι δικό σου που ήρθε να σε ολοκληρώσει ή που μαζί ολοκληρώνεται το παζλ του απόλυτου πάθους. Εκείνου του χορού, που χορεύετε μαζί όταν τα κορμιά και τα αγγίγματα βγάζουν σπίθες κι έρωτα. Δύο χέρια που πορεύονται μαζί, δύο σώματα που στη λέξη «αγγίζω» πάλλονται ρυθμικά, υποκλίνονται στη δύναμη αυτή που επισφραγίζει τα συναισθήματά σας. Είναι αυτά τα χέρια, που δεν τα αφήνεις να φύγουν, δεν θέλεις να φύγουν και δεν μπορούν γιατί πλέον είναι μπλεγμένα σφιχτά με τα δικά σου.