Όσο δεν εξηγείς αφήνεις εκκρεμότητες

Η σιωπή είναι χρυσός λένε. Μπορεί να καταφέρει πολλά αφήνοντας την ησυχία της ψυχής να μιλήσει δυνατά με τον τρόπο της. Τα μάτια μιλάνε από μόνα τους και καταλαβαίνεις αμέσως όσα κρύβουν τα λόγια. Η σιωπή, όμως, δεν είναι πάντα χρυσός. Αφήνει πολλά πίσω της, άλλοτε ερωτηματικά, υποσχέσεις και άλλοτε μια προσμονή. Έχεις αναρωτηθεί τι αντανακλά η σιωπή σου;

Πολλές φορές έκατσες με ατελείωτες συζητήσεις να αναλύεις τη σιωπή. Στην πραγματικότητα αναλύεις τις υποθετικές σκέψεις ενός ατόμου. Λόγια δεν υπάρχουν και πιθανόν ούτε και πράξεις. Στις ανθρώπινες σχέσεις κάποια πράγματα τελειώνουν αθόρυβα δίχως εξηγήσεις παρά μόνο σιωπή. Παύουν να επικοινωνούν όπως θα έπρεπε. Παύουν να ανακαλύπτουν τους λόγους, τα συναισθήματά τους. Άδικο να χωρίζουν δυο άνθρωποι μη γνωρίζοντας τον λόγο, το τι πραγματικά θέλουν να πουν στο άτομό τους. Αξίζουν όλα τα τέλη μια τέτοια σιωπή;

Το τέλος μιας σχέσης δεν έρχεται μέσω της αθόρυβης επικοινωνίας. Μα φυσικά και δε σημαίνει το τέλος, τον χωρισμό. Παύση· όλα ξαφνικά αλλάζουν. Παύση και τα λόγια δεν έχουν το χώρο που τους αρμόζει. Η σιωπή, το βλέμμα και η αμηχανία κυριαρχούν. Πολλά αφήνει πίσω της με την υπόσχεση και το παράπονο να προσμένουν. Δεν έχει συνηθίσει ο άνθρωπος που είχες, την ανεξήγητη αυτή ησυχία. Περιμένει να σε ακούσει, να αναγνωρίσει τη φωνή σου. Σιωπή· ατελείωτη. Κρύβει ανείπωτα λόγια, στιγμές του παρελθόντος με μια κρυφή ελπίδα να γεμίσουν και πάλι ζωή. Παράξενο. Πόσα κρύβει μια σιωπή;

Το λιμάνι της σιωπής είναι δύσκολο για εκείνον που επιλέγει να μιλήσει. Δε σταματούν έτσι όσοι ένιωσαν. Και ποιος δεν περιμένει ύστερα από κάτι τέτοιο. Η προσμονή του «θα γυρίσεις κάποια στιγμή» έρχεται για να μην ξεκολλήσει από το μυαλό. Έναν ήχο, ένα μήνυμα περιμένουμε να μας δώσει όλες τις λύσεις και τις απαντήσεις στα ερωτήματα. Γιατί γίναμε έτσι; Γιατί καταλήξαμε να μην μπορούμε να πούμε όσα θέλαμε εκείνη τη μία και μοναδική ευκαιρία; Δε δώσαμε τον χρόνο που χρειαζόταν. Άλλα θέλαμε να πούμε κι άλλα εν τέλει ξεστομίσαμε. Δείλιασες την ώρα που σκεφτόσουν τα «πρέπει» και τον εγωισμό σου. Δεν είπες τη λέξη που ήθελες τόσο. Απλώς σώπασες.

Από τη σιωπή δεν ξεφεύγεις εύκολα, όσο κι αν θέλεις. Θα κυριαρχούν τα ατελείωτα ερωτηματικά. Θα σε βασανίζουν κάθε βράδυ οι σιωπές σας. Δεν κάνατε φασαρία με τα λόγια σας και σας έπνιξε ο ήχος της σιωπής. Και με αυτόν τον τρόπο έρχεσαι αντιμέτωπος με την αλήθεια και τον φόβο που δεν παραδέχτηκες. Ήθελες να πεις πολλά μα ο τοίχος σας δε σας άφησε. Στιγμές πεθαμένες που έμειναν στον χρόνο. Πάγωσαν την πραγματικότητα και το θάρρος της ειλικρίνειας. Θάρρος για να πεις τα ανείπωτα της ψυχής σου. Τι έμεινε όμως; Η σιωπή σου. Τα σφραγισμένα χείλη με το παράπονο και την ανυπομονησία να βρεθούν ξανά με αυτό που ποθούν.

Ο χειρότερος τρόπος να τελείωσεις κάτι είναι μέσα σε σιωπές. Αφήνουν πολλά ανεξήγητα, αρκετές υποσχέσεις να παραμένουν μέσα στο μυαλό. Η αλήθεια ουρλιάζει μόνο μέσω της σιωπής. Αυτά που τρέμεις να πεις, τα θάβεις μέσα σου. Μη φοβάσαι τα λόγια, τα ξηγημένα, τα αληθινά. Δεν αξίζει αυτό που είχες να σβήσει στη σιωπή σας.