«Μου αρέσει πολύ να σου μιλάω»: Η αρχή ενός έρωτα

Έχει τύχει να βιώσεις αυτό το περίεργο συναίσθημα, εκείνο που περνάει στο σώμα σου σαν ρεύμα και κάτι σου κάνει στο μυαλό, τη στιγμή που επικοινωνείς με κάποιον και νιώθεις τη σύνδεση, το αμοιβαίο. Αυτή η παράξενη χημεία που μαγειρεύεται ανάμεσά σας από τις πρώτες λέξεις, τις πρώτες συζητήσεις μέσω των μηνυμάτων σας, εκείνη που συνιστά και την αρχική εξερεύνηση. Λόγια γραμμένα κάθε ώρα και στιγμή που σας φέρνουν όλο και πιο κοντά στην ανακάλυψη νέων στοιχείων για τον καθένα, μέχρι το τετ-α-τετ σας.

Όλα ξεκινούν με το κλικ στο μυαλό και την εγκεφαλική σύμπνοια, που παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και είναι σημαντικό πέρασμα από τη γνωριμία στο ξεκάθαρο φλερτ. Γιατί αυτό καθορίζει και το κάνει ξεχωριστό -ή ακόμη και κάπως ιδανικό- να βρεθούν δύο ψυχές: το γεγονός ότι θα συναντηθούν τα μυαλά τους. Ο τρόπος σκέψης, η αποτύπωσή της στον γραπτό λόγο, η φαντασία και η επικοινωνία αυτής, το πώς όλα κυλούν κάθε λεπτό κι ώρα που περνάει ανταλλάσσοντας λέξεις και μαθαίνοντας ο ένας τον άλλον.

Αναρωτιέσαι αν είναι άλλος ένας απλός ενθουσιασμός ή όντως μια καλά δουλεμένη χημεία που δε θέλεις και δεν μπορείς να σταματήσεις. Όμως οι λέξεις δε σου δίνουν χρόνο να το σκεφτείς και πολύ γιατί σε πάνε από μόνες τους. Η επιθυμία να μιλάτε όλο και περισσότερο, όλο και για πιο σύνθετα θέματα, η ανάγκη να μη λήξει η συζήτηση, είτε είναι χάραμα, είτε είναι σούρουπο- τι κι αν πας άυπνος για άλλη μία μέρα στη δουλειά. Αυτό το διαρκές ψάξιμο να μιλήσετε λίγο ακόμα, να συνεχίσετε για άλλη μία πρόταση, άλλη μία λέξη. Κι είναι λες κι επιφανειακά, βάζοντας τη λογική μπροστά να μην πιστεύετε ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί κατ’ αυτό τον τρόπο -γιατί παραείναι ενδιαφέρον κι ωραίο για να είναι αληθινό- ωστόσο μέσα σας κυλάει όπως ακριβώς θα θέλατε.

Κι όσο οι λέξεις σας φέρνουν κοντά, το σώμα σου τα αποθηκεύει με ρίγη, ταχυπαλμίες και θέρμη, σαν απάντηση στο ”τι συμβαίνει τώρα;”. Αυτός ο παλμός που θα έρθει ξαφνικά πιο γρήγορα ή θα χαθεί σε μια κομμένη ανάσα, η αίσθηση ότι το σώμα σου ψάχνει να πιαστεί από το κρυμμένο νόημα των λέξεών σας. Οι αυτόματες κινήσεις των χειλιών σου, των ποδιών σου που ίσως να σφιχτούν λίγο παραπάνω όταν πείτε κάτι που σου αρέσει πολύ. Τα χέρια σου που δείχνουν εκνευρισμό όσο περιμένεις να εμφανιστεί μια απάντηση, το χαμόγελό σου που σκάει στα ξαφνικά δίχως λόγο κι αιτία. Όλα, γεννιούνται από τις λέξεις μεταξύ σας.

Μέσω των συζητήσεών σας καταλαβαίνεις αν αυτός ο άνθρωπος θέλει να μάθει εσένα, και με ένα απλό ”πώς είσαι σήμερα” επιθυμεί να τον βάλεις μέσα στη ζωή σου περισσότερο και περισσότερο και περισσότερο. Με τις λέξεις μαθαίνουμε ο ένας τον άλλον, προσέχουμε περισσότερο τα σημάδια, επεξεργαζόμαστε τον τρόπο σκέψης, ζυγίζουμε τις αντιδράσεις σε κάποιο θέμα, σ’ ένα αστείο. Οι περίεργες και παράξενες λέξεις του έρωτα, που αποζητούν τη συνέχειά τους και το κούμπωμα ανάμεσα σε δυο ανθρώπους.

Ένα ταίριασμα που ξεκινάει από το πουθενά, από εκεί που δεν το περιμένεις. Κι όμως, είναι σαν να μην υπήρξε ξανά άλλη τέτοια επικοινωνία, σαν οι κουβέντες σας να είναι πια ό,τι πιο σημαντικό. Σαν, να θέλεις να κρατήσει. Κι όπου βγει.