Τα κρεβάτια που έκανες από εκδίκηση

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσο μυστήριο και παράξενο πλάσμα είναι ο άνθρωπος; Ένα ον που παράλληλα μπορεί να είναι τόσο απλό και λογικό και ξαφνικά να μετατρέπεται σε αγρίμι. Τη στιγμή που θα νιώσει ότι αδικείται, πληγώνεται και μαζεύει τα κομμάτια του, φτάνει στο σημείο της εκδίκησης.

Η ιστορία σας ίσως και να τελείωσε οριστικά με εσένα να έχεις αδικηθεί. Ο πόνος που ένιωσες μέσα σου, μεγαλύτερος κι από χτύπημα στη μέση. Κανένα συναίσθημα και το μυαλό σου κενό, να σκέφτεται με ποιον τρόπο θα απαλύνει την προδοσία. Η μόνη εικόνα που κράτησες,, η στιγμή που σου έριξε το κέρατο ή που σε παράτησε στα κρύα του λουτρού. Πονάει όσο να πεις να σε παρατούν δίχως λόγο και αιτία. Και τώρα; Θα πληρώσει ακριβώς με το ίδιο νόμισμα κι ακόμη πιο ακριβά. Ακούγεται σκληρό, αλλά είναι το μόνο που θα καλύψει το εγώ σου.

Καταρχάς, η εκδίκηση προκαλεί το συναίσθημα της ικανοποίησης και της ευχαρίστησης. Ανακουφίζεσαι και μόνο στην ιδέα ότι θα πονέσει με τον ίδιο τρόπο. Και πόσα να ανεχτείς ακόμα; Για πόσο καιρό θα ήσουν το θύμα της υπόθεσης; Έχεις την ανάγκη να ανταποδώσεις το κέρατο χωρίς τύψεις. Μοιάζεις σαν δαίμονας που θέλεις να προκαλέσεις μόνο κακό. Είναι ένας τρόπος να ξεθυμάνεις και κυρίως να ξεσπάσεις. Βλέπεις, στις μέρες μας, οι άνθρωποι δεν ικανοποιούνται μόνο με έναν κι έχουν αυτήν την τάση να μπλέκονται συναισθηματικά λες κι εσύ τους πίεσες να νιώσουν. Μάλλον ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν τι θέλουν από τη ζωή τους.

Καταφεύγεις στα ίδια κι εσύ για να μειώσεις το πρόσωπό του δείχνοντας πόσο κατώτερο χαρακτήρα έχει από εσένα. Η εκδίκηση όσο εύκολα γίνεται άλλο τόσο δύσκολη και ψυχοφθόρα είναι. Γεμίζεις με ανάμεικτα συναισθήματα και μπερδεύεσαι χάνοντας τη μπάλα. Φθείρεσαι και υποτιμάς τον εαυτό σου κάνοντας πράγματα που δεν αρμόζουν στο χαρακτήρα σου. Έχεις ξεπεράσει τα όριά σου και γίνεσαι κάποιος άλλος. Το επιτρέπεις και το αφήνεις αγνοώντας ότι όλο αυτό μπορεί να είναι και μάταιο.

Το μόνο που θέλεις απεγνωσμένα να δείξεις είναι ότι δεν είσαι το κορόιδο κανενός και ξέρεις πολύ καλά να παίζεις κι εσύ τέτοιου είδους παιχνίδια. Εξαντλείς όλα τα πολιτισμένα και ηθικά κομμάτια μέσα σου με σκοπό να νιώσεις ικανός να προκαλέσεις τον ίδιο πόνο. Νιώθεις ότι θίγεσαι και θέλεις να υπερασπιστείς τον εαυτό σου με κάθε τρόπο. Κατέληξες σε άγνωστα κρεβάτια ή και πρώην προκειμένου να πείσεις ότι το παρελθόν σου ήταν καλύτερο.

Έχεις την ανάγκη να πας με το άτομο που σε πρόδωσε για να του δείξεις τα δόντια σου και να παίξεις το παιχνίδι σου παίρνοντας το αίμα σου πίσω. Χαρίζοντας το πιο ωραίο κρεβάτι και στους δύο, εξαφανίζεσαι με το χειρότερο τρόπο αλλά με το αίσθημα της νίκης. Γυρνάς την πλάτη σου για να καταλάβει ότι δεν είσαι για να σε παίζει. Νικητής ή απλά πληγωμένος;

Πονάει, όσο να πεις, να πρέπει να πληγώσεις τον άνθρωπό σου. Μα περισσότερο πονάει η δική σου στενοχώρια και η προδοσία που έλαβες. Θα έρθει η στιγμή όμως που κι εσύ θα κουραστείς να γυρνάς στα παλιά. Πίστεψέ με δεν αξίζεις τέτοια συμπεριφορά. Πάρε τη ρεβάνς και συνέχισε τη ζωούλα σου.

Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο και με τη σειρά μας το κερνάμε όπως ακριβώς αρμόζει σ’ εκείνους που μας πρόδωσαν και μας αδίκησαν επανειλημμένα. Παίζουμε το παιχνίδι μας νιώθοντας τέτοια ηδονή που θέλουμε να πληγώσουμε αυτό το άτομο με τριπλάσια ταχύτητα. Μα τελικά, γυρνώντας το βράδυ σπίτι, κάτσε και σκέψου, έστω κι αργά. Άξιζε;