Είσαι σε μια σχέση, όλα κυλούν ρόδινα κι εσύ πλέεις σε πελάγη ευτυχίας. Περνάει όμως σιγά-σιγά ο καιρός και οι πεταλούδες έχουν αρχίσει να πεθαίνουν η μία μετά την άλλη, οι καλημέρες και οι καληνύχτες σου φέρνουν ένα επιφώνημα αγανάκτησης -και όχι ένα χαμόγελο στα χείλη- κι όλα μοιάζουν με μια κακή ρουτίνα. Αρχίζεις να αλλάζεις τις προτεραιότητές σου. Περνάς πιο πολύ χρόνο με τους φίλους σου, οι υπερωρίες στη δουλειά σου φέρνουν ανακούφιση αντί για εκνευρισμό, και χαίρεσαι που θα μείνεις άλλη μια ώρα μακριά από το ταίρι σου. Το συναίσθημα του έρωτα έχει αρχίσει να φθίνει μέσα σου και τα ελαττώματα του συντρόφου σου έχουν μεγεθυνθεί στα μάτια σου.
Δεν μπορείς όμως να συγκρατήσεις για πάντα τον εκνευρισμό σου απέναντι στον σύντροφό σου. Πόσο μάλλον αν έχει ήδη αρχίσει να σε ελκύει κάποιο άλλο πρόσωπο και η σχέση σου από παραμύθι έχει μετατραπεί σε εφιάλτη. Από τη μία ζητάς μια διέξοδο γιατί σε πνίγει το γεγονός πως νιώθεις λιγότερα από ό,τι το ταίρι σου -και σου τέλειωσαν οι δικαιολογίες για την αποφυγή του σ@ξ-, και από την άλλη το αγαπάς. Και δεν θέλεις να το πληγώσεις. Αλλά κάθε φορά που προσπαθεί να χωθεί στην αγκαλιά σου, ψάχνεις λόγους για να αποτραβηχτείς -ειδικά αν φαντασιώνεσαι τρίτο πρόσωπο στις σ@ξουαλικές σας συνευρέσεις γιατί τη φλόγα σας την έσβησε το μελτέμι.
Και κάπου εκεί, άθελά σου σε μια βραδιά με φίλους ή με κάποιο απωθημένο, ξεστόμισες πως σκέφτεσαι να χωρίσεις, πως σε πνίγει η σχέση σου, πως είναι όλα περίπλοκα και νιώθεις μπερδεμένος. Ψάχνεις στο περιβάλλον σου μια απάντηση. «Καιρός ήταν να χωρίσεις» θα σου πει ο ένας και «μήπως περνάτε απλά μια φάση;» ο άλλος και κάπως έτσι αντί να ξεμπερδέψεις το κουβάρι, τα πράγματα απλά γίνονται χειρότερα.
Και μη νομίζεις πως ο σύντροφός σου δεν έχει αρχίσει να παρατηρεί τις αλλαγές. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία, ναι. Σκέφτηκε μάλλον πως είσαι πιεσμένος από τη δουλειά, ότι είσαι κουρασμένος, πως έχεις οικογενειακά προβλήματα. Γιατί αυτά είναι τα πρώτα πράγματα που σκεφτόμαστε όταν ο άνθρωπος που αγαπάμε μας αποφεύγει. Ψάχνουμε μια δικαιολογία για να καταφέρουμε να κοιμηθούμε το βράδυ και να μην χάσουμε το μυαλό μας. Αλλά όσο ο καιρός περνάει και η κατάσταση διαιωνίζεται χωρίς να αναφέρει κανείς από τους δύο τον ελέφαντα στο δωμάτιο, πες το ένστικτο, πες το παρατηρητικότητα, διαίσθηση, το καταλαβαίνει πως κάτι τρέχει με εσένα. Το αντιλαμβάνεται κάθε φορά που του ξεγλιστράς. Και ή που θα κάνει σκηνή ή που θα προσπαθήσει να το παλέψει. Και θα πατήσει εκεί ακριβώς που μπορεί να κερδίσει έδαφος.
Στην ευαισθησία σου, στις τύψεις σου, στην αγάπη που τρέφεις ακόμη κι ας μην υπάρχει πια το πάθος. Θα αρχίσει να σε κυνηγάει πάλι και θα διεκδικήσει τη θέση του στηρίγματός σου. Με την αυτοπεποίθησή του στα τάρταρα βέβαια, η καχυποψία θα ανέβει αρκετά επίπεδα. Με τη λαχτάρα να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει με εσένα, θα προσπαθήσει να ελέγξει κάθε σου κίνηση, πού πήγες, πού ήσουν και με ποιους. «Γιατί άργησες πάλι να γυρίσεις, γιατί δεν απάντησες στο μήνυμα, γιατί δεν απάντησες στις 15 αναπάντητες κλήσεις;».
Όταν εισπράττεις καθημερινή απόρριψη, η πικρία σου δε γνωρίζει όρια και δεν είναι εύκολο να την ελέγξεις. Το πιο πιθανό είναι να βλέπεις συνεχώς το ταίρι σου με μούτρα, και ναι θα νιώσεις τύψεις. Και για να ηρεμήσεις κι εσύ, θα του δώσεις ένα ψίχουλο αγάπης για να γελάσει το μουτράκι του, και να γλιτώσεις και την γκρίνια. Θα πας το ταίρι σου σ’ ένα καλό εστιατόριο, θα περάσεις όλο το βράδυ μαζί του για να ανεβάσεις και τη δική σου αυτοπεποίθηση. Γιατί μη νομίζεις, κι εσύ έχεις ανάγκη να θυμηθείς πως υπάρχει μια αγκαλιά για σένα μετά από μια δύσκολη μέρα. Και όταν είσαι σε μια σχέση, ακόμα κι αν δεν τη θέλεις πολύ, θ’ αναζητήσεις τη ντοπαμίνη που θα σου δώσει όταν αρχίζεις και ζορίζεσαι. Θα πας στα εύκολα και γνώριμα από το να μείνεις μόνος.
Και το ταίρι σου, παρ’ όλη την ταλαιπωρία που έχει περάσει η καρδούλα του για σένα, θα σε περιμένει. Γιατί χρειάζεται κι εκείνο τη ντοπαμίνη του για να βγάλει μια δύσκολη μέρα. Και προκειμένου να μη σε χάσει, θα αρχίσει να σου κάνει όλα τα χατίρια. Και μπορεί η ζήλια να τον τρελαίνει και να ωρύεται κάθε φορά που δε σε πιάνει το ραντάρ του, αλλά μόλις βρει μια τρυπούλα, θα γίνει ο πιο γλυκός άνθρωπος του κόσμου. Και αυτή η ένταση ανάμεσά σας που θυμίζει τρενάκι του λούνα παρκ θα καμουφλάρει την έλλειψη έντασης και πάθους μεταξύ σας.
Και κάπως έτσι θα φτάσετε σ’ ένα σημείο όπου δε θα ξέρετε αν συμβιβαζόσαστε με κάποιον που δεν καλύπτει τις ανάγκες σας, ή αν έτσι είναι οι σχέσεις και απλά κάνετε ένα βήμα πίσω ο ένας και ένα βήμα πίσω ο άλλος.
Ίσως ο έρωτας μετριέται στα πόσα πίσω βήματα κάνει κάποιος. Ίσως όμως ο έρωτας να είναι αυτός που σε κάνει να ανυπομονείς να δεις το χαμόγελο του άλλου χωρίς να σε νοιάζει πόσα βήματα θα χρειαστεί να κάνεις εσύ. Αν ήταν όλα εντάξει, δε θα είχες δίλημμα εξαρχής, έτσι;
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Γιάννα Δημητριάδου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
