Η μόνη γνώμη που πρέπει να ακούς είναι εκείνη που ζήτησες

Πόσες αποφάσεις παίρνεις στην καθημερινότητά σου; Η κάθε μέρα απαρτίζεται από δεκάδες επιλογές, δεκάδες διλήμματα, άλλα σημαντικά και άλλα πταίσματα μπροστά στα σοβαρά, σε αυτά που μας ρουφάνε την ενέργεια και που μας κάνουν καθημερινά να είμαστε σε υπερένταση, σε μια μόνιμη εγρήγορση. Η ημέρα ξεκινάει με την επιλογή ρούχων για τη δουλειά, για τη βόλτα με τον σκύλο, για ένα πρωινό τρέξιμο βρε αδελφέ! Συνεχίζοντας με αμείωτο ρυθμό, διαλέγεις τι θα πάρεις από το σούπερ μάρκετ, αν το ψωμί σου θα είναι ολικής ή όχι, αν θα σταματήσεις για να πάρεις το αγαπημένο σου γλυκό ή αν είναι τσάμπα θερμίδες. Το κεφάλι σου είναι θαύμα που ζει ακόμη μέσα σε όλο αυτό το χάος των απλών «προβλημάτων», γεμισμένο με άχρηστες απορίες, άχρηστα διλήμματα.

Τι γίνεται όμως όταν αυτές οι αποφάσεις που πρέπει να πάρεις δεν είναι τόσο ασήμαντες; Θα χωρίσεις ή θα παραμείνεις στη σχέση που είσαι; Θα δεχτείς την προαγωγή για τη δουλεία ή θα σηκωθείς να φύγεις γιατί το αφεντικό σου σε κοιτάζει με τρόπο που σε κάνει να αναρωτιέσαι μήπως και δεν έχει ξαναδεί ανθρώπινο σώμα; Θα μεγαλώσεις ένα παιδί χωρίς στήριξη ή θα πρέπει να παντρευτείς γιατί η κοινωνία θα είναι παρούσα στο λαϊκό δικαστήριο που κάνει για εσένα, χωρίς εσένα; Ή ίσως δε θέλεις να γίνεις ακόμη γονιός, αλλά νιώθεις να πρέπει επειδή κάθε μέρα που σε βλέπουν στη δουλειά ή στο μανάβικο της γειτονιάς, η κυρία Λίτσα σε ρωτάει με τον έντονο αυτό τόνο «Πότε με το καλό θα το βάλετε μπροστά;». Μπροστά; Τι είναι το παιδί; Αυτοκίνητο στη φόρμουλα 1 ή πλοίο που έχει ανέβει πάνω η εν λόγω κύρια και βιάζεται να ξεκινήσει την κρουαζιέρα της;

Καθημερινά δέχεσαι εκατοντάδες ερεθίσματα, προτροπές ή και εντολές που δεν ξέρεις πώς να αντιδράσεις, που καθοδηγούν τη ζωή σου, που σε κάνουν να παρεκκλίνεις από το στόχο σου. Κατά πόσο είναι εφικτό να μη λαμβάνουμε υπόψιν μας αυτά τα ερεθίσματα, όταν μάλιστα κάποια έχουν ποτίσει στη σάρκα μας από την παιδική κιόλας ηλικία; Πόσες φορές έχεις σκεφτεί πως για αυτή σου την απόφαση δεν πρόκειται να σε μεταπείσει κανένας; Πρέπει λοιπόν ο στόχος σου να είναι φανερός μπροστά σου και δεμένος με άγκυρα τόσο βαριά, που δε θα τον κουνάει τίποτα, ούτε όμως και θα βυθιστεί ποτέ. Χρειάζεσαι κίνητρο, να δεις μέσα στην ψυχή σου, να δεις ποιος είσαι και τι πραγματικά θέλεις, μόνο τότε ο στόχος θα είναι το φως στην άκρη του τούνελ που θα σε καθοδηγεί μέχρι να φτάσεις στον τερματισμό. Βάλε μια τελεία, πες ένα όχι και συνέχισε να κάνεις το όνειρό σου, να φοράς στην τελική την ίδια φόρμα κάθε μέρα αγνοώντας τη μάνα σου που σε έχει πρήξει να την αλλάξεις γιατί σου πήρε μια καινούρια.

Όταν οι αποφάσεις που θέλεις να πάρεις δεν καταπατούν τα δικαιώματα και την ηθική κανενός και αφορούν εσένα και μόνο, τότε φιλαράκο μου πρέπει να τις πάρεις μόνος σου. Ο μόνος βοηθός που θα έχεις είναι η φωνή της συνείδησής σου, που θα σου πει πάντα την αλήθεια σου, χτυπώντας σε «απαλά» στο στομάχι ή στα γόνατα. Μόνο εσύ ξέρεις αν αυτά τα σημάδια και οι ανατριχίλες που σου προκαλεί η φωνούλα αυτή είναι για καλό, προτρέποντάς σε να το κάνεις ή αν λειτουργεί σαν στοπ. Σίγουρα όλοι χρειαζόμαστε καθοδήγηση αλλά μόνο όταν τη ζητήσουμε γιατί πραγματικά τη χρειαζόμαστε και μόνο από εκεί που θα τη ζητήσουμε.  Είσαι μεγάλος πλέον, δεν μπορούν οι φίλοι σου και οι γονείς σου να φέρονται λες κι έχουν μπροστά τους το παιδάκι που αν φάει παγωτό από το περίπτερο θα κόψει την όρεξή του και δε θα ακουμπάει μετά τις φακές του. Η συμβουλή και όχι η προσταγή για μια απόφασή σου, θα πρέπει να έρθει από έναν ειδικό ή από έναν άνθρωπο αμερόληπτο και ανιδιοτελή, καθώς μόνο τότε θα είναι πραγματικά συμβουλή και όχι παραβίαση στα θέλω σου και λογοκρισία.

Απομόνωσε τούς παράγοντες που επηρεάζουν την πορεία της ζωής σου καθημερινά, αφουγκράσου τις καταστάσεις, άκουσε τη φωνούλα μέσα σου και πάρε και μια συμβουλή βρε αδελφέ, αλλά μόνο από τα σωστά άτομα, τη σωστή στιγμή ή και τη λάθος στιγμή, εξαρτάται από το πότε θα το ζητήσεις εσύ. Εσύ καθορίζεις το σωστό timing, το σωστό μέρος για κάθε σου επιλογή.

Όπως έχω ξαναπεί, δανειζόμενη αυτήν τη φράση από έναν αγαπημένο «δάσκαλο», το παιχνίδι παίζεται για εσένα από εσένα και μόνο. Χρησιμοποίησέ το για καλό σου ή μάθε μέσα από αυτό. Σκέψου το σαν ένα ταμπλό που πρέπει να περνάς από την αφετηρία ξανά και ξανά για να παίρνεις ενέργεια, αλλά πρέπει και να συνεχίζεις γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποια θα είναι η αγορά σου σε αυτόν το γύρο και αν τελικά, εσύ και μόνο εσύ, θα αποφασίσεις να χτίσεις, να αγοράσεις ή και απλώς να προσπεράσεις.