Χημεία μεταξύ αγνώστων· όντως υπάρχει κάτι τέτοιο; Εδώ δεν μπορούμε να καταλάβουμε ή και να κρατήσουμε τη χημεία μεταξύ των ανθρώπων που έχουμε στη ζωή μας και θα κατανοήσουμε την αλληλεπίδραση με κάποιον που ούτε καν έχουμε πει ένα «γεια» ή γνωριζόμαστε ελάχιστα;
Κι όμως υπάρχει και χωρίζεται σε δυο κατηγορίες: είτε φιλικές, εκρηκτικές είτε ερωτικές, γεμάτες πάθος. Πόσες φορές έχεις ακούσει τη διπλανή παρέα να έχει μια έντονη συζήτηση και στην κορύφωση συναντιέται το βλέμμα σου με έναν από την παρέα και δείχνεις με ένα νεύμα ή ένα χαμόγελο ότι καταλαβαίνεις απόλυτα τη θέση του; Κάτι τέτοιες στιγμές, όταν νιώθεις αυτή τη φιλική έλξη, η γνωριμία έρχεται σχεδόν αβίαστα με ένα απλό: «Εγώ σε καταλαβαίνω. Πάμε για καφέ να μου τα πεις.»
Στην άλλη περίπτωση, που θα επεκταθούμε και περισσότερο, πολύ φοβάμαι πως τα πράγματα μπλέκονται λιγάκι περισσότερο. Η ερωτική αγάπη και οι ερωτικοί δεσμοί είναι προϊόντα νευροχημικών διαδικασιών. Συγκεκριμένα, κάθε ερωτική έκφραση έχει και το αντίστοιχο ορμονικό υπόβαθρο. Περνάς τον δρόμο και το βλέμμα σου διασταυρώνεται με του απέναντι. Νιώθεις κατευθείαν ένα ηλεκτροσόκ στην καρδιά λες και σε χτύπησαν 350 Volt. Σου κόβονται τα πόδια και για κάποια δευτερόλεπτα θυμίζεις εκείνον τον ασθενή από τις ταινίες που προσπαθούν να τον επαναφέρουν με απινίδωση. Ευτυχώς συνέρχεσαι εγκαίρως γιατί είσαι και στη μέση του δρόμου.
Δες εδώ τον τρόπο που ένα φλερτ
μπορεί να γίνει ο απόλυτος έρωτας!
Κι ύστερα αρχίζει η σκέψη του ατόμου αυτού να αναμασιέται σαν τσίχλα στο κεφάλι σου. Οι κινήσεις του, ο τρόπος που σε κοίταξε, ένα μικρό νεύμα που ίσως να ήταν και η ιδέα σου ότι σου έκανε. Βρίζεις τον εαυτό σου να ταλανίζεται με το πιο βασικό ερώτημα, γιατί να μην ξέρεις το όνομά του για να ψαχτείς στα social media τον μέγα ρουφιάνο του έρωτα.
Η φύση παίζει μαζί μας παράξενα ερωτικά παιχνίδια με όπλο τις ορμόνες που εκκρίνονται, ιδίως από κάποιους νευρώνες του νωτιαίου μυελού. Υπάρχουν κι εκείνες οι ερωτικές χημείες που τις καταλαβαίνεις από το πρώτο λεπτό με το που κοιτάξεις τον άλλον στα μάτια. Ποια είναι η διαφορά εδώ; Πολύ απλά δε μιλάμε για κάποιον εντελώς άγνωστο. Μιλάτε, έρχεστε σε επαφή μέσω κοινής παρέας, ή λόγω δουλειάς και το νιώθεις πως τα βλέμματά σας είναι γεμάτα φωτιά. Δεν τον γνωρίζεις όμως ως προσωπικότητα αλλά μέσα σου νιώθεις ότι τον ξέρεις χρόνια. Κι είναι αμφίδρομο, τα vibes φαίνεται να κόβουν σχεδόν την ατμόσφαιρα ανάμεσά σας.
Το θέμα είναι αν θα καείτε και οι δυο μαζί ή θα ρίξετε νερό να καταλαγιάσει η φωτιά. Κι αυτό εξαρτάται από το πόσο διατεθειμένος είναι κανείς να ξεπεράσει εκείνο το αρχικό στάδιο αμηχανίας που φέρνει η προσέγγιση, πράγμα που όταν αισθάνεσαι φιλική χημεία, ούτε καν το σκέφτεσαι. Κι όμως, μπορεί η χημεία να είναι εκεί, εμφανής και μεγαλεπήβολη, μπορεί να κόβονται τα γόνατα και να σκάνε αβίαστα τα χαμόγελα, μένοντας τα άτομα σε αυτή τη ζώνη ασφαλούς φλερτ από απόσταση. Ο λόγος; Ίσως γιατί δεν είναι σίγουροι ότι όντως συμβαίνει, ίσως γιατί το να περιμένεις είναι πιο εύκολο από το να δρας, ίσως πάλι από φόβο μήπως η πραγματικότητα δεν ανταποκρίνεται στο φαντασιακό αυτό πλαίσιο.
Η απόφαση που θα πάρεις είναι καθαρά δική σου. Άλλωστε η ζωή είναι γεμάτη ρίσκα κι εμπειρίες που πρέπει να ζήσεις ακόμη και με αυτούς τους γνωστούς-άγνωστους. Έτσι κι αλλιώς μια είναι η ερώτηση: «Γιατί όχι;» Όπως είπε και ο Καρλ Γιουνγκ: «Η συνάντηση δυο προσωπικοτήτων μοιάζει με την επαφή δυο χημικών ουσιών: και τα δυο στοιχεία μεταμορφώνονται ακόμα κι από την πιο μικρή αντίδραση.»
Συντάκτης: Ελευθερία Νάκα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
