Βρήκαμε τις 5 πιο υπερεκτιμημένες σειρές του Netflix

Το σημερινό άρθρο θέλω να σας βρει ψύχραιμους και να θυμάστε πως η γνώμη του καθένα είναι υποκειμενική. NETFLIX. Ναι πολύ καλά καταλάβατε, σήμερα θα μιλήσουμε για σειρές, όχι όμως τις καλύτερες ή τις χειρότερες, αλλά εκείνες που είχαν τεράστια επιτυχία κι έγιναν γι’ αυτές πολλές συζητήσεις, χωρίς όμως ιδιαίτερο λόγο. Ποιες λοιπόν σειρές της συνδρομητικής αυτής ταινιοθήκης (όπως θα λέγαμε το 2010) είναι και οι πιο υπερεκτιμημένες;

1. La Casa De Papel

Για να εξιλεωθώ, θα ξεκινήσω με το γεγονός ότι είναι μια από τις αγαπημένες μου ξενόγλωσσες σειρές που άνετα θα έβλεπα ξανά και ξανά και θα δηλώσω χωρίς φόβο και πάθος φανατική θαυμάστρια. Όμως, θα πρέπει να συμφωνήσουμε στο γεγονός ότι η 3η σεζόν μας βρήκε όλους με το στόμα ανοιχτό κι αυτή τη φορά όχι για καλό λόγο. Βλέπαμε με την αδρεναλίνη στα ύψη τις πρώτες δυο σεζόν και μόλις αυτές τελείωσαν, βάλαμε ειδοποίηση στα κινητά μας για τη release date της επόμενης. Την άγια εκείνη μέρα που έφτασε ο χρόνος και καθίσαμε μπροστά σε «γιγαντοοθόνες» με γαριδάκια, νερό και τον απαραίτητο εξοπλισμό για να καλύψουμε τις ανάγκες του οργανισμού για τουλάχιστον 18 ώρες, βάλαμε το πρώτο επεισόδιο.

Καθώς ο χρόνος κυλούσε και μαζί με αυτόν και η σεζόν που όλοι περιμέναμε, διαπιστώσαμε ότι ήταν μια κακή επανάληψη, με τη διαφορά ότι το budget ήταν πιο μεγάλο. Σταμάτησαν όλες οι συζητήσεις που θεοποιούσαν τη σειρά, στις παρέες κι όλοι είχαμε στο βλέμμα μας την απόλυτη ξενερωσιά. Να πούμε σ’ αυτό το σημείο ότι η σειρά κόπηκε στην Ισπανία για λόγους χαμηλής τηλεθέασης κι όταν την αγόρασε το netflix εκτοξεύτηκε στα ουράνια κι αναγκάστηκαν να κάνουν γρήγορα μια καινούρια σεζόν. Προχειροδουλειά θα τη χαρακτήριζα και προς μεγάλη μου απογοήτευση δε θα μπορούσε για τους παραπάνω λόγους να λείπει από τη σημερινή λίστα.

2. Lucifer

Διάβαζα παντού για τον κούκλο «διάβολο» που πρωταγωνιστεί στην καινούρια, τότε, σειρά της γνωστής πλατφόρμας. Μπαίνω με τις καλύτερες των προθέσεων να δω τη σειρά που τόσο αποθέωναν οι θεατές και προς μεγάλη μου έκπληξη ήταν τόσο αγγλικό και ταυτόχρονα αμερικάνικο, με την κακή έννοια, που δεν άντεξα. Ο πρωταγωνιστής άοσμος, ανέκφραστος κι απλώς ωραίος (ναι, εντάξει, πολύ ωραίος, αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό). Η σειρά δε πιο αναμενόμενη, πεθαίνεις. Με το που έβλεπες ένα επεισόδιο, ήξερες τι θα ακολουθήσει σε όλη τη σεζόν, με την αστυνομικό να κυνηγάει τον δράστη, ο πανέμορφος κατά τ’ άλλα «σατανάς» τη βοηθάει κι ερωτεύονται. Τι πρωτοτυπία Χριστέ μου; Και μη μου πει κάποιος, ναι αλλά ήταν καλή, γιατί σήμερα δεν αξιολογούμε καλές σειρές απλά (που ναι, καλή ήταν για να περάσει η ώρα) αλλά σειρές που δεν άξιζαν το «χαιπ» της πρωτοτυπίας και της «σειράρας» όλων των εποχών.

3. Black Mirror

Σειρά φαντασίας, τεχνολογίας κι εις το έπακρον εγκεφαλικό. Σε όσους έκαψε το μυαλό κι ένιωθαν σαν να βγήκαν από τρεις ώρες εξετάσεων Πανελληνίων, να σηκώσουν το χέρι. Απ’ όλα τα επεισόδια της σειράς, ζήτημα να άξιζαν στην πραγματικότητα τα 5, που είχαν να σου δώσουν και κάτι, είτε από πληροφορίες, είτε από εκστασιασμό. Τα υπόλοιπα ήταν απλώς φανταστικές «μπούρδες» με μπόλικη δόση επιστημονικής φαντασίας. Προσπάθησαν να την ανεβάσουν -δε λέω- αλλά με καμία επιτυχία στην τελική επίγευση. Ξέρω ότι όλοι οι gamers που είχατε πάθει μούρλα με τη σειρά θα ξεσηκωθείτε, αλλά παιδιά λυπάμαι, δεν άξιζε ούτε λεπτό παραπάνω.

4. Η Πόλη Δίπλα στο Ποτάμι

Οφείλω να ομολογήσω ότι τη συγκεκριμένη σειρά δεν είχα σκοπό να τη δω, αλλά αναγκάστηκα λόγω των απειλών της κολλητής μου που μέναμε μαζί εκείνο το διάστημα. Ξεκινήσαμε λοιπόν, ωραία και καλά να βλέπουμε κάτι ανάμεσα από το μικρό σπίτι στο λιβάδι και μια κλασική αμερικανιά. Αποφάσισα να δώσω λίγο χρόνο και να περιμένω τη στιγμή που θ’ απογειωθεί η σειρά. Οι μέρες περνούσαν, μαζί κι οι εβδομάδες και η σειρά έμενε στάσιμη. Μέσα από ερωτικά ειδύλλια, κάτι δάνεια και κάτι απειλές, η σειρά παρέμεινε όχι απλώς σε χαμηλά επίπεδα, αλλά στα τάρταρα. Προφανώς και δεν τη συστήνω, αν θέλετε να δείτε μια σειρά και να την ευχαριστηθείτε, αλλά σε περίπτωση που απλώς επιθυμείτε να περάσει ο χρόνος σας βάλ’ τε την και κάντε και τις δουλειές του σπιτιού παράλληλα.

5. Emily In Paris

Τέλεια χρώματα, τέλεια αισθητική, πολύ καλοί ηθοποιοί αλλά πλοκή δεν υπήρχε. Έχοντας δει και τις δυο σεζόν θα σας ομολογήσω δυο πράγματα. Πρώτον έχω αποφασίσει ότι οι ταινίες και οι σειρές που βλέπω θέλω από εδώ και πέρα να έχουν αυτά τα χρώματα, τα έντονα, τα χαρούμενα που μου φτιάχνουν τη διάθεση. Δεύτερον να μην είναι πάλι σαν teenage drama. Όχι άλλα δράματα, όχι άλλες αμερικανιές κι όχι άλλοι έρωτες. Ας έρθουμε λίγο στην πραγματικότητα και ν’ αφήσουμε τα ροζ σύννεφα που έχουν καταστρέψει γενιές και γενιές. Μια κοπέλα πάει στο Παρίσι και ζει το απόλυτο όνειρο με τους απόλυτους έρωτες. Που αν πας εσύ στο Παρίσι, εσύ που διαβάζεις αυτή τη στιγμή το άρθρο, το μόνο που θα δεις πέρα από τον Πύργο του Άιφελ, είναι ποντίκια στον δρόμο και μαγαζάτορες να προσπαθούν να σου κλέψουν τα λεφτά επειδή έχουν καταλάβει ότι είσαι τουρίστας.

Τέλος, να πω ότι τον σοβινισμό των Γάλλων τον μετέφεραν πολύ ρεαλιστικά κι είναι πλήρως εναρμονισμένος με την κατάσταση που επικρατεί σ’ αυτές τις χώρες. Κατά τ’ άλλα ούτε τον γνωστό γιο του υπερτέλειου σχεδιαστή θα γνωρίσουμε, αλλά ούτε και θ’ ανοίγουν οι πόρτες με ροδοπέταλα όπου πάμε.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!