10 λόγοι που φταις κι εσύ αν σε απάτησε

Προέκυψε η εξής ερώτηση: Είναι πάντα εκατό τοις εκατό το φταίξιμο εκείνου που απατά ή υπάρχουν και περιπτώσεις όπου μερίδιο ευθύνης φέρει κι ο απατημένος;  Εγώ θέλω να βλέπω την απιστία ως επιλογή εκείνου που απατά. Έχει την επιλογή να απατήσει ή να μην. Ωστόσο, για τη λήψη κάθε απόφασης εμπλέκονται πολλοί παράγοντες. Υπάρχει η περίπτωση που ο απατημένος μπορεί να δημιουργήσει κάποιες συνθήκες πιο ευνοϊκές για την απόφαση του κερατώματος. Χωρίς αυτό να απαλλάσσει εκείνον που κερατώνει απ’ τις δικές του ευθύνες.

Ακολουθούν 10 λόγοι που αν απατήθηκες ίσως να έβαλες κι εσύ το χεράκι σου στη λήψη της απόφασης:

1. Έκοψες το σεξ ή το αραίωσες σε απελπιστικό επίπεδο

Με τη σεξουαλική σας επαφή να αγνοείται, πολλαπλασίασες τα ποσοστά σου στο να βγεις ο κερατάς της χρονιάς στιγμιαία. Μείωσες τις αντιστάσεις του άλλου στον πειρασμό και του πρόσφερες κίνητρο.

2. Κάνεις το ταίρι σου να νιώθει μειονεκτικά ή το προσβάλλεις

Όταν ο άνθρωπος νιώθει απόρριψη από ‘σένα, στην πρώτη επιβεβαίωση που θα πάρει από αλλού, θα ‘ναι πολύ πιο ευάλωτος απ’ ό,τι αν τον υποστήριζες και, ιδανικά, τον θαύμαζες.

3. Είσαι εργασιομανής

Και φυσικά τα επαγγελματικά σου είναι μονίμως προτεραιότητά σου. Αγνοείς τα σημάδια κι άθελά σου σπρώχνεις τον σύντροφό σου μακριά σου. Τόσο που μπορεί να απατήσει σε μία ύστατη προσπάθεια να λάβει τη σημασία σου.

4. Σταμάτησες να αγαπάς και να προσέχεις τον εαυτό σου

Είσαι ατημέλητος και προβάλλεις μια εικόνα αυτοεγκατάλειψης. Αμέσως τον απωθείς κι εναποθέτεις όλους όσοι επιμελούνται τους εαυτούς τους ένα βήμα μπροστά σου.

5. Σταματήσατε να μιλάτε

Κλείστηκες στον εαυτό σου, με αποτέλεσμα να σε θεωρεί κάτι απρόσιτο, που δεν μπορεί να φτάσει. Οπότε, όταν νιώσει την ανάγκη να ανοιχτεί, δε θα το κάνει σε ‘σένα και θα αναζητήσει κάπου αλλού έναν ώμο να ακουμπήσει.

6. Έκανες βουτιά στη συνήθεια

Σταμάτησες να κάνεις πράγματα για να ανανεώνεις τη σχέση σας. Βολεύτηκες κι επαναπαύτηκες στην ευκολία της ρουτίνας σας και σταμάτησες να παρέχεις ενέσεις ενδιαφέροντος. Με αποτέλεσμα να εξιτάρεται από κάθε καινούργιο ή διαφορετικό. Να αποκτά τάσεις φυγής και να ‘ναι έτοιμος να δεχτεί οποιαδήποτε πόρτα με την επιγραφή «Έξοδος».

7. Πήρες τον άνθρωπό σου για δεδομένο

Σταμάτησες να τον διεκδικείς. Θεώρησες ότι είναι υποχρέωσή του να μείνει μαζί σου. Ξέχασες να εκτιμάς αυτό που έχεις, ίσως και να υποτίμησες την αξία του. Όταν, όμως, έρθει κάποιος τρίτος να του υπενθυμίσει τι αξίζει και να τον διεκδικήσει απ’ την αρχή, τότε έχεις ήδη χάσει το παιχνίδι.

8. Κοιτάς μόνο την πάρτη σου

Έχεις προσηλωθεί τόσο στις δικές σου ανάγκες και στα δικά σου «θέλω» που ξέχασες να δεις εκείνα του συντρόφου σου. Έκανες τη σχέση σας ένα μέσο δικής σου ευχαρίστησης και θεώρησες ότι είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει. Και μπορεί να το έκανε και να μη διαμαρτυρήθηκε, αλλά η αντίδρασή του να προκύψει ασυναίσθητα και εκτονωθεί μέσα σε μια απιστία.

9. Η ζήλια κι η ελεγκτικότητα έγιναν κολλητές σου

«Πού πήγες, τι ώρα γύρισες και με ποιον;» Απαγορεύεις εξόδους και παρέες, σαν να ‘σαι κηδεμόνας και κάνεις παράλογες σκηνές τη μία μετά την άλλη. Κατηγορώντας τον σύντροφό σου ακαταπαύστως για απιστία. Και να μην το έχει σκεφτεί ποτέ του, του το έχεις εμφυτεύσει σιγά-σιγά εσύ. Του έκανες πλύση εγκεφάλου και τον έπεισες ότι είναι ικανός για απιστία ή πως εσύ δεν αρκείς, γι’ αυτό κι είσαι τόσο ανασφαλής. Ε, δεν είναι άξιο απορίας αν κάποτε όντως προβεί στην πράξη αυτή.

10. Χρησιμοποιείς τον σύντροφό σου σαν μέσο εκτόνωσης

Όλα τα νεύρα κι η κούραση της μέρας σου μεταφέρονται στη σχέση σας και στους αμέτρητους καβγάδες σας, άνευ λόγου κι αιτίας. Τσακώνεστε με το καλημέρα, τσακώνεστε και στο καληνύχτα. Κι όλη αυτή η ένταση κουράζει. Δεν είσαι πλέον το ησυχαστήριό του, δεν του προσφέρεις ξεκούραση κι ηρεμία. Καταλήγεις να ‘σαι κάτι που θέλει να αποφύγει. Κι έπειτα, αν προκύψει κάποιος άλλος να του προσφέρει τη γαλήνη που έχει χάσει, εσύ δε θα του έχεις δώσει κανένα λόγο να μετριάσει τη ζυγαριά της απόφασης υπέρ σου.

Υ.Γ.1:  Όπως και να ‘χει καθένας είναι υπόλογος για τις πράξεις του. Όλα τα παραπάνω μπορεί να ευνόησαν τις συνθήκες, αλλά δεν ανάγκασαν κανένα να απατήσει, ενώ θα μπορούσε να χωρίσει. Πάντα υπάρχουν εναλλακτικές. Και πάντα έχουμε την ευκαιρία να αποφασίσουμε πώς θα πράξουμε.

ΥΓ. 2: Η απιστία σε καμία περίπτωση δε δικαιολογείται, ούτε θεωρείται αποδεκτή -μέχρι να βρεθούμε εμείς στη θέση αυτού που απατά και τότε να βρούμε τα άλλοθι αβέρτα. Γιατί, κλασικά, «άλλο εμείς, εμείς είχαμε τους λόγους μας». Όχι;