Σκέψου ανοιχτόμυαλα

Σήμερα μιλώ μέσα απ’ το κουτί μου. Το κουτί που μπήκα (το μπήκα είναι σχετικό, άποψη δεν είχα) με τη γέννησή μου και δε λέω να βγω. Εδώ, στις τρεις διαστάσεις του μικρού κουτιού μου βρίσκεται αυτό που ξέρω να λέω κόσμο. Η μέχρι στιγμής αντίληψή μου, τα πιστεύω και τα θέλω μου. Ας το δούμε κάπως σαν την οπτική μου γωνία, τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τα πράγματα.

Το κουτί αυτό έχει και ιδιότητες, με κύρια τον καθορισμό των αποφάσεων και των πράξεών μου. Πράγμα που έχει ήδη συμβεί στο παρελθόν, συμβαίνει στο παρόν και κατά πάσα πιθανότητα θα συμβεί και στο μέλλον. Αυτό διότι η κρίση μου εξαρτάται απ’ το κουτί μου.

Και με όσα ειπώθηκαν οδηγείται κανείς στο εύλογο συμπέρασμα ότι το κουτί μου είμαι εγώ. Κι αν ο καθείς είχε δίκαιο τότε θα ζούσαμε σ’ ένα μακράν καλύτερο κόσμο. Όμως, το κουτί μου δεν είμαι εγώ. Είναι αυτό που οριοθετήθηκα να είμαι.

Βλέπετε το πρόβλημα ξεκινά απ’ εκεί που οι διαστάσεις του κουτιού μου δεν τίθενται από μένα, αλλά απ’ οποιονδήποτε άλλον. Για να μην ονοματίσω μητέρες, πατέρες, δασκάλες, θείους και γείτονες θα πούμε κοινωνία και περίγυρος. Έρχεται λοιπόν η κοινωνία και λέει: «Καλωσορίσατε, περάστε, καθίστε εδώ, ακολουθούμε την πορεία μας. Γεννιόμαστε, πάμε σχολείο, έπειτα σπουδάζουμε και μετά δουλεύουμε. Παντρευόμαστε κάνουμε και παιδιά και μετά βγαίνουμε στη σύνταξη». Αυτομάτως το κουτί μου στενεύει.

Κι έπειτα: «Όσοι ξέρουν μαθηματικά είναι διάνοιες, οι υπόλοιποι ανίκανοι. Και οι διάνοιες οφείλουν ν’ ακολουθήσουν το σωστό δρόμο. Να γίνουν γιατροί, αρχιτέκτονες και δικηγόροι. Όλες οι άλλες προτιμήσεις απορρίπτονται. Κι ακόμη για να θεωρηθούν επιτυχημένοι χρειάζονται μερικά ακριβά κουστούμια, κανένα ρολόι μάρκας, σίγουρα ένα ακριβό αμάξι». Και το κουτί συρρικνώνεται.

Α και να μην ξεχνιόμαστε: «Η επιλογή συζύγου πρέπει να γίνει με ιδιαίτερη προσοχή. Πρέπει να πληροί προϋποθέσεις εξωτερικής εμφάνισης, χαρακτήρα, οικονομικής ανέλιξης και κοινωνικής αποδοχής». Και το κουτί δε χωρεί, ούτε την ανάσα μου μέσα.

Και το τροπάριο των πρέπει θα μπορούσε να συνεχιστεί ώρες απ’ τον ύπνο μέχρι τη σεξουαλική προτίμηση. Κι όλα αυτά τα άγραφα της κοινωνίας μας βομβαρδίζουν από παντού σαν κακόγουστες διαφημίσεις που τελικά καταφέρνουν να σου εμφυτεύσουν το προϊόν τους. Με το που διεισδύουν στον εγκέφαλο είσαι κιόλας χαμένος, οι διαστάσεις του κουτιού σου έχουν κιόλας τεθεί.

Οπόταν ναι, ζούμε όλοι σε κουτιά. Μας τα φορτώσανε με το καλημέρα και δε μας ρωτήσανε. Πράγμα που σε καμία περίπτωση δε συνεπάγεται αποποίηση ευθυνών. Μιλώ βέβαια εκ μέρους των κλειστοφοβικών, που το κουτί τους κόβει την ανάσα στερώντας τους την ύπαρξη. Εκείνοι, εμείς τέλος πάντων, καλά θα κάνουμε να ξεκινήσουμε να το μεγαλώνουμε συνειδητά το κουτί μας, μπας και πάρουμε καμιά ανάσα.

Το πρόβλημα είναι ότι είμαστε πλέον μέρος αυτού που θα προσπαθήσουμε να πολεμήσουμε και η μάχη θα είναι άνιση. Άνιση, γιατί θα είμαστε εμείς εναντίων ημών. Και αυτό θα χρειαστεί όλα τα αποθέματα πείσματος, πνεύματος και διαύγειας που διαθέτουμε.

Άρα περνάμε στα πρακτικά. Πώς μεγαλώνει το κουτί; Η απάντηση είναι η λύση άλλου προβλήματος. Πώς ενώνεις εννέα τελείες με μάξιμουμ τέσσερις ευθείες χωρίς να σηκώσεις το μολύβι; Βγαίνεις εκτός κουτιού. Think outside the box. Μόνο έτσι.

Ας μάθουμε να κυνηγάμε το καινοτόμο, το διαφορετικό, το παράξενο. Ν’ αποφασίσουμε για μας και να το κάνουμε κόντρα στο κουτί μας. Κόντρα στα προκαθορισμένα πρέπει, κόντρα στις όποιες προδιαθέσεις. Θα τσούξει στην αρχή σαν αλάτι στην πληγή μα μετά… Μετά θα δούμε πόσα χάναμε κλεισμένοι στα κουτιά μας. Κάθε απόφαση και πράξη κόντρα στο προυπάρχον κουτί το χαλαρώνει ακόμη περισσότερο, φέρνοντάς μας ένα βήμα πιο κοντά στο ποιοι πραγματικά είμαστε, ποιοι θέλουμε να γίνουμε.

Το κουτί μας κρατά μίζερους και δυστυχισμένους σε κάτι ψεύτικες πραγματικότητες. Έξω απ’ το κουτί υπάρχουν νέες προοπτικές, δυνατότητες που δε διανοηθήκαμε να σκεφτούμε. Τα όριά μας μπορούν να επαναπροσδιορίζονται μέχρι να το πάρουμε απόφαση πως δεν υπάρχουν.

Γι’ αυτό υπάρχει ελπίδα για μένα και για σένα που αδυνατούμε να βρούμε τον εαυτό μας στο κουτί. Υπάρχει ελπίδα αν αποφασίσουμε ποτέ να ψάξουμε έξω απ’ αυτό.