Κάποιες φορές τελικά μοιάζει καλύτερο να δεθείς με εκρηκτικά παρά με έναν συγκεκριμένο άνθρωπο. Είναι γεγονός πως οι ανθρώπινες σχέσεις περνάνε από σαράντα κύματα, ίσως και παραπάνω, για να επιβιώσουν. Στην αρχή και για όσο υπάρχει ο έρωτας, η σπίθα κι η επιθυμία να ανακαλύψεις κάθε πτυχή του ανθρώπου που έχεις απέναντί σου, όλα μοιάζουν μαγικά. Παραβλέπουμε ατέλειες -γιατί προφανώς κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε κι εμείς- και δε δίνουμε ιδιαίτερη σημασία σε όσα εντοπίσουμε και δε μας αρέσουν, πιστεύοντας πως με τον καιρό θα αλλάξουν. Κάνουμε στην άκρη διαφωνίες και απόψεις που συχνά συγκρούονται με τις πεποιθήσεις μας.
Καθώς περνάει ο καιρός, βλέπουμε καθαρά πόσο ταιριάζουμε με κάποιον. Διαπιστώνουμε αν συμβαδίζουν οι σκέψεις, οι απόψεις, οι επιθυμίες και οι προτεραιότητες που έχει ορίσει καθένας στη ζωή του. Καθόλου απίθανο να ‘ρθει και κάποια στιγμή που θ’ αντιληφθούμε πως τα προβλήματα είναι πολλά περισσότερα απ’ όσα νομίζαμε. Αυτά μπορεί να σχετίζονται με σημαντικά στοιχεία στον χαρακτήρα του άλλου που δε μας καλύπτουν και να συνοδεύονται από τσακωμούς, θυμό, θλίψη κι ένα τεράστιο κενό. Γιατί να μένουμε σε προβληματικές σχέσεις που το μόνο που μας προσφέρουν είναι αρνητικά συναισθήματα;
Συναίσθημα. Κυριαρχεί και ορίζει σχεδόν κάθε μας απόφαση. Πώς μπορείς να δώσεις τέλος όταν νιώθεις, αγαπάς και νοιάζεσαι; Όσο δύσκολη κι αν γίνεται κάθε σου μέρα, όσο κι να πνίγεσαι αναζητώντας ένα χέρι βοηθείας να σε βγάλει από τη δύσκολη φάση, το να φύγεις οριστικά κάποιες φορές φαντάζει ακατόρθωτο. Φοβάσαι μην τυχόν και δε βρεις άλλον άνθρωπο να σε αγαπήσει με αυτό τον τρόπο. Δεν είναι η επιθυμία σου που σε κρατάει, αλλά το δέσιμο που έχεις αναπτύξει στο κεφάλι σου, το αίσθημα του ανήκειν που σε κάνει να μη θες να φύγεις.
Κομματάκι δύσκολο ν’ αφήσεις κάτι που έχεις συνηθίσει κι ας έχεις καταλάβει πως δεν τραβάει άλλο. Καίγεσαι καθημερινά στη φωτιά που εσύ ο ίδιος έχεις ανάψει. Για την ακρίβεια προτιμάς να τσουρουφλίζεσαι και να δοκιμάζεις τα όρια, τις αντοχές και την υπομονή σου απ’ το να πεις ένα άντε γεια και να στρίψεις στο επόμενο στενό πού δεν ξέρεις καν σε ποια διασταύρωση θα καταλήξει.
Κι αν φύγεις και βρεις αγάπη επόμενη, το να συγκρίνεις στιγμές, πάθη, λάθη κι ανθρώπους μόνο στην τρέλα μπορεί να σ’ οδηγήσει. Όλοι διαφέρουμε. Το μυστικό για ένα επιτυχημένο νέο ξεκίνημα είναι να μην το τρέξεις από πίσω του, αλλά να το αφήσεις να έρθει μόνο του την κατάλληλη στιγμή.
Σε μια σχέση -ανεξαρτήτου διάρκειας- είναι λογικό να υπάρχουν χιλιάδες συναισθήματα και πολλές φορές να μην μπορείς καν να την τελειώσεις για το καλό σου. Ξέρεις πως δεν έχετε κοινά όνειρα και πορεία, όμως είσαι συναισθηματικά δεμένος μ’ αυτό το πρόσωπο. Δεν αξίζει όμως να βρίσκεσαι σε μια σχέση προβληματική, όσο κι αν μπορεί να σε πονέσει η φυγή. Ότι δε λύνεται, κόβεται. Αυτό να το θυμάσαι. Κι αν καμιά φορά μοιάζει το κόψιμο βαθύ, οι πληγές επουλώνονται πιο σύντομα απ’ όσο νομίζεις.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.