Όταν κάτι είναι δικό σου, συχνά δεν το εκτιμάς όσο θα έπρεπε ή όσο αξίζει στην πραγματικότητα. Το παραμελείς, αδιαφορείς, το αφήνεις για λίγο ή πολύ στην άκρη. Πιστεύεις πως ό,τι έχεις δεν είναι αρκετό, γιατί δεν έχεις καταλάβει τον θησαυρό που κρατάς στα χέρια σου. Έχεις μια βαθιά ψευδαίσθηση πως ό,τι είναι δικό σου είναι λίγο, ενώ ό,τι είναι κτήμα κάποιου άλλου νομίζεις πως είναι ό,τι πολυτιμότερο μπορεί να έχει κανείς . Ξεχνάς πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός κι ονειρεύεσαι όλα όσα δε σου ανήκουν. Κι όλα αυτά με κάποιον τρόπο σχετίζονται με το σύνδρομο “the grass is greener on the other side”, το οποίο έχουμε όλοι απλά σε διαφορετικό βαθμό.
Γιατί μια κατάσταση ή τα υπάρχοντα των άλλων, δείχνουν να είναι πάντα πιο ελκυστικά από τα δικά σου. Αχνοφαίνεται μια χρυσόσκονη επάνω τους, μοιάζουν όλα τόσο ωραία, τακτοποιημένα και σωστά σε σύγκριση με τα δικά σου -και τη ζωή σου γενικότερα. Φαίνεται πως όλοι οι άλλοι έχουν όσα θα έπρεπε να έχει κανείς ιδανικά. Τέλεια καριέρα, οικογένεια, οικονομική ευχέρεια, φίλους, ποιότητα ζωής και ευτυχία. Μα σίγουρα κάπου μέσα σε όλα αυτά, υπάρχουν και προβλήματα, κακές ημέρες, δύσκολα βράδια, ανυπόφορες στιγμές που μόνο ευτυχία δε θυμίζουν. Η αλήθεια είναι πως εκείνα δεν μπορούμε να τα δούμε, αλλά ούτε και τα φανταζόμαστε.
Άλλωστε είναι η φύση μας έτσι, να πιστεύουμε πως θα ήμασταν πολύ πιο ευτυχισμένοι υπό διαφορετικές συνθήκες. Δε χαιρόμαστε τα αποκτήματά μας, δε θαυμάζουμε τον κόπο που έχουμε καταβάλει κι οτιδήποτε κι αν έχουμε πετύχει, δε λέμε ποτέ ένα «ευχαριστώ εαυτέ μου». Το μόνο που κάνουμε είναι να ζητάμε περισσότερα, ανεβάζοντας τον πήχη και διψώντας για ταύτιση με τις ζωές άλλων ανθρώπων, εξειδικεύοντας τες. Είναι πλέον σύνηθες να σκεφτόμαστε πράγματα, ανθρώπους και μέρη που ίσως φαίνονται καλύτερα από αυτό που βιώνουμε στο τώρα. Κι όλα περικυκλώνονται γύρω από αυτό το συναίσθημα, του να μην είμαστε με απολύτως τίποτα ικανοποιημένοι.
Πολλές είναι οι φορές που τείνουμε να πιστεύουμε ότι πρέπει να έχουμε μια καλύτερη σχέση για να είμαστε ευτυχισμένοι ή πως χρειαζόμαστε μια καλύτερη δουλειά για να αισθανόμαστε ολοκληρωμένοι. Αμέτρητες σκέψεις λοιπόν, μας κάνουν να νιώθουμε πως η ζωή μας δεν είναι αρκετά καλή. Κι αυτό οφείλεται στην ψεύτικη αυτή εικόνα που μας πλασάρεται με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να αναρωτιόμαστε κάνοντας δεύτερες σκέψεις. Ακόμη και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η τηλεόραση, τα ριάλιτι και οι ταινίες δείχνουν μόνο εικόνες μιας τέλειας τακτοποιημέννης ζωής. Με αποτέλεσμα να γινόμαστε όλοι μας ανήσυχοι για τη δική μας ζωή.
Δυσκολευόμαστε να είμαστε ικανοποιημένοι κι ευχαριστημένοι με αυτά που ήδη έχουμε, γιατί οι επιλογές που μας παρουσιάζονται είναι αναρίθμητες. Έτσι οδηγούμαστε στην αναζήτηση κάτι άγνωστου και μαγικού που θα μας προσφέρει την ευτυχία -ξέρετε, αυτή που έχουν οι άλλοι. Εκείνη όμως όσο κι αν την ψάχνουμε, βρίσκεται μονάχα μέσα μας. Κι ο καθένας από εμάς έχει τη δική του, μοναδική ευτυχία. Επομένως πρέπει να εστιάζουμε στη δική μας πραγματικότητα και με εσωτερική αναζήτηση και προσωπική δουλειά να βρούμε ό,τι ψάχνουμε.
Λέγοντας λοιπόν, “the grass is greener on the other side”, ξετυλίγουμε ένα κουβάρι προβάλλοντας τη δική μας δυστυχία ή τα ανεκπλήρωτα όνειρά μας σε διάφορους εξωτερικούς παράγοντες. Κι η αλήθεια είναι πως αν όντως το πιστεύουμε, τότε θα πρέπει πρώτα να προσπαθήσουμε να θρέψουμε αυτό που ήδη έχουμε. Να παλεύουμε κάθε μέρα για το καλύτερο δυνατόν που μπορούμε να αποκτήσουμε, να διορθώνουμε αυτά που δε μας καλύπτουν πλέον, να εξαλείψουμε φόβους κι ανασφάλειες.
Πάρα πολλοί άνθρωποι αναζητούν κάτι καλύτερο όταν όλα όσα χρειάζονται είναι ακριβώς μπροστά τους. Γι’αυτό μάθε να βλέπεις και να εκτιμάς αυτό που έχεις δίπλα σου, πριν το χάσεις μέσα από τα χέρια σου δίχως να το καταλάβεις.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Γεωργία Μαρίνου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
