«Πώς βλέπεις τη ζωή σου τα επόμενα δύο χρόνια;»

Η ειρωνεία της όλης υπόθεσης είναι ότι κάνοντάς σου την ερώτηση, περιμένουν απάντηση. Κι όταν εσύ το αποφεύγεις, το ξεκόβεις ή ακόμη απαντάς μ’ ένα σύντομο «δεν ξέρω», τότε πέφτουν πάνω σου και σε κατασπαράζουν. Μάλλον εκείνοι έχουν ήδη ένα πλάνο για τη ζωή τους και θέλουν να μάθουν για το δικό σου, άλλοτε από πραγματικό ενδιαφέρον προκειμένου να σε βοηθήσουν, άλλοτε πάλι για να σου κόψουν απότομα τα φτερά, ή να σε κριτικάρουν. Ίσως να μην έχουν ούτε οι ίδιοι την παραμικρή ιδέα, ωστόσο έχουν την απαίτηση εσύ, τουλάχιστον, να γνωρίζεις, με αποτέλεσμα αυτό να σε κάνει να νιώθεις λιγάκι αμήχανα. Μην πέφτεις στην παγίδα, προσπάθησε να παραμείνεις ακλόνητος.

Ενδεχομένως να έχουμε μια αίσθηση για το πού θέλουμε να φτάσουμε κι ας μην πιστεύουμε τις περισσότερες φορές στον εαυτό μας. Αυτό που δε θέλουμε, είναι να το μοιραζόμαστε, γιατί καμιά φορά, αν νιώσεις την ανάγκη να λοξοδρομήσεις κάπου στη διαδρομή, θέλεις να έχεις το δικαίωμα να μη δώσεις εξηγήσεις. Κυρίως όμως, δε θέτουμε φραγμούς και δε βάζουμε όρια στον εαυτό μας, δίνοντάς μας ένα συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο. Δεν τρέχουμε για να προλάβουμε κάτι· κυνηγάμε τ’ όνειρο ευελπιστώντας κάποια στιγμή να υλοποιηθεί. Δεν έχουμε κάποιο προσχέδιο, ούτε πρόχειρη μορφή λίστας αν αυτό πραγματοποιηθεί στα δύο, στα πέντε ή στα δέκα χρόνια.

 

 

Όλο αυτό το ταξίδι της επιτυχίας βέβαια, απαιτεί πολλά περισσότερα από επιπρόσθετες κουκκίδες, σκιαγραφήσεις και πολύχρωμα post it προγραμματισμού. Γιατί, για να φτάσει κανείς εκεί που πραγματικά επιθυμεί και να καταφέρει τα στάνταρ της ζωής του, πρέπει να μάθει πρώτα να στερείται, να θάβει και ν’ αναθεωρεί. Όλα είναι μέσα σ’ αυτό το παιχνίδι. Κι αν τύχει καμιά φορά και νιώσεις πως βρίσκεσαι στο λάθος μέρος, στη λάθος δουλειά, στη λάθος σχέση που σ’ απομακρύνουν από τον στόχο, φύγε, είτε αργά, είτε νωρίς, όσο πιο γρήγορα μπορείς.

Εξάλλου, τίποτα δεν είναι εύκολο κι αυτό το ξέρεις ήδη. Πολλά μπορούν να συμβούν, μιας κι η ζωή είναι απρόβλεπτη κι αρκετά συχνά φέρνει δύσκολες μέρες, αποτυχίες, αναποδιές. Γι’ αυτό φρόντισε να μη σε παρασέρνουν φωνές που δε χρειάζεσαι. Να είσαι ετοιμοπόλεμος, γνωρίζοντας εξ αρχής πως δεν είναι όλα ονειρεμένα, αλλά σίγουρα, όσες μαύρες μέρες κι αν έχεις στην πορεία, θα σε κάνουν να πεισμώσεις επί χίλιες φορές. Μην ξεχνάς ότι έχεις και μια λίστα να κατακτήσεις, ανάμεσα από ξενύχτια, αποτσίγαρα και τη στοίβα στο γραφείο σου από βιβλία και σημειώσεις.

Όταν έρθει η στιγμή της ολοκλήρωσης, τότε έρχεται κι η απελευθέρωσή σου. Σφιχταγκάλιασέ την, την αξίζεις και με το παραπάνω. Σου δίνεις πλέον το δικαίωμα να ζήσεις χωρίς περιορισμούς. Μόλις έγινες αυτό που ήθελες κι ούτε καν θ’ αναλογιστείς και θα μετρήσεις τα χρόνια που σου πήρε για να τα καταφέρεις. Κι αυτό, επειδή ένας αριθμός δε σου λέει τίποτα. Παρά μόνο αυτή η λίστα, που πλέον είναι κενή θα σε κάνει να συνειδητοποιήσεις πως είσαι ό,τι καλύτερο σου έχει συμβεί. Κι ούτε γι’ αυτό χρωστάς εξηγήσεις σε κανέναν.

 

Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Γεωργία Μαρίνου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου