Η καθημερινότητα κυλάει με τέτοια ταχύτητα που σε κάνει να νιώθεις πως πρέπει πάντοτε να είσαι σε μια συνεχή εγρήγορση. Τρέχεις για να προλάβεις και καμιά φορά χωρίς να ξέρεις πραγματικά γιατί. Και συνεχίζεις, παρ’ όλο που αισθάνεσαι την ανάγκη της στασιμότητας για λίγο σ’ όλο αυτό. Όταν όμως αποφασίσεις να ησυχάσεις, τότε αντιλαμβάνεσαι τι πραγματικά συμβαίνει. Τρέχεις, γιατί τρέχουν κι όλοι οι άλλοι γύρω σου. Βιάζεσαι, γιατί πάντα πρέπει κάτι να προφτάσεις.
Κι οι σχέσεις; Μένουν στον πάγο ή περνάνε από τη φωτιά πολύ γρήγορα. Πολλές φορές βιαζόμαστε ν’ ανοιχτούμε, να δεθούμε, να εκφραστούμε, έχοντας την τάση να πιέζουμε καταστάσεις, κάποιες φορές άθελά μας, κάποιες άλλες πάλι όχι, ίσως όμως από υπερβολική σκέψη κι ανάλυση που κάνουμε με τον εαυτό μας, προκειμένου να προφταίνουμε ακόμη και το συναίσθημα. Και σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο, είναι που χάνεται η ουσία. Γιατί τελικά η αργή σκέψη, το λεγόμενο slow thinking, είναι ίσως η πιο βασική ικανότητα ενός ατόμου στις σχέσεις.
Ο τρόπος αυτής της σκέψης ορίζει μια βαθύτατη έννοια, καθώς είναι μια διαδικασία επίπονη, αλλά ταυτόχρονα αιτιολογημένη κι αξιόπιστη, η οποία λειτουργεί λυτρωτικά στη λήψη αποφάσεων. Όσοι λειτουργούν με γνώμονα αυτή, ήδη ξέρουν πόσο σημαντικό είναι να δίνουμε χρόνο σε πράγματα, ανθρώπους και καταστάσεις. Ξέρουν, επίσης, πως το να κάνεις υπομονή και ν’ αφήνεις ελεύθερο χώρο στον άλλον ν’ αναπνεύσει, μόνο προς το καλό μπορεί να ωφελήσει τη σχέση. Ξέρουν πως δε λειτουργούμε όλοι και δεν εκφραζόμαστε με την ίδια ευκολία και ταχύτητα. Και πραγματικά ούτε χρειάζεται, δεν το έχουμε ανάγκη. Αυτό που έχουμε ανάγκη είναι να λέμε αλήθειες.
Κι η αλήθεια είναι πως δεν μπορεί να είναι κάτι αληθινό και πιστευτό όταν συμβαίνει με γρήγορους ρυθμούς. Ακόμη και το συναίσθημα θέλει την προεργασία του. Να το νιώσεις, να το αντιληφθείς, να μάθεις να ζεις μ’ αυτό, να μπορέσεις να το διαχειριστείς, πρωτίστως εσύ ο ίδιος, κι όταν ελέγξεις όλα αυτά και σιγουρευτείς στο 100% σου, τότε μπορείς πλέον να μπεις στη διαδικασία να το εκφράσεις. Θέλει λεπτούς χειρισμούς άλλωστε κι αργή σκέψη, προκειμένου να καταλήξεις σ’ εκείνο.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη σκέψη. Βλέπε, άκου, σώπα και μη βιαστείς. Μη μιλήσεις αν σε μπερδεύει, περίμενε να ξεκαθαρίσει μέσα σου. Έχουμε την τάση να παρεξηγούμε γεγονότα, να βιαζόμαστε να μιλήσουμε με αποτέλεσμα να γίνονται συνεχώς παρεξηγήσεις άνευ λόγου κι αιτίας, να θυμώνουμε, να πληγώνουμε και να πληγωνόμαστε, ενώ κατά βάση τα πράγματα είναι τόσο ξεκάθαρα, αρκεί να μπορέσουμε εμείς να τα δούμε. Βιαζόμαστε να εκφράσουμε τις σκέψεις μας κι αυτό, το μόνο που μπορεί να επιφέρει είναι αρνητικές επιπτώσεις και προβλήματα, διότι μπορεί άλλα να λες κι άλλα πάλι να εννοείς. Σε κάθε βήμα και προσπάθεια που αποσκοπεί στον έρωτα, η πίεση μπορεί να είναι ο καταλυτικός παράγοντας. Είναι σχεδόν ανόητο να επιμένεις στην πίεση, τη στιγμή που ήδη ξέρεις πως εξελίσσονται όλα γύρω μας απρόοπτα. Γιατί ο έρωτας να διαφέρει;
Μ’ όποιον τρόπο κι να σκέφτεσαι αυτή τη στιγμή, είναι η κατάλληλη στιγμή να τον αλλάξεις αν αντιλαμβάνεσαι πως δεν επιφέρει καρπούς τόσο σε σένα, όσο και στην ίδια σου τη σχέση. Γι’ αυτό πάρε μια βαθιά ανάσα, δες ξεκάθαρα τα θέλω, τα συναισθήματά σου, βάλε σε μια σειρά τις σκέψεις σου, περίμενε να ανθίσει η επιθυμία. Κι αν ερωτευόμαστε σε μια στιγμή, δε σημαίνει ότι δε χρειάζεται χρόνος για να το καταλάβουμε.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Γεωργία Μαρίνου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
