Η βία έχει πολλές μορφές και πρόσωπα. Έχει όμως κι εκείνα που δε φαίνονται, με ασχημότερο όλων τη συναισθηματική κακοποίηση. Κι όταν συνοδεύεται από δυσκολία συγκέντρωσης, στέρηση ύπνου, επί τούτου κόπωση, τότε γίνεται ακόμη πιο εύκολη η εισβολή της στην ευαίσθητη ψυχολογία του θύματος. Γιατί είναι πολύ κουρασμένο, εξαντλημένο σχεδόν, για να μπορέσει να την αντιληφθεί.
Κατά τη διάρκεια μιας κακοποιητικής σχέσης, το ένα πρόσωπο χειραγωγείται από το άλλο, μπορεί και ταυτόχρονα, γεμίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο φοβίες κι ανασφάλεια. Στην αρχή, έχει την ψευδαίσθηση πως η σχέση αυτή ίσως να περνάει κρίση, ίσως πάλι νιώθει υγιές το γεγονός πως μια σχέση κρεμάμενη από τη ρουτίνα της καθημερινότητας αμφιταλαντεύεται και δημιουργούνται εντάσεις, διαρκείς, συνεχόμενες, υπό κλίμακα. Πασχίζει να κρατήσει τις ισορροπίες σαν στυλοβάτης, κάνει υπομονή- έτσι νομίζει. Στην ουσία δεν έχει κανέναν έλεγχο βέβαια της κατάστασης. Κι έτσι περνούν μέρες, μήνες, χρόνια κι η σχέση δεν ισιώνει, παρά τσαλακώνεται κι ασχημαίνει περισσότερο.
Όταν αγαπάς βαθιά, δέχεσαι και μαθαίνεις στον εαυτό σου να κρατάει γερά προκειμένου να έχει αντοχές ν’ αντιμετωπίζει τις διάφορες αυτές καταστάσεις. Αυτή είναι μια βλαβερή παρακαταθήκη που πήραμε από μικροί, όπως πήραν κι οι γονείς μας. Αν αγαπάς μένεις. Δίνεις δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες. Χάνεις τον εαυτό σου, κρατάς τη σχέση σου. Αφήνεσαι. Και στο τέλος, πέφτεις στο κενό. Τα σημάδια σου τα δείχνουν όλα πεντακάθαρα, μα εσύ δεν τα βλέπεις, γιατί δεν είσαι σε θέση να τα δεις.
Συμπεριφορές που δεν αφορούν μόνο την επίδειξη ακραίας ζήλιας ή άλλη μορφή λεκτικής βίας, αντίθετα διαθέτουν τόσο λεπτεπίλεπτους ιστούς χειρισμού που επηρεάζουν τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό και τον κόσμο μας, αθόρυβα. Ο θύτης, για να επιτύχει τον σκοπό του, ο οποίος είναι να σε κάνει να έχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση- άρα να εξαρτάσαι από αυτόν, να εγκαταλείπεις τα πιστεύω σου- άρα να υιοθετείς τα δικά του, να ντρέπεσαι εν μέρει γι’ αυτό που έχεις καταφέρει να είσαι- άρα να θαυμάζεις όσα σε έκανε εκείνος, σε κρατάει πάντα σε μια ένταση, εξουθένωση, θολούρα. Σε κρατά κουρασμένο φέρνοντάς σε στα δικά του νερά. Πώς να σκεφτείς αν έχεις μέρες να κοιμηθείς ή να φας σωστά;
Με την πάροδο του χρόνου, εγκαταλείπεις κάθε προσπάθεια ελέγχου του εαυτού σου. Αφήνεις τον θύτη σου να σκέφτεται για σένα. Αισθάνεσαι ντροπή κι ανεπάρκεια, θλίψη κι εξουθένωση. Αποκτάς διατροφικές διαταραχές, ψυχοσωματικά, ημικρανίες, ζαλάδες. Η χρόνια κούραση θα σου απαγορεύει να σταθείς και πάλι στα πόδια σου. Θα σε έχει κερδίσει, στραγγίζοντάς σε.
Αν αντιληφθείς τη συναισθηματική αυτή κακοποίηση να λαμβάνει χώρα στη ζωή σου, αν βλέπεις πως ο σύντροφός σου δε σέβεται τις σωματικές σου ανάγκες, αν ένας καβγάς σημαίνει πως κάθε φορά θα ξενυχτήσετε για να τον λύσετε, αν πρέπει να πιείτε για να αντέξετε να μιλήσετε, αν βλέπεις πως ξεκινάς με όρια και στην πορεία απλώς χάνονται, αν θυμώνει όταν κοιμάσαι ή σε ξυπνάει γιατί είναι σε σύγχυση, βρίσκεσαι απέναντι σε κακοποιητική συμπεριφορά που έχει όνομα και λέγεται Αbusive Sleep-Deprivation.
Και ναι, υπάρχει ελπίδα να επουλώσεις το τραύμα με πολλή υπομονή, συμπόνια για τον εαυτό σου αλλά κι άμεση φροντίδα, αρχικά των αναγκών σου σε ξεκούραση και διαύγεια, έτσι ώστε να δημιουργήσεις το δικό σου σχέδιο ασφαλείας και τους δικούς σου κανόνες κι όρια. Να σε θρέψεις, δίνοντας προτεραιότητα στη φροντίδα και την αγάπη του εαυτού σου, αλλά και να σε εκπαιδεύσεις έτσι ώστε να μπορέσεις ν’ αποτρέψεις ακόμη, μια παρόμοια κατάσταση στο μέλλον. Και να μην ξεχνάς ποτέ, ότι η λήψη βοήθειας από ειδικό αλλά κι από ανθρώπους που σ’ αγαπούν, μπορεί να σε βοηθήσει ακόμη περισσότερο, κάνοντάς σε να νιώσεις δυνατότερος και να σου υπενθυμίσει ότι κανείς μας δεν είναι μόνος.
Να φεύγεις, γιατί είσαι ό,τι πιο πολυτιμότερο έχεις. Είναι βία και δεν επιτρέπεται.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου