«H αγάπη και ο πόλεμος είναι το ίδιο πράγμα!», ισχυριζόταν ο Μιγκέλ Ντε Θερβάντες.
Άλλωστε και ο έρωτας ένα είδος αναίμακτου πολέμου αποτελεί. Παιχνίδια μυστηρίου και κυριαρχίας είναι στη βασική του παλέτα.
Στον πόλεμο για να γυρίσεις νικητής καταστρώνεις σχέδιο. Καλά οργανωμένες τακτικές μπλέκονται με τεχνικές αποπλάνησης του αντιπάλου, ώστε να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Όμοιως και στον έρωτα. Μονό που εδώ, δε μιλάμε για επιβολή (ή μήπως μιλάμε;) αλλά για την πολυπόθητη κατάκτηση του έρωτά μας.
Κι αυτή η κατάκτηση, όπως όλες στη ζωή, απαιτεί στρατηγική.
Μονόδρομος η λύση. Καταστρώνεις σχέδιο. Περνάς μερόνυχτα σκεπτόμενος. Μόνιμοι κάτοικοι του μυαλού πλάνα και εναλλακτικές πορείες. Συμβουλές της γιαγιάς που μέχρι πρότινος σνόμπαρες έχουν γίνει πλέον κτήμα σου.
Ένα είναι το σίγουρο. Κανείς δεν αρέσκεται να πέφτει αμαχητί. Ακόμα και αν ο αντίπαλος επιθυμεί διακαώς να πέσει στα δίχτυα σου, απαιτεί να παλέψεις για εκείνον, να ψυχανεμιστεί τι μπορείς να προσφέρεις και να νιώσει οτι τον διεκδικείς. Εξάλλου κανείς δε θέλει να θεωρείται εύκολος στόχος.
Κι επειδή ακριβώς το έχεις χειριστεί σωστά, τουτέστιν, δεν έχεις τηλεφωνήσει πέντε φορές ημερησίως, δεν έχεις βγάλει τους φόβους σου από την πρώτη βδομάδα παραμάζωμα στο παζάρι, δεν έχεις οδυρθεί μπροστά του για την κούκλα που σου πάτησε το λεωφορείο όταν ήσουν πέντε, ως δια μαγείας έρχεται η στιγμή που τα σχέδιά σου πετυχαίνουν. Ως δια μαγείας; Όχι.
Τι θα κάνεις μετά είναι ένα ακόμα θεμελιώδες ερώτημα που σε βασανίζει. Διότι, ναι το τοτέμ σου είναι εκεί δίπλα σου και το λατρεύεις. Δε θές να το χάσεις. Τόσο κόπο έκανες. Θα το αφήσεις να γλιστρήσει από τα χέρια σου σα φίδι;
Εξυπακούεται πως όχι. Απλά και κατηγορηματικά.
Μη βιαστείτε να λιθοβολήσετε οι υπέρμαχοι της ειλικρίνιας. Κανένας εδώ δε μιλάει για υποκρισία. Για αποπλάνηση γίνεται λόγος. Και η αποπλάνηση φτιάχνεται με δυο μεζούρες λαγνεία και τρεις μυστήριο.
Πόση γοητεία εκπέμπεις άραγε, όταν φροντίζεις να μεταφέρεις επακριβώς κάθε σου σκέψη στον άλλον, δείχνοντας μάλιστα ιδιαίτερη προτίμηση σε εκείνες που τον αφορούν άμεσα και περιέχουν λεπτομέρειες του πόσο τον σκεφτόσουν καθώς μαγείρευες, οδηγούσες, χτένιζες το κουνέλι;
Αυτό δεν είναι και το μείζον θέμα των σχέσεων; Όλοι δεν σκέφτονται πώς να διατηρήσουν άσβεστο το πάθος; Μην ψεύδεστε. Όλοι.
Η ανταπόκριση στον έρωτα, σου δίνει φτερά. Μεταμορφώνεται στην κινητήριο δύναμή σου. Κανείς δε θέλει να χάσει το ελιξήριό του.
Η τεχνική τσίχλας μασάω, φτύνω, πατάς, κολλάς και το κοινό «σκωτσέζικο ντους» αποτελούν κλασσικές αξίες στην χάρτα του έρωτα. Το επιβεβαιώνουν και οι ειδικοί. Οσο μεγαλύτερη μυστικοπάθεια, τόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Εσύ δε θα το διεκδικήσεις;
Τι προτιμά κανείς; Να είναι δεδομένος στην σχέση του ή να απολαμβάνει το καθολικό ενδιαφέρον του έτερον ήμισυ; Σαφώς το δεύτερο.
Μην ξεχνά κανείς οτι ο άνθρωπος για τα απλά και καθημερινά πράγματα ζει. Για μια αγκαλιά, ένα φιλί, ένα χάδι. Για μικρές εκφάνσεις αγάπης που δίνουν νόημα στην πεζή πραγματικότητα.
Διεκδίκησέ τα με πάθος και τόλμη. Ο καθένας τα αξίζει.
Είναι δειλό να εγκαταλείπεις εφευρίσκοντας χίλιες δυο δικαιολογίες. Είτε δεν είναι του επιπέδου σου, είτε «βαρέθηκες», είτε θες να είσαι ο «εαυτός» σου, ενώ παραβλέπεις οτι ο εαυτός μας, δεν ειναι ένας και ξεχνάς ότι η καλύτερη εκδοχή του , δεν είναι στα σίγουρα η απόλυτα παραδομένη.
Έναν απόλυτα παραδομένο εαυτό στα χέρια ενός άλλου, κανείς δεν τον ερωτεύεται, δεν τον κάνει να τρελαίνεται στη σκέψη, δεν τον βγάζει με τις πιτζάμες ξημερώματα απ’το σπίτι.
Η σχέση, ο γάμος, η δέσμευση είναι μια ετερόφωτη οντότητα. Δεν είναι αυτόφωτη και αυτοφυής.
Αν θες να την έχεις οφείλεις να την καλλιεργήσεις, να την φροντίσεις και να την περιποιηθείς σαν το πιο σπάνιο φυτό. Να μην επαναπαύεσαι.
Ο άνθρωπος έχει εγκαταλείψει ήδη τον έρωτά του, τη στιγμή που εγκαταλείπει τον εαυτό του. Και εγκαταλείπει τον εαυτό του, όταν του επιτρέπει να ξεχύνεται αβέρτα σε καναπέδες με λιγδιασμένα μαλλιά. Όταν έχει βγάλει από το λεξιλόγιό του το «όχι». Όταν είναι παντού και πάντα διαθέσιμος.
Να με συγχωρείτε λοιπόν, αλλά ο έρωτας σαφώς και θέλει στρατηγική. Στρατηγική, αυτοεκτίμηση και καύλα.
Και προϋποθέτουν και τα τρία, μυαλό κι εμπειρία. Ρωτήστε και καμιά παλιά, θα σας τα πει.
Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου
