Πόσες φορές έχεις ταλανίσει το μυαλό σου για το τι πρέπει να κάνεις σε μια κατάσταση; Πρέπει να μιλήσω ή είναι καλύτερα να μην πω λέξη, να εκδηλώσω όσα νιώθω ή όχι, να είμαι ειλικρινής, έστω κι αν πληγώσω κάποιον; Έχεις την τάση να θέτεις στο μυαλό σου ενδοιασμούς σχετικά με το ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος, ενώ συνειδητά ξέρεις την απάντηση. Αρέσκεσαι στο να σκέφτεσαι περίπλοκα κι εν τέλει η προσπάθειά σου να βρεις πολλές διεξόδους, τη στιγμή που είναι ήδη ανοιγμένη μπροστά σου η διέξοδος, σε διαμορφώνει με τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνεις αναποφάσιστος.
Δε δύνασαι να επιλέξεις ανάμεσα και στα πιο απλά πράγματα, αν, δηλαδή, θες να φας μπισκότο με κρέμα ή με σοκολάτα. Βεβαίως, αυτό πηγάζει από το γεγονός ότι αρνείσαι να σε μάθεις και ίσως φοβάσαι να κάνεις πράγματα που σου αρέσουν κι αγαπάς, εξαιτίας του ότι δεν αρέσουν στους γύρω σου. Επιτρέπεις να καθορίζουν τα θέλω σου οι άλλοι, διότι πιστεύεις ότι αν δεν αποφασίσεις εσύ ο ίδιος για σένα, τότε οι ευθύνες για τις λανθασμένες αποφάσεις δε θα αποδοθούν σε σένα. Προτιμάς να σ’ αφήνεις στον άγνωστο δρόμο, θεωρώντας ότι είναι πιο ωραίο να κατευθύνεσαι τυφλά με προορισμό το άγνωστο. Όμως αν οδηγάς για πολλές ώρες, τότε πότε θα πάρεις τη μεγάλη απόφαση να κάνεις μια στάση για να ξεκουραστείς;
Είναι πολύτιμο αγαθό η αυτογνωσία, καθώς μέσα απ’ αυτή παρέχεις τη δυνατότητα σε σένα να ερωτευτείς τον εαυτό σου, να σε ξέρεις και να πιστεύεις τόσο πολύ στις ικανότητές σου, ώστε να πολεμάς τους εχθρούς και παράλληλα ενώ πολεμάς μόνος, να μη νιώθεις απαραίτητα μόνος, διότι πάντοτε θα κουβαλάς τον εαυτό σου. Και με το ρήμα «κουβαλώ» δεν εννοώ ότι θα σε κουβαλάς ως ένα βαρετό φορτίο, αλλά εν τούτοις ως θησαυρό! Μαθαίνοντας εσένα, συγχρόνως μαθαίνεις πώς να αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους, κατανοείς βαθύτατα τη γλώσσα του σώματος και το κυριότερο, παρατηρείς ακόμη και τις πιο μικρές λεπτομέρειες, μέσα από τις οποίες αντιλαμβάνεσαι ποιος χαίρεται με την ευτυχία σου και ποιος στεναχωριέται που εξελίσσεσαι καθημερινά. Η ανοδική σου πορεία θα επέλθει μόνο όταν εσύ ο ίδιος το θελήσεις σφοδρά.
Είναι εύλογο ορισμένες φορές να σε μαγνητίζει η αναποφασιστικότητα. Και ξέρεις γιατί; Επειδή θεωρείς ότι αν δεν παίρνεις αποφάσεις, τότε δε θα μπορέσεις να κατηγορήσεις τον εαυτό σου για τις λανθασμένες σου επιλογές. Το να είσαι αναποφάσιστος είναι μια στάση ζωής, η οποία σου προσφέρει χαλαρότητα και αφήνεσαι στην τύχη, τη μοίρα, το πεπρωμένο. Αλλά υπάρχουν όλα αυτά; Ή μήπως όχι; Ακόμη και τώρα εντός του άρθρου γίνεται ολοένα και περισσότερο ευδιάκριτο ότι η ίδια η γλώσσα μας δεν είναι σταθερή, πολλές λέξεις της είναι αμφίσημες. Εξάλλου, όλοι έστω και μια φορά αντιληφθήκαμε ότι χρησιμοποιούμε πολλά οξύμωρα σχήματα, π.χ. την έκφραση «δώρο άδωρο». Άρα τελικά μέσω αυτών των σχημάτων, λέμε αυτό που θέλαμε να πούμε ή αυτό που δε θέλαμε να ειπωθεί; Κανείς όμως μέχρι τώρα δεν κατηγόρησε τη γλώσσα που είναι τόσο ασταθή, ενώ τους αναποφάσιστους ανθρώπους τους κατατρώνε. Αυτό συμβαίνει, διότι η γλώσσα είναι απροσδιόριστη στα λόγια, ενώ ο άνθρωπος παραμένει ασταθής τόσο στα λόγια όσο και στις πράξεις.
Αναμφίβολα, η συμπεριφορά ενός ατόμου που αλλάζει μέρα παρά μέρα μέλλει να ξενερώσει τον άλλον, κυρίως όταν ο άλλος άνθρωπος ξέρει τι θέλει, τι ψάχνει και προς τα πού πορεύεται. Ο άνθρωπος, ο οποίος άλλοτε δείχνει ενδιαφέρον κι άλλοτε αδιαφορία, υποδηλώνεται πως δεν αποδέχθηκε τον εαυτό του, ότι αναζητά να εντοπίσει την ευτυχία γύρω του, αποφεύγοντας να ψάξει μέσα του. Για να λάμψει κανείς πρέπει να γίνει ενδοσκόπηση μεγάλης χρονικής διάρκειας. Γι’ αυτό ξεκίνα τώρα την αναζήτηση του εαυτού σου, ούτως ώστε όταν γνωρίσεις κάποιους ανθρώπους, πρόθυμους να στηρίξουν την κάθε σου επιλογή, να τους υποδεχτείς στη ζωή σου με ένα χαμόγελο στα χείλη και να μη διστάσεις να συνδεθείς μαζί τους. Άνθρωποι που αξίζουν να είναι στη ζωή σου, οφείλεις να τους κάνεις να νιώσουν ότι είναι ευπρόσδεκτοι στην οικία της καρδιάς και της ψυχής σου. Να τους αποσαφηνίσεις ότι τελείωσαν τα παιχνίδια του κρυφτού, τη μια να εμφανίζεσαι και μετά να εξαφανίζεσαι. Δείξ’ τους την αγνή πρόθεσή σου να μείνεις στη ζωή τους για όσο χρονικό διάστημα η σχέση που έχετε μεταξύ σας είτε φιλική είτε ερωτική είναι καρποφόρα.
Η αγάπη του εαυτού σου θα κάνει ακόμη και την αναποφασιστικότητά σου όπλο για την ευτυχία σου. Αν καθημερινά επιτρέπεις στον εαυτό σου να μάθει κάτι καινούργιο για σένα, αν σε μελετήσεις καλύτερα, τότε τίποτα δε θα σε καθιστά έναν άνθρωπο που δεν ξέρει τι θέλει. Αν σε φροντίζεις κι αν σε προσέχεις, το μόνο βέβαιο είναι ότι στον καθρέφτη θα ξέρεις ακριβώς ποιον βλέπεις απέναντί σου και θα ξέρεις με ποιο δρόμο θα πορευθείς, ώστε να ακολουθήσεις τα δικά σου θέλω και να φτάσεις εκεί ακριβώς που ονειρεύεσαι κι ακόμα πιο ψηλά.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου