Ευφυείς και θελκτικοί όσοι παίζουν πολλά όργανα

Πράγματι, τα ταξίδια αποπνέουν έναν άλλο αέρα, πιο ανέμελο, είτε αυτά γίνονται σωματικά είτε γίνονται πνευματικά. Η βενζίνη του μυαλού είναι υπεύθυνη να ωθήσει τον νου να εξερευνήσει καινούργιους κόσμους, να παρατηρήσει νέες ζωηρές εικόνες και να δημιουργήσει πρωτόγνωρες εμπειρίες. Ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής ενός ανθρώπου δεν είναι άλλο από τη μουσική, η οποία σου προκαλεί συγχρόνως αισθήματα, πολλές φορές κι αντιφατικά μεταξύ τους. Το κάθε τραγούδι σου δίνει μια νέα γεύση και σε ταξιδεύει παντού στον χρόνο, ενθυμούμενος ακόμη και τις πιο μικρές στιγμές. Η μουσική, λοιπόν, είναι η κινητήριος δύναμη που θα σου γλυκάνει τη ζωή, που θα λάμψει και τις πιο μίζερες, ζοφερές νύχτες.

Όλα όσα θες να πεις, έχουν ήδη λεχθεί μόνο μ’ ένα τραγούδι κι όλα όσα βρίσκουν τον τρόπο να σε ηρεμούν είναι ενσωματωμένα στον ρυθμό και τη μελωδία. Η μουσική σε σπρώχνει να απελευθερωθείς από τα δεσμά της σιωπής και να λυθείς από τις αχαλίνωτες  σκέψεις, των οποίων η λειτουργία είναι να σε οδηγούν σε μονόδρομο. Συνεπώς, ο οργανοπαίχτης είναι το πρόσωπο που ενσαρκώνει όλα τα στοιχεία που χρειάζεσαι, την κάθε λεπτομέρεια που ηρεμεί και γαληνεύει την ψυχή σου. Ο μουσικός διαθέτει την ικανότητα να εξωραΐζει την κάθε σου ατέλεια και να μετατρέπει το κάθε σου ελάττωμα σε πηγή δύναμής σου. Σ’ αγκαλιάζει από μακριά, σ’ αγγίζει χωρίς απαραιτήτως να ασκεί κυριολεκτική επαφή. Το πρόσωπο αυτό δύναται ποικιλοτρόπως να σε προσεγγίζει άμεσα, να συζητά μαζί σου δίχως να ειπωθούν καν λόγια. Μια μελωδία αρκεί για να γίνει η πρώτη επαφή, η πρώτη συνομιλία χωρίς καμία απολύτως φλυαρία.

Όσες φορές κι αν τα πράγματα φαίνονται να είναι ίδια, η μουσική έρχεται να τα ανατρέψει και να διαμορφώσει την κάθετη γραμμή σε οριζόντια. Αναντίρρητα, ένας οργανοπαίχτης σε γοητεύει πολύ πιο εύκολα από οποιονδήποτε άλλον, καθώς ξέρει ασυνείδητα τι να συζητήσει και ουσιαστικά βρίσκεται σε θέση ισχύος, αφού μόνο από τον τρόπο που θα παίξει ένα τραγούδι θα διαβάσει το βλέμμα σου και συνάμα θα σε κοιτάζει κατάματα, δίχως φόβο και δισταγμό. Αυτό εναπόκειται στο γεγονός ότι ένας μουσικός μιλά με το συναίσθημα. Μερικά από τα τραγούδια που παίζει, φωτίζουν τα σκοτεινά βιώματα και συναισθήματα, τα οποία ορισμένοι θέλουν να κρύψουν. Όσα σε βασανίζουν, σε πληγώνουν κι όσα σε ντροπιάζουν αποκαλύπτονται μέσα από το αγνό βλέμμα, το οποίο γίνεται αντιληπτό από κάποιον που έχει ενσυναίσθηση. Στα ενδόμυχα του μουσικού παραμονεύει το διαρκές αίσθημα της συμπόνιας και της αλληλοκατανόησης.

Εύλογα, η ικανότητα ενός μουσικού να παίζει πολλά διαφορετικά όργανα είναι δείγμα ευφυίας κι αντίληψης. Ένας μουσικός έχει αυξημένη συναισθηματική ευφυΐα διότι αντιλαμβάνεται ότι κάθε του σκέψη είναι και κομμάτι σκέψης κάποιου άλλου. Επίσης, αντιλαμβάνεται ότι ορισμένες δυσκολίες κι απογοητεύσεις αποτελούν βιώματα όλων. Άρα το να παίζεις μουσική σημαίνει ότι μιλάς για τη ζωή σου αλλά και για τη ζωή των υπολοίπων. Απουσιάζει ο εγωκεντρισμός, καθώς όλα όσα λέγονται σ’ έναν στίχο απαρτίζουν την ιστορία των πολλών κι όχι του ενός. Η δημιουργικότητα υποδηλώνει το χάρισμα που έχει ένας οργανοπαίχτης. Το να μπορεί να γράφει στίχους, να συνθέτει μουσική, πηγάζει από τα βιώματά του, στοιχείο που οι πλείστοι επιδιώκουν να κρύβουν. Ενώ πονάς μέσα σου και προσπαθείς επίμονα να το κρύψεις, ο μουσικός το καταλαβαίνει και για να μη σε φέρει σε δύσκολη θέση, γράφει για σένα απευθυνόμενος εμμέσως σε σένα, υπό το πρόσχημα όμως πως μιλάει γενικά κι αόριστα.

Εκεί που παιδεύεσαι και δεν ξέρεις πώς να εκφραστείς και τι να πεις, αμέσως η μουσική φωνάζει πως η ίδια καθ’ αυτή είναι η λύση, η διέξοδος. Και μουσική τόσο άμεση που να καταλήγει στην καρδιά σου δε θα μπορούσε να υπάρξει, αν δεν υπήρχαν καλοί οργανοπαίχτες. Σ΄ελκύει ο μουσικός, επειδή γνωρίζεις πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να σε καθησυχάσει, να σου τραγουδήσει τη στιγμή που δε θες να ακούσεις κανέναν, να σου πει λόγια που χωρίς μελωδία δεν έχουν κανένα νόημα. Εξάλλου μεγάλη μερίδα ανθρώπων όταν ζουν τον έρωτα, έχουν ένα τραγούδι που σηματοδοτεί την έναρξη της σχέσης τους ή μιας πολύ σημαντικής στιγμής τους. Σε κάθε στάδιο της ζωής σου είχες κολλήσει με ένα ξεχωριστό τραγούδι που γράφτηκε από συγκεκριμένο καλλιτέχνη. Αυτός ο δημιουργός στιγμάτισε τη ζωή σου υπό ένα θετικό πρίσμα, καθώς αν σε μια φάση έπρεπε να ήσουν δυνατός, αλλά παράλληλα εσύ χανόσουν, ο μουσικός ήθελε να σε καθοδηγήσει και να σου δείξει πως υπάρχει το φως λίγο πιο πέρα, φτάνει να προσπαθήσεις να το εντοπίσεις.

Ο κύριος στόχος του έχει μάλλον επιτευχθεί, διότι εσύ όντως προχωράς, όντως βαδίζεις με αποφασιστικότητα, σκεπτόμενος τους στίχους ενός τραγουδιού που σου υπενθυμίζουν ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες. Συνειρμικά θα μπορούσε να λεχθεί πως ο μουσικός είναι κι ο δάσκαλος της ζωής και ορισμένες φορές ο προάγγελος διαφόρων συμβάντων που προσπαθεί να σε προετοιμάσει για την όποια κατάσταση. Γίνεται αυτό το πλάσμα να μη σου κεντρίσει το ενδιαφέρον; Κι η μελωδία θα παίζει κι εμείς θα προχωράμε και θα ερωτευόμαστε και θα πηγαίνουμε και λίγο πιο πέρα. Και λίγο πιο μακριά. Παρέα μ’ ένα ματζόρε.