Από τότε που ήσουν μικρό παιδί το μόνο που σε ένοιαζε ήταν το παιχνίδι, οι λιχουδιές και να σε αντιμετωπίζουν όλοι ως μεγάλο. Θυμάσαι που μόλις πήγες δημοτικό σκεφτόσουν πως ήθελες να πας γυμνάσιο κι έπειτα λύκειο; Θυμάσαι τον εαυτό σου που πάντοτε ανησυχούσε για το μετέπειτα;

Η αλήθεια να λέγεται ποτέ δεν εκτιμούσες τα παιδικά σου χρόνια, από τα οποία απουσιάζαν όλες οι ανησυχίες κι οι έγνοιες. Αντίθετα, όταν γινόταν κάτι ανυπομονούσες και βιαζόσουν να δεις τι έπεται. Αδιαμφισβήτητα, όλοι έχουν το ενδιαφέρον να εξερευνήσουν το μέλλον, όμως αν δεν μάθεις να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή, τότε χάνεται η αξία της. Άραγε πόσο πιο ευτυχισμένος θα ήσουν αν βίωνες στον υπέρτατο βαθμό εκείνη τη φορά που έφαγες για πρώτη φορά παγωτό, εκείνη τη φορά που έκανες φίλους για πρώτη φορά, εκείνη τη φορά που είχες πρωταγωνιστήσει σε ένα θεατρικό. Μπορώ να σου απαριθμήσω πάμπολλες φορές κατά τις οποίες οι στιγμές ήταν ανεκτίμητης αξίας, αλλά δεν ήξερες πώς να τις απολαύσεις ή μάλλον δεν ήθελες.

Και τώρα, που τελείωσες το σχολείο κι έφτασες επιτέλους στο σημείο που δεν ξέρεις πια τι θα ακολουθήσει, τι αναμνήσεις κουβαλάς; Έζησες στο έπακρο τα μαθητικά τα χρόνια; Δε θα ξαναγυρνούσες τον χρόνο πίσω; Δε νοσταλγείς όλες εκείνες τις πλάκες που έκανες με τους φίλους σου; Είτε σου λείπουν είτε όχι το θέμα είναι ένα: Να εκτιμάς τη στιγμή όταν σου συμβαίνει. Είναι γεγονός ότι ο χρόνος δε γυρίζει πίσω κι αναντίρρητα δε θα ξαναζήσεις ακριβώς την ίδια στιγμή. Γι’ αυτό μερίμνησε ό, τι κι αν κάνεις, να το πράττεις με πάθος κι αν υπάρχει πάθος, συνεπάγεται ότι η κάθε σου πράξη γίνεται εκούσια κι άρα δεν είσαι υποχείριο κανενός.

Ίσως η ζωή σου δε σε ικανοποιεί ακόμη, όμως δεν τίθεται θέμα ανησυχίας, καθώς το πιο σημαντικό είναι ν’ αναγνωρίζεις τι θέλεις εσύ ο ίδιος να αλλάξεις από την καθημερινότητά σου και τι όχι, να αντιλαμβάνεσαι τι γεμίζει το μέσα σου και τι σε αδειάζει. Αν δε σε ξέρεις, λοιπόν, οφείλεις να σε μάθεις! Κανείς δε θέλει ν’ αγαπήσει τη ρουτίνα του, όμως αν τη δεις με μια γλύκα, θα μοιάσει αυτόματα πιο όμορφη.

Το κάθε τι, άλλωστε, έρχεται στην καταλληλότερη στιγμή, όταν πραγματικά το χρειάζεσαι. Το μέλλον εσύ ο ίδιος το καθορίζεις από τις επιλογές και τις αποφάσεις σου. Γιατί δεν είσαι ευγνώμων που πίνεις καφέ με έναν φίλο σου; Γιατί δεν εκτιμάς εκείνη τη στιγμή που επιστρέφεις στο σπίτι κι έχεις αυτόν τον αναπαυτικό καναπέ, για να χαλαρώσεις; Πάψε πια να τρέχεις κατοστάρι μόνο και μόνο για να προλάβεις να φας, να μιλήσεις, να δουλέψεις, να βγεις έξω και να διασκεδάσεις. Ηρέμησε, η ταχύτητα έχεις στην κάθε σου κίνηση σε οδηγεί στην απόλυτη κατάρρευση, χάνεται η ενέργειά σου και η τελευταία εξασθενεί εξαιτίας της ταχύτητας που πορεύεσαι κι όχι λόγω των κινήσεών σου.

Σταμάτα να βιάζεσαι να τα κάνεις όλα σε μια μέρα. Κοίταξε απλά τη φύση. Τι βλέπεις; Βλέπεις τα σύννεφα που κινούνται, τα κύματα της θάλασσας που αντηχούν τη γαλήνη, τα πουλιά που πετάνε. Όλα κινούνται ανάλογα με τη ροή τους. Αν, για παράδειγμα, αρχίσει να βρέχει, η ενέργεια των κυμάτων εντείνεται ταχύτατα, ακόμη και τα αυτοκίνητα τα βλέπεις να είναι άλλοτε κολλημένα στην κίνηση κι άλλοτε όχι. Τίποτα δεν είναι ασύνδετό. Η φύση του ανθρώπου έγκειται στην ελευθερία των κινήσεών του, το να πράττει όπως θέλει ανά πάσα στιγμή. Έχεις την ευκαιρία να μη βιάζεσαι. Δεν υπάρχει λόγος να τρέχεις για να προφυλαχτείς από τη βροχή, αν φροντίζεις να είναι φωτεινή η ζωή σου, είτε με εμπόδια είτε χωρίς.

Όπως και να το κάνουμε, είναι ωραίο να ξέρεις ότι ήρθαν οι όποιες δυσκολίες, επειδή συνειδητά ή ασυνείδητα γνώριζες πώς να τις αντιμετωπίσεις. Είναι μοναδικό το συναίσθημα ότι εσύ επιλέγεις να ζήσεις την κάθε στιγμή, αγνοώντας για λίγο, μετά από τόσο καιρό, το τι μέλλει να γίνει αύριο. Εσύ δες το σήμερα κι απόλαυσέ το στο έπακρο, όσον αφορά το αύριο, όταν έρθει να είσαι έτοιμος να το απολαύσεις κι αυτό.

Συνεπώς, μην πέφτεις στην παγίδα και μη βιάζεσαι. Ακόμη κι αν όλοι οι άλλοι γύρω σου το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά είναι να τρέχουν, εσύ σταμάτα για μια ανάσα. Τόλμησε να διαφοροποιηθείς και να’ σαι βέβαιος ότι η ζωή σου θα πάψει να μοιάζει να καλπάζει, αλλά αντίθετα θα γίνει πιο ουσιαστική. Κι αυτό είναι κάτι που αξίζει να βιώνεις, δε νομίζεις;

 

Συντάκτης: Μαρίνα Αργυρού
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου