Να μπορούσα να σ' αγκαλιάσω μια τελευταία φορά

Κι ενώ πίστευα πως πάντοτε θα είσαι στο πλευρό μου, μπαμπά μου, ήρθε η στιγμή που δεν επέτρεπα στον εαυτό μου καν να σκεφτεί. Έφυγες από τη ζωή, χωρίς καμία προειδοποίηση, χωρίς κανένα σημάδι κινδύνου. Έφυγες και το μυαλό μου δε λέει να καταλάβει ότι αυτή είναι πια η πραγματικότητα, η δική μου πραγματικότητα. Προσπαθώ να επιβληθώ στη σκέψη μου και θυμώνω με τον εαυτό μου που δεν ξυπνά απ’ αυτό τον εφιάλτη. Πώς γίνεται να μην είσαι πια εδώ, αλλά εγώ να σε νιώθω; Ξέρεις, μπαμπά, πονάω και μου λείπεις, διότι σε κάθε στιγμή της ζωής μου ήσουν παρών και είμαι βέβαιη πως θα συνεχίσεις να βρίσκεσαι κοντά μου, έστω με ένα διαφορετικό τρόπο και υπό μια άλλη μορφή.

Κάθε φορά που ήμουν λυπημένη, εσύ ήσουν αυτός που με παρηγορούσε. Κάθε φορά που με προβλημάτιζε κάτι, εσύ απλόχερα μου έδινες πολλαπλές λύσεις. Την εκάστοτε στιγμή μου έδινες θάρρος και πίστη. Μου έμαθες τι σημαίνει αληθινή αγάπη, τι σημαίνει να δίνεις χωρίς να αναμένεις αντάλλαγμα. Μου δίδαξες πως να ανεβαίνω μια ανηφόρα, ακόμη κι αν είναι γεμάτη εμπόδια και λακκούβες. Ο τρόπος σκέψης σου, τα λόγια σου, οι πράξεις σου και η παρουσία σου απετέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν τη πηγή δύναμής μου. Για μένα είσαι η πηγή έμπνευσής μου κι αυτό ανακύπτει από το γεγονός ότι με παρότρυνες να βλέπω τη ζωή αισιόδοξα και να μην πάψω ποτέ να ονειρεύομαι. Θυμάσαι πόσα όνειρα κάναμε μαζί; Σχεδιάσαμε ακόμη και τις πιο ασήμαντες λεπτομέρειες στο μυαλό μας. Όλα όσα μας μάγεψαν μόνο και μόνο στη σκέψη, εγώ θα προσπαθήσω να τα υλοποιήσω για εμάς. Ακόμη, μου δίδαξες να κυνηγώ και να διεκδικώ το δίκαιο. Εξάλλου «τα ἄδικα οὐκ εὐλογοῦνται». Μου έμαθες τόσα πολλά πράγματα, αδυναμία μου, και ξέρω πως είχες άλλα τόσα να μου μεταλαμπαδεύσεις.

Ήσουν και θα είσαι για πάντα ο πιο τέλειος μπαμπάς σε όλο τον κόσμο. Δε χρειαζόταν να μιλήσω για να αντιληφθείς τι αισθάνομαι, αν νιώθω δυσφορία ή όχι, αν είμαι πληγωμένη ή όχι. Ήσουν ο άνθρωπος που η επικοινωνία μας ήταν και η ευλογία μας. Είμαι ευγνώμων που έζησα τόσο όμορφες στιγμές μαζί σου. Όμως τώρα με ποιον θα κάνω πλάκες στη μαμά; Με ποιον θα ετοιμάζω εκπλήξεις για τα γενέθλια της; Με ποιον θα γελάω μέχρι να πονέσω το στομάχι μου; Με ποιον θα κάνω την προσευχούλα μου, για να μας προσέχει ο Θεός και να είμαστε όλοι καλά; Πριν κλείσεις τα μάτια σου για πάντα, σε φίλησα και σ’ αγκάλιασα, μα δε σε χόρτασα. Σε περιμένω κάθε μέρα στην πόρτα και αναμένω να σε δω, για να σ’ αγκαλιάσω έστω για μια τελευταία φορά, αν και ξέρω πως και πάλι θα θέλω να σε ξαναδώ ακόμη μια φορά.

Κάθε νύχτα παρατηρούσαμε το φεγγάρι, αν έχει πανσέληνο ή αν είναι μισοφέγγαρο. Θαυμάζαμε την ομορφιά της φύσης, βλέπαμε τ’ αστέρια, εκτιμούσαμε το κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε και μετά πηγαίναμε για ύπνο. Άλλοτε όταν ετοιμαζόμουν να βγω έξω, τα κομπλιμέντα καταιγίδα. Ακόμη κι όταν ήμουν με πυτζάμες δε δίσταζες να μου υπενθυμίσεις την ομορφιά και τη γοητεία της εμφάνισης και της προσωπικότητάς μου. Όταν ξενυχτούσα, εσύ με περίμενες άγρυπνος μέχρι να επιστρέψω στο σπίτι, διότι ανησυχούσες. Δεν μπορούσες να κοιμηθείς αν δε βεβαιωνόσουν ότι είμαι καλά κι ότι πέρασα όμορφα. Κι όταν πάλι έμενα στο σπίτι και έμενα ξύπνια μέχρι αργά μπροστά σε μια οθόνη, ερχόσουν και μου έλεγες να πάω να ξαπλώσω για να ξεκουραστώ.

Απολάμβανα και τα πιο μικρά πράγματα. Μόλις με έπαιρνες τηλέφωνο, για να μου πεις καλή μέρα, ήταν δεδομένο ότι η μέρα μου θα ήταν καλή. Την εκάστοτε φορά που επιζητούσα σημασία, εσύ μου την προσέφερες στο έπακρο. Μόλις σε έπαιρνα τηλέφωνο να σε ενημερώσω πως χρειάζομαι κάτι, δε μου είπες ποτέ όχι. Όταν μάλιστα με κυρίευε ο φόβος, εσύ ως προστάτης μου με προφύλασσες από καθετί κακό. Είχες την ικανότητα να μετατρέπεις τη θλίψη μου σε ευτυχία, τα δάκρυα μου σε δάκρυα χαράς και με στήριζες σε κάθε μου επιλογή. Ό,τι ονειρεύτηκα, εσύ μπαμπά μου ήσουν εκεί για να με βοηθήσεις να το πραγματοποιήσω. Μου δίδαξες να μη δειλιάζω μπροστά στο μεγαλείο των ονείρων μου. Με μεγάλωσες με αξίες και ιδανικά, τα οποία διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή μου.

Πάντοτε θα έχεις μια έδρα στην καρδιά μου και μάλιστα την πιο σημαντική. Όλα τα μαθήματα που μου δίδαξες, κατά τη διάρκεια των οποίων μεγαλώναμε μαζί, είναι βαθιά ριζωμένα μέσα μου και θέλω να σε κάνω περήφανο. Ενώ βρίσκεσαι μακρυά, παράλληλα σε νιώθω μέσα μου. Τόσο αντιφατικό, μα τόσο αληθινό. Σ’ αγαπώ μπαμπά μου και εύχομαι εκεί ψηλά που βρίσκεσαι να είσαι ευτυχισμένος, μιας και είσαι πολύ κοντά στον Θεό. Σ’ ευχαριστώ που ήσουν ο μπαμπάς μου. Σ’ ευχαριστώ που ήσουν πάντα το στήριγμά μου και που δεν επέτρεψες σε κανέναν να με μειώνει. Σ’ ευχαριστώ που με πρόσεχες και γενικότερα σ’ ευχαριστώ για όλα. Εύχομαι να μας καμαρώνεις όλους από εκεί που βρίσκεσαι και σε παρακαλώ να μας προσέχεις, μα πιο πολύ τη μαμά. Να ξέρεις πως μου λείπει η αγκαλιά σου, το γέλιο σου, τα γλυκά κι ενθαρρυντικά σου λόγια. Μου λείπεις!

Αφιερωμένο σε σένα Daddy Cool μου