Σε θέλω πλατωνικά δε σημαίνει πως δε σε θέλω καθόλου

Kαι να που δυο μάτια γοητευτικά συναντήθηκαν με τα δικά σου. Εσύ περπατούσες αμέριμνος στο μονοπάτι που οδηγεί στη θάλασσα ή έτυχε να κατέβεις στον φούρνο με τα πιο πρόχειρά σου ρούχα κι όμως σου έρχεται η ερωτική σύγχυση με ένα και μόνο βλέμμα. Σε καταβάλει κυρίως η ντροπή, σκεπτόμενος πως τόσες φορές που ήσουν ίσως λίγο πιο έτοιμος κι υποψιασμένος, δε συναντούσες ούτε γνωστό σου ούτε κάποιον άγνωστο που να σου κέντριζε το ενδιαφέρον. Ωστόσο, αυτή τη φορά, αν και φαίνονται όλα ανάποδα, βρίσκεις τον εαυτό σου να πιάνει την κουβέντα κι έτσι αναπάντεχα, να σου αρέσει κιόλας.

Γεννιούνται μέσα σου ενδοιασμοί και σκέφτεσαι πως το σύμπαν αρέσκεται στο να παίζει μαζί σου και να σε χλευάζει, με την τυχαιότητά του. Σε προσεγγίζει με έναν ιδιαίτερο τρόπο, οι λέξεις κυλούν αβίαστα κι οι ερωτήσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Αντιλαμβάνεσαι, λοιπόν, ότι υπήρξε εξ’ αρχής μια αμφίδρομη επικοινωνία, ένα αμοιβαίο ενδιαφέρον. Έγινε το πρώτο κλικ κι «εντελώς τυχαία» καθημερινά πηγαίνεις στον τόπο που συναντηθήκατε, μέχρι να ξαναβρεθείτε τυχαία και τυχερά μαζί. Το σύμπαν παύει να σε ντροπιάζει, καθώς τώρα πια είσαι προετοιμασμένος ότι ίσως συναντήσεις το γοητευτικό άτομο που σου διέγειρε το ενδιαφέρον κι επομένως φροντίζεις να φτιάξεις μέσα σου μια τόλμη κι ας είναι δημιούργημα που ήρθε από κόπο.

Αφού ο χώρος, όπου πρωτογνωριστήκατε έχει γίνει πια το στέκι σου και βρίσκεσαι συνεχώς εκεί, έχοντας υπομονή κι επιμονή, συναντιέστε και πάλι -και καλά τυχαία. Οι συζητήσεις σας δεν έχουν τέλος, θα μπορούσατε κάλλιστα να μιλάτε για μέρες, χωρίς να αντιληφθείτε ότι πέρασε η ώρα. Και κάπως έτσι γεννιέται ένας έρωτας- πλατωνικός- με την κουβέντα να είναι το πιο νόστιμο ορεκτικό. Στην περίπτωσή σας, τα κοινά που έχετε τείνουν να σας οδηγήσουν στη δημιουργία μιας ουσιαστικής φιλίας, διότι ο έρωτας -με βάση όλα όσα φρόντισαν οι αποτυχίες να μας διδάξουν- αρμόζει όταν δύο άνθρωποι βρίσκουν το πάθος μέσα απ’ τις αντιθέσεις τους. Οι γραμμές, όμως, εσάς των δύο δεν είναι παράλληλες, αλλά εν τούτοις τέμνονται σε όλα τα σημεία.

Όσα σας προβλημάτιζαν για μήνες ολόκληρους, έχουν ήδη επιλυθεί μέσα σε μια μέρα. Όλοι όσοι πλήγωσαν τον καθένα σας ξεχωριστά, αποτελούν πλέον παρελθόν, αφού νιώθετε γεμάτοι μέσα απ’ αυτή τη σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ σας. Κι είναι όντως σαν παυσίπονο μια σχέση που κυλάει αβίαστα, ό, τι πρόσημο κι αν έχει. Νιώθετε ευγνώμονες που τόσο απρόσμενα μάθατε από κοινού τι σημαίνει να θέλει κάποιος να γελάς, τι σημαίνει να είναι ευχή η κάθε επιθυμία σου.

Συνειδητοποιείς πως, εν τέλει, όλα όσα βίωσες, καλά κι άσχημα, χρειαζόντουσαν, ούτως ώστε να εκτιμήσεις τα νέα δεδομένα που ήρθαν. Καθόλου δε σε απασχολεί ο λόγος που συνέβη ό, τι συνέβη, διότι απολαμβάνεις την ουσία του φλερτ από απόσταση, μια νέα μορφή φιλίας κι έρωτα που δημιουργήθηκε, την οποία είχες τόσο μεγάλη ανάγκη κι ας μη γνώριζες την ύπαρξή της. Εξάλλου το να θέλεις κάποιον πλατωνικά δε σημαίνει πως δεν τον θέλεις καθόλου, σημαίνει πως τον ποθείς διαφορετικά. Κι ίσως να μην είναι το απόλυτο των ταινιών ή των χοντρών βιβλίων, ίσως να μην ξεχειλίζει πάθος κι αναγέννηση, μα φέρει μια χαρά, μια βαθιά ευτυχία, γιατί κουκουλώνει μέσα του κάθε μικρό μειδίαμα μιας αγάπης που έρχεται. Κι αν είναι να έρθουν και τα φιλιά, ας έρθουν. Μα μέχρι τότε, θα έχετε μια άλλη ουσία. Δική σας.