Ερωτευόμαστε πρόσωπα ή την ιδέα του έρωτα;

Είναι μια τρομακτική σκέψη, έτσι δεν είναι; Όταν αυτή η μικρή, εκνευριστική, φωνή στήνει παιχνίδια στο κεφάλι σου και σε κάνει να αμφιβάλλεις και να διερωτάσαι αν πράγματι θέλεις το άλλο σου μισό ή απλά θες να ζεις ιδεατά το παραμύθι της αγάπης.

Τις πρώτες φορές θα την καταπνίξεις βιαστικά. «Όχι, προφανώς ενδιαφέρομαι γι ‘αυτόν» θα πεις. Δεν είσαι βολεμένος ή ανασφαλής, είσαι ερωτευμένος. Αλλά είναι σίγουρα αυτή η αλήθεια; Πώς γίνεται να γνωρίζεις τη διαφορά μεταξύ του «είμαι ερωτευμένος με το σύντροφό μου» κι «είμαι ερωτευμένος με την ιδέα του έρωτα»;

Κι αν όντως είμαστε ερωτευμένοι με τον ίδιο τον έρωτα, είναι κάτι τέτοιο έγκλημα; Θες κάποιον να σ’ αγαπά. Να ενδιαφέρεται για σένα, να είναι εκεί. Αντίστοιχα είσαι κι εσύ γι’ αυτόν. Αφού κι οι δύο είστε ικανοποιημένοι έτσι, πού είναι το κακό;

Όταν ερωτεύεσαι την αγάπη και τη συντροφικότητα ως έννοιες μπαίνεις σε μια σχέση για τα οφέλη τους κι απομακρύνεσαι απ’ τις πιο δύσκολες αποφάσεις, απ’ τις ευθύνες που δημιουργεί το δέσιμο με ένα πρόσωπο κι όχι με μια έννοια, είναι πιο βολικά έτσι, σίγουρα πιο ανώδυνα.

Ειλικρινά, δεν πολυνοιάζεσαι γι’ αυτό το άτομο. Είναι απλώς ένας πομπός, ένας συμπαίκτης, αυτό που σε νοιάζει είναι το συναίσθημα, το ίδιο το παιχνίδι κι αν τα πρόσωπα αλλάξουν δε θα σκάσεις κιόλας, αρκεί να συνεχιστεί έστω και με άλλους παίχτες το παιχνίδι. Το «μαζί» μετράει για όσα σε κάνει να αισθάνεσαι. Σουλατσάρεις με το πρόσωπο πιασμένοι χέρι- χέρι, ενημερώνεις την κατάσταση της σχέσης σου στο Facebook, ελπίζεις ότι τελικά θα πάρεις εκείνο το τεράστιο μονόπετρο που πάντα ονειρευόσουν ή πως θα σταθείς γαμπρός στην εκκλησία, να χαρεί κι η μανούλα σου. Ψάχνεις την αγάπη στην πιο βολική κι ευτελή της μορφή, όχι το πρόσωπο που θα αγαπήσεις.

Όταν ερωτευτείς πραγματικά κάποιον τότε απ’ το «μαζί» σας θέλεις τα καλά, τα κακά και τα άσχημα, ό,τι έχει να σας προσφέρει. Δε θες να τον αλλάξεις. Τον αποδέχεσαι όπως είναι και τον θεωρείς υπέροχο. Καμία κοινή στιγμή δεν είναι χάσιμο χρόνου. Ανυπομονείς να περνάς χρόνο μαζί του και δεν μπορείς ούτε θες να φανταστείς κανέναν άλλο δίπλα σου.

Δεν ονειρεύεσαι ένα λαμπρό μέλλον περισσότερο από ό,τι ονειρεύεσαι το επόμενο ραντεβού σας, επειδή ερωτευμένος με κάποιον σημαίνει ότι ζεις μαζί του την κάθε στιγμή.  Κάνετε όνειρα κοινά κι η ευτυχία συχνά μοιάζει σε μια βόλτα σας στη θάλασσα ή μια κοντινή εκδρομή. Δεν έχεις απαιτήσεις ούτε στριμώχνεις τον άνθρωπό σου στα προαπαιτούμενά σου. Σου αρκεί όπως ακριβώς είναι.

Όταν πάλι είσαι ερωτευμένος με τον έρωτα κι όχι με το πρόσωπο, το ‘χεις ιδανικά πλασμένο στο μυαλό σου, έτσι στην πρώτη δυσκολία πιέζεσαι, πνίγεσαι. Απαιτείς απ’ τον άλλον εγωιστικά πολλά. Περιμένεις τη μέρα που ο σύντροφός σου θα γίνει αυτό που θες εσύ να είσαι, γιατί δεν είσαι ικανοποιημένος (ούτε φυσικά ερωτευμένος) με αυτό που πραγματικά είναι.

Μην εγκαταλείψεις κάποιον γιατί αναζητάς το τέλειο, αυτό δεν υπάρχει παρά μόνο στις ταινίες.  Να είσαι με κάποιον που γίνεται η δύναμή σου στις αδύναμες στιγμές σου, κάποιον με τον οποίο θα θες και θα μπορείς να συζητάς τα πάντα, κάποιον που θα αγαπάς όπως είναι, κάποιον στον οποίο δε θα θέτεις προσδοκίες, κάποιον που θα σε κάνει ευτυχισμένο μόνο και μόνο επειδή κι ο ίδιος είναι μαζί σου.