Όσο πιο απλοί τόσο πιο ευτυχισμένοι

Το τηλέφωνό μου δονείται κι αυτή η ενοχλητική κόκκινη φούσκα με τον αριθμό των ειδοποιήσεων εμφανίζεται στην αριστερή γωνία του εικονιδίου της εφαρμογής. Δε θέλω να το ανοίξω. Δε θέλω να δω τι προσπαθεί να μου πει το Facebook, το Instagram αλλά πρέπει να υπακούσω στην ώθηση που μου λέει να το κάνω. Είναι απλώς ένας τρόπος να καθαρίσεις τις ειδοποιήσεις, σκέφτομαι. Κοιτάζω εδώ και μισή ώρα την οθόνη του κινητού μου κι έχω κάνει πολύ περισσότερα στο Facebook από το να καθαρίσω απλώς τις ειδοποιήσεις.

Συμπληρώνομαι υποχρεωτικά με τη ζωοτροφή μου, αλλιώς γνωστή ως «η ζωή των άλλων»·. Βλέπω ποιοι παλιότεροι φίλοι κάνουν διακοπές, λαμβάνουν μέρος σε διοργανώσεις, κάνουν άλλους φίλους -και είμαι ευτυχής γι’ αυτούς. Χαίρομαι που απολαμβάνουν τη ζωή τους και βιώνουν νέα πράγματα.

Κάποιος που παίρνει την πρώτη θέση σε έναν αγώνα αναδύεται στην αρχική μου. Ένα άλλο πρόσωπο μοιράζεται μια φιλία και θυμάμαι πως ήμουν πολύ ντροπαλή για να μιλήσω μαζί του στο γυμνάσιο. Φωτογραφία μιας παραλίας τόσο γραφικής που θα μπορούσε να είναι καρτ ποστάλ, μου θυμίζει πόσο καιρό έχω να ταξιδέψω. Ενώ όλοι γύρω μου χαίρονται τη ζωή τους, δεν μπορώ παρά να σκεφτώ για όλες αυτές τις αναθεωρήσεις που πρέπει να κάνω.

Δε θέλω τίποτα περισσότερο από να δικαιολογηθώ γιατί δεν είμαι αυτό που θέλω να είμαι. Προσπαθώ να σκεφτώ κάτι για το οποίο μπορώ να είμαι υπερήφανος. Πρέπει να αποδείξω στον εαυτό μου ότι αξίζω περισσότερο από ότι νιώθω ότι είμαι. Όταν αυτή η πρόκληση γίνεται πολύ δύσκολη, επιλέγω να αγνοώ την πραγματικότητα.

Μετά από πάρα πολύ σκέψη, εξαντλούμαι. Αρκετά! Δε θέλω να μην ασχοληθώ με όλους τους ανθρώπους που με κάνουν ανασφαλή και να προσποιούμαι ότι δεν υπάρχουν. Δε θέλω να καθαρίσω το τηλέφωνό μου από εφαρμογές κι επαφές και να κρύψω τον εαυτό μου από τη σύνδεση με ανθρώπους. Δε θέλω να αποφύγω να ζήσω τη ζωή μου.

Αυτό που πραγματικά θέλω είναι να βρω την ευτυχία. Όχι σ’ αυτό που έκανα ή τι θα ήθελα να κάνω, αλλά στον εαυτό μου. Θέλω να βρω μια πραγματική πηγή ευτυχίας που δεν καίγεται όταν τελειώσει η στιγμή. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην εμποδίζει τη χαρά να με πάρει, εκτός από την άρνησή μου να δεχθώ ότι έρχεται. Η αληθινή ευτυχία μπορεί να μην προέρχεται από τα βραβεία ή από τους περισσότερους φίλους ή από οτιδήποτε άλλο που κοιτώ με ζήλο. Θα ήταν πολύ πιο λαμπερό κι εύκολο αν ήταν έτσι, αλλά αυτό δεν είναι η πραγματικότητα για τους περισσότερους από εμάς.

Πρέπει να βρούμε χαρά στα απλά πράγματα, τις μικρές απολαύσεις στη ζωή που μπορούν να βρεθούν παντού. Είναι ένας όμορφος κόσμος στον οποίο ζούμε, όταν δεν έχουμε τη διάθεση να τα πάρουμε όλα. Είναι άδικο να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με άλλους και είναι επίσης ο ευκολότερος τρόπος να χάσουμε την πολύτιμη αυτοεκτίμησή μας και με τη σειρά της την ευτυχία μας. Δεν χρειαζόμαστε πολλά για να είμαστε ευτυχισμένοι, δε χρειάζεται να νιώθουμε ότι μας λείπει κάτι.

Επειδή ακριβώς η ύψιστη σημασία της ευτυχίας είναι να είσαι χαρούμενος μ’ αυτά που ήδη έχεις κι ότι αυτό αποτελεί επιλογή σου.