Είναι πραγματικά ευχής έργο η πρόοδος που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια αναφορικά με τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Όχι μόνο έχει βελτιωθεί η αντιμετώπιση κι η θεραπεία τους, αλλά πλέον συγκαταλέγονται στα άκρως ενεργά άτομα της κοινωνίας και δεν είναι εγκλωβισμένα σε ιδρύματα κι ειδικά κέντρα.
Η κοινωνία καθημερινά αποδέχεται τα άτομα αυτά και κυρίως προσπαθεί να ενθαρρύνει την ενεργό συμμετοχή τους στα κοινωνικά δρώμενα. Όσο περισσότερο δραστηριοποιούνται τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τόσο περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να επικοινωνούν και να μαθαίνουν απ’ αυτά.
Για να μπορέσετε να επικοινωνήσετε και να δημιουργήσετε μια ζεστή σχέση μ’ ένα άτομο με ειδικές ανάγκες, πρέπει να καταλάβετε ότι είναι άνθρωποι ακριβώς όπως εσείς, καθώς δεν είναι διαφορετικοί από εσάς. Υπάρχουν πολλές παρερμηνείες σχετικά με το τι είναι τα άτομα με ειδικές ανάγκες, που πρέπει κάποια στιγμή να ξεπεραστούν.
Είναι γεγονός πως καθώς μεγαλώνουμε, με την εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης, αρρωσταίνουμε όλο και πιο σπάνια. Πράγματι, αδιαφορούμε συχνά για τη σημασία αυτού του δώρου. Ενοχλούμαστε όμως απίστευτα, όταν γινόμαστε μάρτυρες σε κάποιο μποτιλιάρισμα. Ενοχλούμαστε όταν περιμένουμε στην ουρά για περισσότερο από τρία λεπτά. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες μας διδάσκουν υπομονή, ακριβώς επειδή στην υπόλοιπη ζωή μας πρόκειται να υπάρξουν πράγματα που θα πάρουν χρόνο.
Μαθαίνουμε ότι μερικές φορές κάποια άτομα χρειάζονται πέντε λεπτά για να περπατήσουν 50 μέτρα. Μαθαίνουμε ότι χρειάζονται μήνες για κάποιον να μάθει ξανά απ’ την αρχή πώς να γράψει το όνομά του, λόγω κάποιου θέματος υγείας. Μαθαίνουμε ότι κάποιοι άνθρωποι πρέπει να κόβουν σε πολύ μικρά κομμάτια το φαγητό τους και να το καταναλώνουν σε περισσότερο χρόνο για να μην πνίγουν.
Τα χαμόγελα στα πρόσωπά τους, όταν πετυχαίνουν κάτι από μόνοι τους, έπειτα από πολλή προσπάθεια, μας κάνουν αρχικά να χαμογελάμε, να συμμεριζόμαστε τη χαρά τους, αλλά και να τους θαυμάζουμε.
Τα παιδιά μεγαλώνοντας αγωνίζονται όλο και περισσότερο να εκφοβίσουν άλλους με βάση τις διαφορές τους. Μεγαλώνουν γύρω από άλλους που το κάνουν κι ακολουθούν το παράδειγμά τους. Τα άτομα με σύνδρομο Down κρίνονται περισσότερο απ’ τους άλλους. Αυτά τα άτομα, όμως, δε σας συγκρίνουν με βάση τους γνωστούς τους. Σας δέχονται ακριβώς όπως είστε -ανεξάρτητα απ’ το πώς είστε εξωτερικά ή τις ικανότητες που έχετε. Δεν έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε άλλους με βάση τι λέει η κοινωνία ότι είναι ο κανόνας.
Τα άτομα με ειδικές ανάγκες δεν προσποιούνται κάτι που δεν είναι. Είναι χαρούμενοι άνθρωποι. Τα χαμόγελα και τα γέλια τους είναι τόσο αυθεντικά και μεταδοτικά. Δεν αφήνουν τις αναπηρίες τους να επηρεάσουν τη ζωή τους. Στην πραγματικότητα, εξετάζουν αυτό που έχουν και το εκτιμούν. Δεν αφήνουν τις απόψεις των άλλων να τριβελίζουν την ευτυχία τους. Δε βασίζονται στη γνώμη τρίτων για να είναι ευτυχισμένοι.
Η αγάπη που λαμβάνετε απ’ τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι η πιο ειλικρινής αγάπη που θα ζήσετε. Είναι τόσο αληθινή κι αναζωογονητική που αλλάζει τον τρόπο που αγαπάτε τους άλλους.
Τα άτομα με αναπηρία δε χρειάζονται κάτι από σας για να σας αγαπήσουν. Επιλέγουν να το κάνουν χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν εστιάζουν στο πώς τους βλέπετε. Δεν ενδιαφέρονται για τις αποφάσεις ή τα λάθη σας. Στο τέλος της ημέρας, όμως, πρόκειται να πουν ότι σε αγαπούν, είτε εκφράζοντάς το με λόγια είτε μέσω των ενεργειών τους.
Η ζωή είναι πολύ καλύτερη όταν μπορείτε να μάθετε να είστε ευτυχισμένοι και να μπορείτε να εξαπλώνετε αυτήν την ευτυχία σε άλλους.
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου