Η φοιτητική ζωή σου μαθαίνει πολλά για τις σχέσεις

Η φοιτητική ζωή είναι σαν ένα μεγάλο ντέμο για να σε εισάγει στην πραγματική ζωή, σε όλους τους τομείς. Εκεί όμως που επικεντρώνεται, είναι στη συναναστροφή σου με τους ανθρώπους, στις σχέσεις που θα δημιουργήσεις μαζί τους. Τα μαθήματα ζωής που έχεις να πάρεις από αυτά τα χρόνια ποικίλλουν τόσο σε ποιότητα όσο και σε ποσότητα.

Καταρχάς, χάρη στη φοιτητική ζωή ανακάλυψες πόσο γρήγορα και πόσο εύκολα μπορείς να δεθείς με έναν άνθρωπο, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Οι πιθανότητες να διατηρήσεις τη φιλία σου με αυτόν τον άνθρωπο τις περισσότερες φορές, βέβαια, είναι πενήντα-πενήντα. Δηλαδή όσο πιθανόν είναι να μείνετε φίλοι μια ζωή, άλλο τόσο πιθανόν είναι το επόμενο εξάμηνο να έχετε αλλάξει παρέες κι από εκεί που ήσασταν κώλος και βρακί, ξαφνικά να λέτε ένα τυπικό «γεια», κι αν. «Not everyone you lose is a loss», είπε κάποτε ένας σοφός κι αυτό κράτα το.

Όπως και να το κάνεις είναι άλλη φάση το φοιτηταριό κι ένας απ’ τους λόγους που ισχύει αυτό είναι το πόσο κοντά έρχεσαι με τον άλλον, πόσα πράγματα κάνετε μαζί και πόσο ελεύθερο χρόνο έχετε σε σχέση με τα σχολικά σας χρόνια. Βιβλιοθήκη, μάθημα –γελάνε κι οι πέτρες, γιατί οι πέτρες ξέρουν–, καφές, ποτό; Ανάλογα με τα κέφια σας, διαλέγετε προορισμό. Αν κι όλοι ξέρουμε ότι μέχρι και το τέλος κάθε εξαμήνου όλοι κάνουμε τα δύο τελευταία, ενώ τα δύο πρώτα μια-δυο μέρες πριν την εξεταστική. Είναι ιεροτελεστία να μη διαβάζεις οργανωμένα όταν είσαι φοιτητής κι είναι κι αυτό ένα μάθημα που σε προϊδεάζει ότι αν δεν οργανώσεις σωστά το χρόνο σου, θα τρέχεις και δε θα φτάνεις. Οπότε καθησύχασε τους γονείς σου αν αγχώνονται που δεν περνάς μαθήματα και πες τους ότι είναι κι αυτό ένα μέρος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσής σου. Για τυχόν ταπεράκια κι ενοίκια στο κεφάλι δεν ευθύνομαι εγώ, να ξέρεις.

Επίσης, δυστυχώς, αυτά τα τόσο όμορφα χρόνια δε θα τα περνάς με τους κολλητούς απ’ το σχολείο σου, τουλάχιστον όχι με όλους, κι αυτό επειδή κατά πάσα πιθανότητα αρκετοί από αυτούς θα σπουδάζουν σε άλλη πόλη. Θα μετράτε αντίστροφα για Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι να ανταμωθείτε, άντε και σε τίποτα γενέθλια για έκπληξη. Όμως κάθε αναμονή θα αξίζει, κι όσο καιρό και να κάνετε να μιλήσετε, όσο καιρό και να κάνατε να βρεθείτε, κάθε φορά που θα συναντιέστε, πάλι θα είναι σαν να μην πέρασε μία μέρα. Και να ξέρεις, φιλία που αντέχει την απόσταση, μπορεί να αντέξει στο χρόνο, στα εμπόδια, στα πάντα όλα.

Όσο είσαι λοιπόν φοιτητής, θα γνωρίζεις συνεχώς καινούριο κόσμο. Μπορεί όχι με την ίδια συχνότητα όπως στο πρώτο έτος, που σχεδόν όποτε έβγαινες δεν ήξερες τα ονόματα όλων όσων βρίσκονταν στην παρέα, αλλά ένα καινούριο άτομο κάθε εξάμηνο, στην ξεφτίλα, θα το γνωρίσεις. Το πιο ενδιαφέρον μάθημα, λοιπόν, είναι ότι ενώ αρχικά μπορεί να μη σου γεμίζει κάποιος το μάτι, στην πορεία όσο θα γνωρίζεστε μπορεί να συνειδητοποιήσεις ότι ταιριάζετε πολύ περισσότερο από όσο πίστευες κι ήλπιζες. Φυσικά, μπορεί να συμβεί και το αντίθετο, δηλαδή ενώ στην αρχή γνωρίζοντας κάποιον νιώθεις αυτήν την οικειότητα και το δέσιμο, μετά από λίγο καιρό να δεις ότι έπεσες πολύ έξω για αυτό το άτομο. Όλα στο πρόγραμμα είναι.

Πάμε τώρα στα γκομενικά. Εδώ υπάρχουν πολλές κατηγορίες. Αρχικά, είναι αυτοί οι τυχεροί που θα γνωρίσουν το άλλο τους μισό στο πρώτο έτος, θα βγάζουν συνεχώς φωτογραφίες μαζί δείχνοντας σε όλους πόσο υπέροχοι είναι κι όσο αυτοί θα μετράνε πόσα χρόνια είναι μαζί, εσύ θα μετράς πόσα μαθήματα πέρασες στην εξεταστική σου ή πόσα σου μένουν για πτυχίο. Με λίγα λόγια, αν σε κανένα μήνα σου βγει φωτογραφία στην αρχική με ένα μωρό απ’ το προφίλ τους, κατευθείαν και χωρίς καμία αμφιβολία θα πιστέψεις ότι είναι το παιδί τους, κι όχι κανένα ανιψάκι ή ξαδερφάκι ας πούμε.

Έπειτα, βαδίζοντας πια στην πλειοψηφία, έχουμε αυτούς που είναι οι λιγότερο τυχεροί στον έρωτα. Ή, μάλλον, αυτοί που παιδεύτηκαν λίγο περισσότερο για να τον βρουν, αλλά στο τέλος θα φτάσουν εκεί που πρέπει, θα βρουν αυτό που έψαχναν και θα δουν ότι όλα όσα πέρασαν, άξιζαν.

Σε αυτήν την κατηγορία θα συναντήσεις πολλούς. Από αυτούς που δηλώνουν πως δε θέλουν σχέση απλά και μόνο επειδή είναι στη μόδα, αυτούς που θέλουν να περνάνε καλά, με την ελπίδα ότι ξαφνικά στα τριάντα τους θα έχουν δουλειά, σύζυγο και παιδιά στο δευτερόλεπτο, μέχρι τους πιο χαλαρούς που το πάνε κάθε φορά «για όσο» και τους αθεράπευτα ρομαντικούς που, κατά βάθος, θέλουν να τρώνε το κεφάλι τους, γιατί τουλάχιστον έτσι ζουν.

Κάπως έτσι, λοιπόν, συνειδητοποιείς ότι η φοιτητική ζωή, με τις εμπειρίες και τους ανθρώπους που απλόχερα θα σου προσφέρει, είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλος για τις σχέσεις σου. Σού μαθαίνει πως δεν πρέπει ποτέ να είσαι σίγουρος για κανέναν, πως όσο ρισκάρεις συχνότερα θα χάνεις, και πως κάθε σχέση που δημιουργείς σίγουρα θα σε εκπλήξει, πότε δυσάρεστα και πότε ευχάριστα.

Το θέμα εδώ είναι ότι πρέπει να περάσεις από όλα αυτά ώστε όχι μόνο να ωριμάσεις, όχι μόνο να δεις τι πάει να πει ζωή, αλλά να ανακαλύψεις και ταυτόχρονα να δημιουργήσεις τον εαυτό σου.