Καλύτερα να πληγωθείς ξανά παρά να μείνεις με την απορία

Οι άνθρωποι πάνε κι έρχονται στη ζωή μας κι όσο μεγαλώνουμε καταλαβαίνουμε ότι τελικά αυτοί που φεύγουν νωρίς, είναι αυτοί που κάποτε δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς αυτούς.

Άνθρωποι που μοιράστηκες μαζί τους τις πιο δυνατές σου στιγμές. Τα σ’ αγαπώ σου, τα φιλιά σου, τις αγκαλιές σου, το κρεβάτι σου. Και πού κατέληξαν όλα αυτά τώρα πια; Να τους βλέπεις στο δρόμο και να είναι σαν να βλέπεις έναν απλό γνωστό κι όχι έναν άνθρωπο που κάποτε ήσουν κι ήταν το πιο όμορφο σημείο στη μέρα σας. Στην καλύτερη θα σου πουν κι ένα γεια, θα σε ρωτήσουν κι ένα τι κάνεις. Στη χειρότερη, θα κάνουν πως δε σε είδαν και θα συνεχίσουν κανονικά την πορεία τους.

Είναι περίεργο μέρος το παρελθόν για να ταξιδέψεις. Θα σου ξυπνήσει συναισθήματα που ειλικρινά πίστεψες πως είχες ξεχάσει κι είχες αφήσει πίσω σου. Μία αφορμή και μόνο αρκεί: μόλις δεις μία παλιά σου σχέση στο δρόμο μετά από καιρό κι ενώ έχετε να μιλήσετε μήνες, θα τρέμουν τα γόνατά σου κι η καρδιά σου θα χτυπάει σαν τρελή. Και ναι, αυτό δε σημαίνει ότι τον θες πίσω και ότι δεν τον ξεπέρασες ποτέ, παρά ότι σου ήρθε ξαφνικό και πως στην τελική, δεν είσαι αναίσθητος.

Συνεπώς, για να μπορέσουμε όλοι να προχωράμε στη ζωή μας, έχουμε συμφωνήσει στον άγραφο νόμο του παρελθόντος: έχει τους λόγους του που βρίσκεται πίσω σου, οπότε μην το φέρνεις συνέχεια μπροστά σου.

Τι γίνεται όμως όταν έρχεται μπροστά σου το παρελθόν και μάλιστα όχι από δική σου πρωτοβουλία ή θέληση; Τι κάνεις δηλαδή αν επιστρέψει μια πρώην σου σχέση και ζητήσει δεύτερη ευκαιρία για να είστε ξανά μαζί;

Αρχικά, αφού ακούσεις ό,τι έχει να σου πει αυτός ο άνθρωπος, μη βιαστείς να απαντήσεις. Πρέπει να προβληματιστείς πολύ, όσο χρόνο χρειαστείς. Αν σε θέλει πραγματικά και δεν ήρθε στη ζωή σου απλώς για να καλύψει κενά ή επειδή δεν παίζει τίποτα αυτήν την περίοδο, θα περιμένει.

Πάρε λοιπόν όσο χρόνο θες και κάτσε να σκεφτείς. Τι άνθρωπος ήταν τότε, γιατί χωρίσατε, αν και πόσο πολύ σε πλήγωσε. Αν σε σχέση με τότε έδειξε ότι άλλαξε, και πόσο πιστεύεις ότι αυτή η αλλαγή δεν είναι προσωρινή μόνο και μόνο για να σε ρίξει, μέχρι να κάνει πάλι τα ίδια.

Όσον αφορά τους γύρω σου, το πιο λογικό είναι ότι θα το δουν αρνητικά, κι ειδικά τους φίλους σου μην τους κατηγορείς γι’ αυτό. Θυμάσαι πόσο σου στάθηκαν στο χωρισμό σας και σε τι μαύρα χάλια σε έβλεπαν για πόσους μήνες μέχρι να το ξεπεράσεις. Το πιο λογικό δεν είναι λοιπόν να θέλουν για σένα το καλύτερο και να είναι καχύποπτοι με έναν άνθρωπο που κάποτε σε είχε φέρει σε μία άσχημη κατάσταση;

Γι’ αυτό στην παρούσα φάση, το καλύτερο είναι να πάρεις εσύ μόνος σου την απόφαση. Δέξου τα λόγια γνωστών και φίλων, αλλά να κυριαρχήσει αυτό που θες εσύ πραγματικά. Γιατί εσύ θα ζήσεις με την επιλογή σου κι όχι οι άλλοι.

Αν θεωρείς δεδομένο ότι μία τέτοια κατάσταση δεν έχει να σου προσφέρει τίποτα παραπάνω από χάσιμο χρόνου και πως δε θες πια αυτόν τον άνθρωπο, διώξε τον. Μπορεί να γύρισε, να παραδέχτηκε λάθη του –που αυτό από μόνο του είναι τεράστιο βήμα και λίγοι το κάνουν– και να είχε όλες τις προδιαγραφές για να έχετε κάτι όμορφο αυτή τη φορά, αλλά αν εσύ δε θες στην τελική, τι σημασία έχει; Με το ζόρι δε γίνονται αυτά.

Απ’ την άλλη, αν απ’ τη μέρα που γύρισε πάλι στη ζωή σου το σκέφτεσαι συνέχεια κι άρχισαν πάλι τα καρδιοχτύπια, ίσως πρέπει να δώσεις αυτήν την ευκαιρία. Γιατί στην τελική δε θα το κάνεις τόσο για τον άλλον, παρά για σένα. Για να βεβαιωθείς ότι όντως μπορεί να βγει κάτι καλό με εσάς τους δύο, ακόμη κι αν κάποτε δε βγήκε.

Στην τελική, το πολύ-πολύ να το προσπαθήσετε και να μη σας βγει. Καλύτερα να το δοκιμάσεις τουλάχιστον και να αποτύχει παρά να μείνεις με την απορία του «τι θα γινόταν αν..». Γιατί πίστεψέ με, σε στιγμές που θα είσαι έστω και λίγο στις μαύρες σου, θα σου έρχεται αυτή η φάση στο μυαλό και θα βασανίζεσαι για το αν τελικά έκανες τη σωστή επιλογή ή όχι.