Μην πουλάς το ένστικτό σου για κανέναν

Σε όλους μας λίγο-πολύ έχει συμβεί το εξής: γνωρίζουμε για πρώτη φορά έναν άνθρωπο, κι ενώ δεν έχει προλάβει καν να μιλήσει, ενώ δεν ξέρουμε τίποτα γι’ αυτόν, δεν τον χωνεύουμε. Το γιατί, απροσδιόριστο.

Παρ’ όλη την πρώτη αυτή εντύπωση, εσύ κάνεις μια ακόμη προσπάθεια και δίνεις σε αυτόν τον άνθρωπο μια δεύτερη ευκαιρία, είτε γιατί είναι φίλος φίλου, είτε γιατί είναι υποψήφιο γκομενάκι. Μπορεί με τη συζήτηση να αλλάξεις γνώμη, να δεις ότι ταιριάζετε, να τον έχεις αδικήσει ρε παιδί μου με λίγα λόγια. Ούτε ο πρώτος άνθρωπος είσαι που θα πέσει έξω ούτε ο τελευταίος.

Περνάει η ώρα λοιπόν κι εσείς συζητάτε. Αν και συνεχώς θα βρείτε ένα θέμα για να το σχολιάσετε και φαίνεται να συμφωνείς σε αρκετά από όσα λέει, κάτι δε σου κολλάει, ρε γαμώτο. Η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη αλλά με την κακή έννοια. Το νιώθεις, κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού σου ξέρεις πως η πρώτη εντύπωση που σου έκανε αυτός ο άνθρωπος ήταν κι η αληθινή.

Την όλη δουλειά την κάνει το ένστικτό σου, και μην το αδικήσεις ποτέ. Δουλεύει από μόνο του, είναι αυτόνομο και δεν μπορείς να ελέγξεις πότε και για ποιον θα βάλει μπρος. Ωστόσο, μην το αγνοείς, γιατί κάτι είδε που εσύ δεν είδες, κι αν το είδες, το προσπέρασες στη στιγμή. Μην ξεχνάς ότι όλα κρίνονται στη λεπτομέρεια, γιατί όπως λέει και ο μπαμπάς μου: τον άνθρωπο απ’ το βλέμμα κι απ’ το γέλιο του θα τον καταλάβεις.

Ακριβώς όμως επειδή προς το παρόν δεν μπορείς να προσδιορίσεις το λόγο για τον οποίο δε χώνεψες αυτόν τον άνθρωπο εξ αρχής, αφήνεις αυτήν την πρώτη εντύπωση πίσω σου και προσποιείσαι πως όλα είναι καλά. Είχες και τους φίλους σου πάνω απ’ το κεφάλι σου να σου λένε:  «Έλα μωρέ, τι σου έκανε; Το έφαγες το παιδί!», κι έτσι αποφάσισες να κατεβάσεις άμυνες και να αφήσεις αυτόν τον άνθρωπο να μπει για τα καλά στη ζωή σου.

Κάνετε αρκετή παρέα πια, σου έχει πει πολλά για τη ζωή του και έχεις φτάσει σε σημείο να τον συμπαθείς τόσο πολύ, που αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν να είχες τόσο κακή γνώμη στις αρχές. Ειδικά αν το πράγμα προχωρήσει και σε ερωτικό επίπεδο, πάει. Είναι που είναι ο έρωτας τυφλός, εσύ αποτυφλώθηκες.

Έχει περάσει ένα μικρό χρονικό διάστημα απ’ την πρώτη σας γνωριμία, κι εσύ πλέεις σε πελάγη ευτυχίας. Όχι μόνο έχεις ξεχάσει το πόσο άβολα ήσουν την πρώτη φορά που βρεθήκατε, αλλά αν κάποιος πάει να σου το υπενθυμίσει θα θυμώσεις κιόλας. Έπεσες έξω. Αυτό πιστεύεις κι αυτό υποστηρίζεις ακράδαντα, αλύγιστα. Άλλωστε, νιώθεις τόσα πολλά για τον άλλον, που και να ήθελες δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς.

Ώσπου έρχεται η μέρα που αυτός ο άνθρωπος, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, σε προδίδει, και φεύγει απ’ τη ζωή σου. Κι είσαι τώρα εσύ, και σκέφτεσαι. Συγκεκριμένα, προσπαθείς να βάλεις τις σκέψεις σου σε μiα τάξη για να βγάζουν νόημα, αλλά δεν ξέρεις από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις. Να συνειδητοποιήσεις τι έγινε, τι έκανε; Ότι έφυγε; Ή πόσο χαζό ήταν εκ μέρους σου να πουλήσεις έτσι το ένστικτό σου, που απ’ την αρχή σου έλεγε ότι κάτι δεν πάει καλά;

Θα μου πεις, είναι στη φύση του ανθρώπου να πληγώνει και να πληγώνεται, οπότε όποιον κι αν γνωρίσεις, ακόμη και καλή εντύπωση να σου κάνει, πάλι είναι εξίσου πιθανόν να σε πληγώσει. Δεν έχεις άδικο. Μόνο που τα πράγματα εδώ είναι λίγο διαφορετικά, γιατί υπήρχαν σημάδια που εσύ προσπέρασες επιδεικτικά. Εθελοτυφλούσες τόσο πολύ, που τώρα ενώ κοιτάς, δεν ξέρεις καν τι βλέπεις.

Κάπου εδώ είναι που περνάς από το κλασικό στάδιο των flashbacks. Δεν αναπολείς μόνο τις καλές σας στιγμές, αλλά και τις άλλες, τις λιγότερο ευχάριστες. Στιγμές που έπρεπε να σε πονηρέψουν, να σε ξυπνήσουν, αλλά δεν το έκαναν. Γιατί σε ποιον άνθρωπο ο έρωτας δεν πήρε το μυαλό του για να αφήσει το δικό σου;

Το πιο σημαντικό κομμάτι τώρα, είναι το πώς θα διαχειριστείς αυτή σου την εμπειρία. Μην το ρίξεις στα βαριά, μη βγαίνεις έξω κάθε βράδυ και πίνεις μέχρι να μη θυμάσαι τίποτα και, για το Θεό, όχι άλλα κλαψοτράγουδα. Δες το ότι πήρες ένα μεγάλο μάθημα: να μην πουλάς το ένστικτό σου. Ό,τι κι αν γίνει, ό,τι κι αν σου λένε οι άλλοι, εσύ να το ακούς το ένστικτό σου και να το εμπιστεύεσαι πιο πολύ κι απ’ τη νηφάλια λογική σου.

Αν κάτι δε σου κολλάει σε κάποιον, κάποιος λόγος υπάρχει. Για αυτό μάθε να κρατάς πισινές, και στη χειρότερη, θα έχεις κάνει λάθος. Τουλάχιστον όμως, αυτή τη φορά η έκπληξη θα είναι ευχάριστη κι όχι δυσάρεστη.

Και τέλος, βάλε καλά στο μυαλό σου κι αυτό: κανένα προαίσθημα δεν είναι «ιδέα σου».