Όλοι είμαστε ξεχωριστοί

«Όλοι μας είμαστε ξεχωριστοί», «ο καθένας μας είναι μοναδικός», «πουθενά δε θα συναντήσεις ένα πιστό αντίγραφο του εαυτού σου». Σίγουρα έχεις ακούσει κατά καιρούς και τις τρεις παραπάνω εκφράσεις –ή τουλάχιστον μία από αυτές–, και όσο κι αν αμφιβάλλεις, ξέρεις πως αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια. Όσο κι αν προσπαθήσεις να μοιάσεις σε κάποιον άλλον, όσο κι αν επιχειρήσεις να υιοθετήσεις χαρακτηριστικά και συνήθειες άλλων που, κατά τη γνώμη σου, είναι πιο cool κι ελκυστικά από αυτά που ήδη έχεις, πάντα στο τέλος θα παραμένεις ο ένας και μοναδικός εαυτός σου. Με τα ελαττώματά σου, τα προτερήματα, τα πάντα.

Ξέρεις, μεγαλύτερη σπατάλη χρόνου, άγχους και δύναμης από το να προσπαθήσεις να γίνεις κάτι ή κάποιος που δεν είσαι, δεν υπάρχει. Και πρόσεξε: δεν αναφέρομαι στις περιπτώσεις όπου αλλάζεις για να βελτιωθείς, για να προοδεύσεις, για το καλό σου. Αναφέρομαι στις περιπτώσεις όπου είδες κάποιον και με την εικόνα που σού πλάσαρε, είπες: «έτσι ακριβώς θέλω να γίνω, να φέρομαι, να μοιάζω».

Κακά τα ψέματα, είναι ταλέντο να ξέρεις να μανατζάρεις σωστά τον εαυτό σου. Είναι ένα χάρισμα το οποίο όλοι μας θα θέλαμε να έχουμε. Να δείχνεις όσα θέλεις να δείξεις, να μπορείς να κρύψεις και το παραμικρό σου ψεγάδι, σε βαθμό όπου όλοι γύρω σου θα πιστεύουν ότι δεν έχεις καν κι όχι ότι τα κρύβεις καλά. Να δείχνεις τον καλύτερό σου εαυτό είκοσι-τέσσερις ώρες τη μέρα, εφτά μέρες τη βδομάδα. Να έχεις δηλαδή τον απόλυτο έλεγχο των συναισθημάτων σου, τον παρορμήσεων, του εαυτού σου.

Να πλασάρεις ακριβώς αυτό που θέλεις να πλασάρεις. Να κάνεις τους άλλους να νομίζουν ότι είσαι ακριβώς αυτό που θέλεις εσύ να νομίζουν πως είσαι. Να μη σου ξεφεύγει τίποτα, να μην αφήνεις τίποτα στην τύχη του και να είσαι διαρκώς σε ετοιμότητα.

Ωραία ακούγονται όλα αυτά, αλλά πες μου, καθώς τα διάβαζες, δεν κουράστηκες λίγο; Και μόνο στη σκέψη του να ελέγχεις συνεχώς τον εαυτό σου και γενικά ό,τι αφορά εσένα, κουράζεσαι. Γιατί όντως, είναι πραγματικά κουραστικό, καμιά φορά μάλιστα και ψυχοφθόρο. Το να μη δίνεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να ξεκουραστεί, να είναι πιο χύμα, πιο χαλαρά αλλά αντιθέτως, να είσαι μονίμως στην τσίτα μόνο και μόνο για μια εικόνα, θα δεις πως με τον καιρό η φθορά θα είναι αναλλοίωτη.

Γιατί μπορεί να πείσεις πολλούς για το πόσο γαμάτος είσαι, είναι σχεδόν βέβαιο πως όλο και κάποιος θα σε ξεχωρίσει ανάμεσα σε τόσους άλλους όμοιούς σου –γιατί πίστεψέ με, είστε πολλοί– και θα πει ότι θέλει να γίνει σαν αυτό που είσαι –ή που, μάλλον, δείχνεις πως είσαι. Όμως, κάτσε και σκέψου, είσαι τόσο ξεχωριστός όσο νομίζεις πως είσαι;

Το θέμα εδώ είναι πολύ πιο απλό από όσο νομίζεις. Δε σου λέω να γίνουμε όλοι ίδιοι, ούτε να αλλάξεις τη ζωή σου 180 μοίρες. Είναι μαγκιά σου να δείχνεις όσα θες και να έχεις αυτοέλεγχο, είναι υπέροχο να προσπαθείς και να υλοποιείς τα όνειρά σου, είναι μοναδικό να θέλει έστω κι ένας άνθρωπος να σού μοιάσει.

Κοίτα όμως στην προσπάθειά σου να είσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου, μη χάσεις τον εαυτό σου. Μη φθείρεις, μην αλλάξεις τόσο πολύ κάποια κομμάτια σου ώστε μεταμορφωθείς σε κάτι άλλο. Είναι όντως απίστευτο το τι μπορεί να καταφέρει κάποιος με την ανθρώπινη θέληση, κοίτα όμως να τη χρησιμοποιήσεις σωστά, γιατί όσο ευεργετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει, μπορεί να επιφέρει κι ανεπιθύμητα.

Θα είναι αυτός ή αυτή η πρώην που σε πλήγωσε, σε πόνεσε κι από τότε είπες «δε θα δεθώ ποτέ ξανά». Θα είναι η εικόνα του τέλειου σώματος ή των άψογων γεωμετρικά χαρακτηριστικών προσώπου, που σου πλασάρουν στα social media κι όσο απέχεις από αυτήν, τόσο δε θα αγαπάς τον εαυτό σου και τόσο θα προσπαθείς για να γίνεις αυτό που οι άλλοι θεωρούν ωραίο. Θα είναι κουβέντες των γονιών σου, τύπου «μην είσαι τόσο ευαίσθητος και συναισθηματικός», «μη δειλιάζεις», «μη σε περνάνε για μαλάκα», που δε θα έχουν τη σωστή επίδραση πάνω σου. Θα πας στο άλλο άκρο, κι αυτό επειδή έτσι νομίζεις πως θα έρθουν πιο γρήγορα τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Κάπως έτσι, θα γίνεις αυτό που όλοι οι άλλοι ήθελαν. Από τους δημοσιογράφους στα μεσημεριανά, το εκάστοτε ταίρι σου μέχρι και τη μάνα σου. Τι γίνεται όμως με αυτό που εσύ ήθελες να γίνεις; Τι παίζει με το τι θες, τι περιμένεις εσύ πραγματικά από τον εαυτό σου; Γιατί αν δεις καθαρά τα πράγματα, αυτός που φθείρεται και που γίνεται κάτι που ποτέ δεν ήθελε πραγματικά να γίνει, είσαι εσύ.

Γιατί τι κάνουν όλοι στην τελική; Τώρα θα σου πουν ότι είναι υπέροχο να είσαι ξεχωριστός και στο επόμενο λεπτό θα σού δίνουν συμβουλές για να αλλάξεις κάτι επάνω σου. Βλέπεις το παράλογο, την υποκρισία του πράγματος; Από τη μία εξυμνούν την έννοια του ξεχωριστού, από την άλλη πάνε να μας κάνουν όλους ίδιους. Σαν το περιεχόμενο καλοκαιρινών περιοδικών: σελίδα δέκα «αγάπα τον εαυτό σου για αυτό που πραγματικά είσαι», σελίδα είκοσι «πώς να χάσετε δέκα κιλά σε δυο εβδομάδες».

Για αυτό την επόμενη φορά που θα θες να αλλάξεις το οτιδήποτε ή να πάρεις μια σοβαρή απόφαση, σιγουρέψου ότι είναι κάτι που θέλεις εσύ εκατό τοις εκατό. Μη σταματάς να προοδεύεις, να εξελίσσεσαι, να κάνεις καινούρια πράγματα, μα κυρίως: μην ξεχνάς ποιος είσαι. Είσαι εσύ, και μόνο αυτό αρκεί για να είσαι αυθεντικά ξεχωριστός. Κι όταν είσαι πραγματικά ξεχωριστός, ξεχωρίζεις. Ακόμη κι ανάμεσα στους ξεχωριστούς.