Η φιλία είναι κάτι στο οποίο πάντα θα ποντάρουμε λίγο περισσότερο. Αυτό συμβαίνει επειδή κατά βάθος ξέρουμε ότι ενώ οι γκόμενες κι οι γκόμενοι είναι άτομα που έρχονται και φεύγουν, ένας φίλος μπορεί να μείνει κοντά μας μια ζωή. Έτσι, κάνουμε τα πάντα για να μην τον χάσουμε, όπως κι εκείνος άλλωστε.
Πολλές φορές θα γίνουμε κτητικοί απέναντι σε έναν καλό φίλο, κι όχι, δε θα το κάνουμε επειδή δε θέλουμε να έχει άλλους φίλους, να είναι στο περιθώριο, να έχει μόνο εμάς και κανέναν άλλον. Το κάνουμε επειδή θέλουμε να διασφαλίσουμε όσο είναι δυνατόν ότι ακόμα μας αγαπάει, ακόμη είμαστε κολλητοί, ακόμη μας έχει τόσο ψηλά.
Μόλις γνωρίσει ένα καινούριο άτομο, αυτομάτως θα νιώσουμε απειλή κι αυτό είναι ένα συναίσθημα που παραείναι αυθόρμητο για να το ελέγξουμε. Θέλουμε για ακόμη μία φορά να τσεκάρουμε τα πράγματα, να μη νιώσουμε στο περιθώριο. Θέλουμε εν ολίγοις να επιβεβαιώσουμε το εξής: το γεγονός ότι ο φίλος μας έχει δημιουργήσει μία καινούρια φιλία, δε θα επηρεάσει τη δική μας φιλία μαζί του ούτε στο ελάχιστο.
Αρχίζουν λοιπόν να βγαίνουν και σε καλεί και σένα για να γνωρίσεις αυτό το νέο άτομο και να του πεις εντυπώσεις. Μία κίνηση αρκετά ευχάριστη γιατί δείχνει για άλλη μια φορά ότι υπολογίζει την άποψή σου. Όταν μάλιστα θα σε συστήσει ως το κολλητό φιλαράκι του, εκεί μόνο που τα αυτιά σου δε γελάνε. Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεσαι ότι η φιλία σας εξακολουθεί να είναι εντάξει, καθώς επίσης κι ότι καθιστά κατανοητό στον άλλον ότι, προς το παρόν, είσαι πιο πάνω από εκείνον.
Για να πούμε την αλήθεια, πολύ σπάνια θα συμπαθήσεις πραγματικά ένα νέο άτομο που εισέρχεται στη ζωή του φίλου σου και δεν το κάνεις από κακία. Μπορεί να ζηλεύεις λίγο και να νιώθεις γενικά μια απειλή, το νόημα όμως εδώ είναι πολύ βαθύτερο: θες τα καλύτερα για το φιλαράκι σου και συνεπώς δε θες να απογοητευτεί και να πληγωθεί από κανέναν. Έτσι, θα είσαι πάντα δέκα φορές περισσότερο καχύποπτος και θα κρατάς πισινές γι’ αυτό το άτομο.
Πάμε τώρα στα ζόρια και φυσικά αναφέρομαι στο χρόνο που περνάτε μαζί. Παλιά, και συγκεκριμένα πριν γνωρίσει το νέο φίλο του, με το κολλητάρι σου ήσασταν κάθε μέρα μαζί, κι όχι για μία και δύο ώρες. Αν τύχαινε να μη βρεθείτε για μια-δυο μέρες, φροντίζατε να το επανορθώσετε με sleepover, πίτσες και θρίλερ. Κάνατε τα πάντα μαζί κι ο ένας αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι στην καθημερινότητα του άλλου.
Τώρα όμως, κάποια πράγματα έχουν αλλάξει. Σαν έρθει η μέρα που θα κάνει κάτι με το νέο του φίλο που μέχρι και χθες έκανε μόνο μαζί σου, red flags βαράνε στο κεφαλάκι σου. Επειδή όμως σε ξέρει, και ξέρει και τα διαόλια σου, θα σου δικαιολογηθεί κι επειδή κι εσύ δε θες να γίνεσαι πρίχτης, θα το προσπεράσεις. Δε θες να υπερβάλλεις, και πάνω από όλα θες το φιλαράκι σου να περνάει καλά. Αν είναι αυτός καλά, είσαι κι εσύ.
Έλα όμως που αυτή η κατάσταση συνεχίζεται και μάλιστα σε πολύ πιο έντονο βαθμό. Δε βρίσκεστε κάθε μέρα και δεν κοιτάτε πάντα να το επανορθώσετε, όπως κάνατε κάποτε. Το ρίχνεις στις συνθήκες, στη δουλειά, στη σχολή, στο διάβασμα. Αν πλησιάζει κιόλας η εξεταστική και για άλλη μια φορά τρέχεις και δε φτάνεις, δικαιολογείς την όλη κατάσταση κι αναμένεις να τελειώσει για να επανορθώσεις.
Βλέπεις όμως κάποια σημάδια στη συμπεριφορά του φίλου σου που επιβεβαιώνουν το μεγαλύτερο, αρχικό σου φόβο: αυτή η νέα του φιλία σε έχει αντικαταστήσει, αν όχι σε όλους, σε αρκετούς τομείς. Δείχνει να θέλει να περνάει περισσότερο χρόνο με τη νέα του φιλία και με την παρέα αυτής, παρά με σένα. Φαίνεται πως ταιριάζουν και πιο πολύ σε ορισμένα πράγματα, πράγμα που σε αγχώνει ακόμη περισσότερο.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, εκεί που επιβεβαιώνεσαι και συνειδητοποιείς ότι δεν είναι τρέλα ούτε μανία, δεν είναι παραλογισμός που λέει και η Πάολα, είναι η πρώτη φορά που ενώ είχες ανάγκη τον κολλητό σου φίλο, εκείνος δεν ήταν εκεί για σένα.
Πάντα αυτή η στιγμή θα είναι ικανή να φέρει σε κρίση ακόμη και τις πιο δυνατές φιλίες. Όταν πίστευες πως αυτός ο άνθρωπος δε θα σε απογοητεύσει ποτέ, πως θα είναι εκεί πάντα για σένα –άλλωστε αυτό είχε δείξει με τη συμπεριφορά του– και πως θα είναι μια ζωή το στήριγμά σου, πάντα θα πονάει όταν ανακαλύψεις πως ήσουν λάθος.
Έχεις φάει απογοητεύσεις και προδοσίες με το κουτάλι, απ’ τον κολλητό σου όμως δεν το περίμενες ποτέ, κι ούτε να το ανεχτείς μπορείς. Αυτός είναι εξάλλου κι ο λόγος που τον είχες ξεχωρίσει από όλους τους ανθρώπους της ζωής σου. Τον είχες κατατάξει σε μία ξεχωριστή κατηγορία μόνο του, και δεν επέτρεψες σε κανέναν να τον κλονίσει από το θρόνο του. Αυτός με σένα όμως, γιατί δεν έκανε το ίδιο;
Η λύση είναι η συζήτηση, η καθαρή, ωμή συζήτηση. Όσο πιο απλά κι αληθινά τα λόγια σου, τόσο πιο γρήγορα θα καταλάβει κι ο κολλητός σου ότι η φιλία σας περνάει κρίση. Ούτε πρόλογοι, ούτε να του το φέρεις με το μαλακό. Μην το αμελείς και μην αφήσεις την κατάσταση να φτάσει στο απροχώρητο. Ακόμη κι οι ανασφάλειές σου να είναι όλα αυτά, ο φίλος σου θα σε καταλάβει. Θα προσπαθήσει να μπει στη θέση σου και θα δει ότι δε θες να τον χάσεις, γι’ αυτό νιώθεις έτσι.
Αν πάλι δε σε καταλάβει και προσπαθεί να ρίξει και σε σένα ευθύνες, τύπου «κι εσύ χάθηκες όμως» και λοιπά, τότε βγαλ’ τον απ’ το θρόνο του και βαλ’ τον μαζί με όλους τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς. Κι αναθεώρησε.
Μην ξεχνάς ότι μπορεί στα ερωτικά τρίτο πρόσωπο να μπαίνει αν το επιτρέψουν κι οι δύο, στα φιλικά όμως κι ειδικά στη συγκεκριμένη περίπτωση, μπήκε επειδή το επέτρεψε το φιλαράκι σου, κι όχι εσύ.
Κι όπως έλεγε και μια καθηγήτριά μου: «ο φίλος και το φίδι, απ’ το ίδιο γράμμα αρχίζουν».
Συντάκτης: Ειρήνη Μανουσαρίδου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
