Όσον αφορά τα λόγια και τις συμβουλές, οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: σε αυτούς που θα κοιτάξουν να σε συνετίσουν με γλυκό τρόπο ώστε να μην πάρεις ανάποδες κι όποιον πάρει ο Χάρος και σε αυτούς που θα στα λένε χύμα και τσουβαλάτα.
Ξέρεις κι εσύ πολύ καλά ότι έχεις ανάγκη και τα δύο αυτά είδη ανθρώπων στη ζωή σου. Δε θες να έχεις μόνο ανθρώπους που θα σου χαϊδεύουν τα αυτιά, αλλά ούτε κι ανθρώπους που θα σε στριμώχνουν στο παραμικρό σου στραβοπάτημα.
Όμως, θες και κάτι ακόμα από αυτούς τους ανθρώπους. Θες να έχουν δύο πολύ σημαντικά κοινά: ειλικρίνεια και καλή πρόθεση.
Για το αν ένας άνθρωπος που υπάρχει στη ζωή σου εδώ κι ένα χρονικό διάστημα, έχει ξεκάθαρα καλές προθέσεις για σένα, θέλει το καλό σου και δε σε ανταγωνίζεται, δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος. Γιατί δεν ήταν λίγοι αυτοί που ενώ μέχρι χθες θα έβαζες το χέρι σου στη φωτιά γι’ αυτούς, μετά από τόσα χρόνια φιλίας, σε απογοήτευσαν.
Έτσι, θέλεις να έχεις άτομα που είτε με τον έναν τρόπο είτε με τον άλλον, σου λένε την αλήθεια κι ως στόχο έχουν το καλύτερο δυνατό για σένα -κι όχι για αυτούς. Έλα όμως που δεν είναι πάντα έτσι.
Το τι διπροσωπία, κακία κι ανταγωνισμός υπάρχει εκεί έξω, το ξέρεις. Το υποψιάζεσαι, ξέρεις ότι μπορεί να συμβεί και σε σένα και πάντα είσαι λίγο-πολύ πονηρεμένος. Όσες φορές την έχεις πατήσει, άλλο τόσο πιο επιφυλακτικός κι επιλεκτικός είσαι με τα άτομα με τα οποία θα δεθείς.
Οι περισσότερες φορές που θα ξεγελαστείς, θα είναι επειδή ο άλλος θα ισχυριστεί ότι στα λέει μεταξύ σοβαρού κι αστείου. Ότι πλάκα έκανε, ότι εσύ το παρεξήγησες και πως πρέπει να χαλαρώσεις. Ακόμη κι αν το παίζει συστηματικά αυτό το βιολί.
Ό,τι κι αν ισχυριστεί για να δικαιολογηθεί, αν αυτό που είπε σε έκανε να νιώσεις άσχημα για τον οποιοδήποτε λόγο, τότε δεν είσαι εσύ λάθος, αλλά εκείνος.
Ούτε υπερβάλλεις, ούτε τα παίρνεις όλα πολύ σοβαρά. Το ότι θα επικαλεστεί το χιούμορ για να τη βγάλει λάδι, το μόνο που δείχνει είναι ότι δεν έχει τα κότσια να σου πει στα ίσα ότι πέταξε κακία και ότι σίγουρα οι προθέσεις του για σένα μόνο καλές δεν είναι.
Να σκέφτεσαι πάντα ότι οι περισσότεροι κοιτάζουν την πάρτη τους, το συμφέρον τους, κι αν μία φορά εξαφανίστηκαν στα δύσκολα, θα το ξανακάνουν. Τέτοιοι χαρακτήρες είναι αδύνατον να βάλουν το καλό κάποιου άλλου πάνω απ’ το δικό τους κι ακριβώς επειδή είναι τόσο εγωκεντρικοί, αργά ή γρήγορα θα δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο.
Όταν βλέπεις λοιπόν κάποιον σε μόνιμη βάση να σου μιλάει με ύφος παντογνώστη, στιλάκι άνετο, χαλαρό τόνο φωνής και λόγια βαρύγδουπα που χτυπάνε κατευθείαν στα πιο τρωτά σου σημεία, απομακρύνσου όσο είναι καιρός.
Τα λόγια πληγώνουν, κι αν με ρωτάς, ο καλός φίλος δε θα στα χώσει όταν θα είσαι στις μαύρες σου. Όταν θα νιώθεις ότι πιέζεσαι από παντού και το μόνο σου καταφύγιο θα είναι το φιλαράκι σου, δε θα σε κάνει να μετανιώσεις που του μίλησες.
Αντιθέτως, θα σε στηρίξει. Θα ακούσει ό,τι έχεις να του πεις, θα κοιτάξει να σε ηρεμήσει. Κι αφού συνέλθεις λίγο, τότε είναι που θα αρπάξει την ευκαιρία και θα σου μιλήσει ξηγημένα και ντόμπρα, για να ταρακουνηθείς και να δώσετε μαζί ένα τέλος στις άσχημες μέρες.
Δικαιολογίες τύπου «δε θέλω να σε κοροϊδεύω, γι’ αυτό σου μιλάω χύμα» μην τις λάβεις ουδέποτε σοβαρά υπόψη. Γιατί ναι μεν δε σε κορόιδεψε, όπως λέει, αλλά σε πλήγωσε. Κι όταν αγαπάς κάποιον δε θες στιγμή να τον κάνεις να αισθανθεί άσχημα, πόσο μάλλον επανειλημμένα.
Τέτοιες συμπεριφορές δυστυχώς, θα συναντήσεις σε όλες τις μορφές των σχέσεων. Φιλικές, ερωτικές, ακόμη κι οικογενειακές.
Το θέμα είναι να ξέρεις εσύ ποιος είσαι και τι αξίζεις, και να μην αφήνεις τα λόγια των άλλων να σε διαμορφώνουν και να σε επηρεάζουν. Να ξέρεις ποια άτομα θέλουν το καλό σου και ποια όχι.
Βασικό κριτήριο για να τους αναγνωρίσεις και να τους ξεχωρίσεις, δεν είναι να λυπούνται με τη λύπη σου. Στην τελική, κι ένας άγνωστος αν ακούσει μια στενάχωρη είδηση, θα στεναχωρηθεί ακόμη κι αν δεν ξέρει τον άλλον προσωπικά.
Θα μου πεις, υπάρχουν κι οι μικρόψυχοι, που σε κάθε σου στραβοπάτημα θα καλύπτουν και μια δική τους ανασφάλεια και θα χαίρονται με τις μαύρες σου. Το καλό με αυτούς, ωστόσο, είναι ότι κάνουν μπαμ από χιλιόμετρα. Οπότε μη σε αγχώνει.
Βασικό κριτήριο λοιπόν είναι να χαίρεται με τη χαρά σου, κυρίως μάλιστα όταν είναι μεγαλύτερη απ’ τη δική του, κι όχι ίση ή μικρότερη. Αυτό είναι το πιο δύσκολο, αλλά ταυτόχρονα κι αυτό που ορίζει έναν αυθεντικό άνθρωπο, σωστό στήριγμα για σένα.
Επιμέλεια Κειμένου Ειρήνης Μανουσαρίδου: Πωλίνα Πανέρη