Οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να χωρίσουν δύο άνθρωποι είναι πολλοί. Εκεί που έγκειται η διαφορά είναι στο αν ένα ζευγάρι χωρίζει από αιτία ή από δικαιολογία. Ποια η διαφορά τους; Η αιτία είναι ένας ουσιαστικός λόγος, με ρίζες κι επιχειρήματα, λόγος που είναι πραγματικά ικανός να οδηγήσει δύο ανθρώπους στο χωρισμό. Απ’ τον πιο απλό, όπως το ότι δεν ταιριάζουν, μέχρι τον πιο ψυχοφθόρο, όπως είναι το κέρατο.
Η δικαιολογία πάλι είναι το άκρως αντίθετο απ’ τα προαναφερθέντα. Αβάσιμη, με επιχειρήματα που μπάζουν από παντού και δημιουργήθηκε στην προσπάθεια να καλύψει την πραγματική αιτία που ο ένας απ’ τους δύο αποφάσισε το χωρισμό.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα δικαιολογίας είναι να σου πει ο άλλος ότι σε βαρέθηκε. Θα μου πεις, αποκλείεται από ένα σημείο και μετά ο ένας από τους δύο όντως να βαρεθεί, να δει ότι δεν πάει άλλο και να αποφασίσει να χωρίσει; Όχι, φυσικά και δεν αποκλείεται. Όταν όμως μία τέτοια κουβέντα ειπωθεί ξαφνικά απ’ το πουθενά, χωρίς ο άλλος να έχει αντιληφθεί ότι υπήρχε τέτοια φθορά στη σχέση παρά νόμιζε ότι όλα πήγαιναν ρολόι, τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά.
Αρχικά, όταν ο άλλος σού λέει ότι θέλει να χωρίσετε επειδή σε βαρέθηκε, πριν πέσεις σε κατάθλιψη κι αρχίσεις ν’ αναζητάς τα μάτια του σε μπαρ και σε μοτέλ, σε λεωφόρους και πεζοδρόμια, κάτσε και σκέψου την κουβέντα που σου είπε. «Σε βαρέθηκα». Τι πάει να πει σε βαρέθηκε; Όταν είσαι με κάποιον, τον αγαπάς και τον νοιάζεσαι πραγματικά, ξέρεις πολύ καλά πως μία τέτοια κουβέντα θα τον πληγώσει πολύ, οπότε δε σου πάει η καρδιά να την πεις. Έπειτα, δε γίνεται ο μόνος λόγος που θες να χωρίσεις να είναι επειδή βαρέθηκες. Πάντα υπάρχουν κι άλλοι λόγοι από πίσω, τους οποίους δε θες να βγάλεις στη φόρα.
Συνεπώς πού καταλήγουμε; Αρχικά, στο ότι αυτός ο άνθρωπος δεν είναι αυτός που έδειχνε ή που νόμιζες ότι ήταν. Είτε επειδή σε έκανε να νομίζεις ότι όλα μεταξύ σας ήταν καλά, ενώ δεν ήταν, είτε επειδή σού είχε δώσει σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά εσύ τα αγνόησες.
Όσον αφορά την πρώτη περίπτωση, κάτι τέτοιο δε σπανίζει και μάλιστα είναι κάτι που λίγο-πολύ όλοι μας κάνουμε, ειδικά στην αρχή της σχέσης. Πολλοί στον άνθρωπό μας δείχνουμε τον καλύτερό μας εαυτό, κρύβοντας και το παραμικρό μας ψεγάδι. Όταν όμως μάς τελειώσει η καψούρα και το κόλλημα δείχνουμε το πραγματικό μας πρόσωπο, κι όπως είναι φυσιολογικό ο άλλος τρελαίνεται γιατί δεν μπορεί να πιστέψει το θέατρο που τού παίξαμε.
Όσον αφορά τώρα τη δεύτερη περίπτωση, εκεί δηλαδή όπου ο άλλος σού έδινε σημάδια ότι δεν είναι όλα μέλι-γάλα αλλά εσύ δεν τα πρόσεξες, είναι κάτι που επίσης, δυστυχώς, συμβαίνει σε πολλούς από εμάς. Λόγω του τεράστιου όγκου συναισθημάτων που μάς κατακλύζει για ένα πρόσωπο, δε βλέπουμε μπροστά μας και το τέλος μάς έρχεται χαστούκι. Όπως λοιπόν οφείλεις να είσαι προετοιμασμένος για την πρώτη περίπτωση, τόσο κι ακόμη πιο προσεκτικός πρέπει να είσαι για να μη σου συμβεί η δεύτερη. Γιατί στο πρώτο ευθύνεται ο άλλος, ενώ στο δεύτερο εσύ.
Όπως και να ‘χει, μη σταθείς τόσο στο αν ο λόγος που χωρίσατε είναι επειδή ο άλλος έπαιζε θέατρο ή εσύ εθελοτυφλούσες. Θέλω να κάνεις focus στο λόγο για τον οποίο ο άλλος σού είπε ότι θέλει να χωρίσετε και να εξετάσεις το ποιόν του χαρακτήρα του, γιατί πίστεψέ με, καμιά φορά οι δύο τελευταίες κουβέντες ενός ανθρώπου είναι ικανές να μας κάνουν να τον καταλάβουμε πολύ καλύτερα απ’ όσο νομίζαμε ότι τον ξέραμε σε όλη τη διάρκεια της σχέσης μας μαζί του.
Τι σού είπε, λοιπόν; «Σε βαρέθηκα». Όπως ήδη είπα, δεν είναι απαραίτητο να λέει ψέματα, δεν αποκλείεται όντως να βαρέθηκε. Επίσης, αν για κάτι άλλο είμαι εκατό τοις εκατό σίγουρη, αυτό είναι ότι κι εσύ σε κάποια φάση της σχέσης σας βαρέθηκες. Είτε τη ρουτίνα σας, είτε το στέκι σας, είτε τον απότομο τρόπο που σου μιλάει στο τηλέφωνο όταν βιάζεται, είτε ακόμη και τον ίδιο. Αυτό είναι κάτι φυσιολογικό, ειδικότερα αν με τον άλλον είστε μαζί πολλούς μήνες, πόσο μάλλον χρόνια.
Παρ’ όλα αυτά, όταν ένιωσες να βαριέσαι, χώρισες; Όχι. Ξέρεις γιατί; Γιατί είχες άλλα συναισθήματα, ανώτερα και δυνατότερα, όπως είναι η αγάπη, ο έρωτας, η καψούρα, το δέσιμο, το πόσο νοιάζεσαι τον άλλον. Όλα αυτά κι άλλα τόσα σκέπασαν τη βαρεμάρα και κατέστησαν αδύνατο λόγω ενός τέτοιου συναισθήματος με μέση διάρκεια μερικές ώρες, ν’ αφήσεις τον άνθρωπο με τον οποίο είσαι ερωτευμένος.
Όμως, στην περίπτωση του συντρόφου σου, δε λειτούργησαν τόσο ευεργετικά τα παραπάνω συναισθήματα. Συνεπώς, δεν ένιωθε για σένα όσα νιώθεις εσύ για εκείνον, και πίστεψέ με, να αισθάνεσαι τυχερός που χωρίσατε. Γιατί μπορεί σε μια σχέση να είναι δύσκολο ως ακατόρθωτο να νιώθουν ο ένας για τον άλλον τα ίδια ακριβώς πράγματα στον ίδιο βαθμό, όταν όμως υπάρχει τέτοιο χάσμα στην ποιότητα των συναισθημάτων του ενός και του άλλου, τότε καλύτερη λύση απ’ το χωρισμό δεν υπάρχει.
Όσον αφορά τώρα το ποιόν του, μην αποκλείεις το γεγονός ότι ο σύντροφός σου είναι ένα άτομο με μεγάλες ανασφάλειες. Μη σου φανεί αδιανόητο τα λόγια του να είχαν στόχο να σε πληγώσουν, γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο, θα ανέβαινε ο ίδιος στα δικά του μάτια. Θα νιώθει ότι εκείνος σε χώρισε πρώτος, εκείνος έφυγε από εσένα και είναι καλά, ενώ εσύ ακόμη κάθεσαι και μαζεύεις τα κομμάτια σου. Τέτοιο σκεπτικό δε δείχνει μόνο κόμπλεξ κι ανασφάλεια, αλλά έναν άνθρωπο που αδιαμφισβήτητα κάποτε τον παράτησαν και τον πλήγωσαν πολύ.
Αντί αυτό λοιπόν να τον κάνει πιο δυνατό κι επιφυλακτικό απέναντι στους ανθρώπους, ήταν τόσο αδύναμος που έγινε ακριβώς αυτό που κάποτε τον σκότωσε. Έτσι, με το να πληγώνει ανθρώπους που δεν του φταίξανε σε τίποτα, νιώθει, αφελώς, ότι παίρνει το αίμα του πίσω.
Αυτό δε δείχνει μόνο ένα άτομο εκδικητικό, ανώριμο κι ανισόρροπο, αλλά κυρίως ένα άτομο που δεν είχε καλές προθέσεις για σένα. Να παρακαλάς να μην μπλέξεις ποτέ ξανά μ’ ένα τέτοιο άτομο, κι αν τύχει και γνωρίσεις ξανά κάποιον με ανάλογο χαρακτήρα, να είσαι ευγνώμων αν θα σε παρατήσει απ’ την πρώτη κιόλας μέρα. Μπορεί στην αρχή να μην καταλάβεις πώς και τι, να χαλαστείς για ένα-δυο βράδια, αλλά όταν καταλάβεις από τι γλύτωσες, μη σου πω ότι κάθε χρόνο τη μέρα των γενεθλίων του θα του στέλνεις μία πάστα με καρτούλα «σε ευχαριστώ που με χώρισες».
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου