Οξύμωρο ν’ ακούμε ότι το φυσιολογικό μπορεί να είναι και δύσκολο. Κι όμως. Πολλές οι γωνίες του και τα όριά του. Τα δικά μου όρια μπορεί να είναι ευρύτερα απ’ τα δικά σου, όπως και τα δικά σου πλατύτερα απ’ τα δικά μου. Αυτό σημαίνει μήπως ότι είμαι λιγότερο φυσιολογικός από σένα ή εσύ είσαι πιο ανοιχτόμυαλος από μένα;
Ενώ το ηχόχρωμα της λέξης αυτής είναι τόσο ήρεμο, η καθ’ αυτή λέξη έχει τη δύναμη να προκαλέσει παρερμηνείες κι εντάσεις ανάμεσα σε δύο ή και περισσότερους ανθρώπους. Κι αυτό συμβαίνει γιατί η δύναμή της αντλείται απ’ το πώς εκλαμβάνει ο κάθε εγκέφαλος τα δεδομένα του φυσιολογικού σε συνδυασμό με την παιδεία, τις πεποιθήσεις και την κουλτούρα.
Φανταστείτε τώρα να αποπειραθούμε να ταιριάξουμε το «φυσιολογικό» με την ερωτική επαφή. Βόμβα σέξι-λότοφ. Και τα δύο αφορούν έννοιες με ελαστικά και διαλλακτικά αλλά και πολύ προσωπικά εύρη. Θα μπορούσαμε, με αρκετή ασφάλεια, να εστιάσουμε στην έννοια του «φυσιολογικού», αν αναφερόμασταν σ’ έναν τοκετό, σε μια θερμοκρασία σώματος ή ακόμη και σε κάποιες αιματολογικές εξετάσεις. Και τα 3 συνδέονται, καθώς οι αντικειμενικές κλίμακες που έχει ορίσει η επιστήμη κι έχουν διαμορφωθεί εδώ και χρόνια, καταγράφουν στατιστικά τ’ αποτελέσματα χιλιάδων ερευνών, διαμορφώνοντας έτσι το φυσιολογικό σε κάθε τομέα. Μέχρι εκεί, όλες αυτές οι κλίμακες και πολλές άλλες, είναι απόλυτα κατανοητές και λειτουργούν προνοητικά και προστατευτικά για εμάς στην καθημερινότητα.
Ο ερωτικός όμως τομέας, που υπάρχει σ’ όλων των ειδών τις διαπροσωπικές σχέσεις, είναι διαφορετικά προστατευμένος και το «φυσιολογικό» εκεί είναι μια προσωπική υπόθεση του καθενός. Δυστυχώς, αν και βρισκόμαστε ήδη στο μέλλον, διανύουμε, μέσα σ’ όλα, την περίοδο που συναντάμε συχνά το φαινόμενο του kink shaming. Το kink shaming, κατά τον Jor El Carabello (θεραπευτή σχέσεων και συν-δημιουργό του Viva Wellness), ορίζεται ως η αρνητική κρίση και κριτική για κάθε επαφή που δε θεωρείται «vanilla» ή mainstream.
Αυτόματα γεννάται και πάλι το ρητορικό ερώτημα: «Ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω αν αυτά που κάνεις στην προσωπική ερωτική σου ζωή είναι αποδεκτά ή μη;» Η ερωτική πράξη είναι τρόπος επικοινωνίας κι ίσως απ’ τους ισχυρότερους που υπάρχουν. Εκφράζονται, κατά τη διάρκειά του οι πολυπόθητες επιθυμίες μας και νιώθουμε πως δε μας κρίνει κανείς. Ούτε ο ίδιος μας ο εαυτός. Αφηνόμαστε και μιλάμε, αγγίζουμε, φιλάμε και χρησιμοποιούμε τρόπους που μας κάνουν να νιώθουμε επιθυμητοί, αποδεκτοί κι ερωτεύσιμοι. Είναι ένα παιχνίδι και κάθε φορά που παίζεται, προσθαφαιρούνται κι άλλοι όροι όπως και ρόλοι.
Οι βασικοί άξονες που πρέπει να πλαισιώνουν και να προϋποθέτουν οποιαδήποτε μορφή ερωτικής πράξης είναι αυτοί της αμοιβαίας συναίνεσης αλλά και της συμμετοχής ενήλικων παρτενέρ. Το αμέσως επόμενο στοιχείο που κλειδώνει το δικαίωμα να είμαστε απελευθερωμένοι, είναι η διαχείριση και προστασία των ορίων μας. Σ’ οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας, αντιλαμβανόμαστε καθημερινά και με μεγάλη συχνότητα, πόσο σημαντική είναι η σωστή εγκατάσταση και χρήση των προσωπικών μας ορίων. Χωρίς αυτά έχουμε μεγάλο κίνδυνο έκθεσης και παρερμήνευσης συμπεριφορών, των δικών μας αλλά και των άλλων.
Το kink shaming ασκείται ευρέως. Ακόμη και σήμερα που, υποτίθεται, έχουμε προχωρήσει σ’ απαλοιφές κάποιων ταμπού, γινόμαστε μάρτυρες κι ακροατές αυτού του φαινομένου. Οι νεότερες γενιές ενδεχομένως να είναι περισσότερο συμφιλιωμένες με τους ποικίλους τρόπους που μπορεί να προκληθεί ηδονή κι είναι πιο ανθεκτικές στην κριτική, γιατί είναι και πιο συμφιλιωμένες με την ερωτική έκφραση. Υπάρχει πάντα κι αυτή η κατηγορία των ανθρώπων που είναι πολύ πουριτανοί. Μπορεί να είναι βαθιά θρησκευόμενοι, μπορεί να διανύουν περιόδους μεγάλου στρες ή ακόμη μπορεί και να παλεύουν μ’ αυτό που θα ήθελαν κι οι ίδιοι να μπορούν να κάνουν, αλλά η κοινωνία (με βάση τις αντιλήψεις τους ) να μη τους το επιτρέπει. Οπότε κι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.
Σε καμιά περίπτωση όμως δεν είναι σωστό και πρέπον να ντροπιάζεται κάποιος λόγω των ερωτικών προτιμήσεών του. Το να εκφράζεται μια διαφορετική εκδοχή ευχαρίστησης, όσο ξένη κι αν ακούγεται στ’ αυτιά μας ή φαντάζει στον νου, δεν είναι παρά μια ακόμη εκδοχή για κάποιον. Το τι κάνουμε στην κρεβατοκάμαρά μας, εφόσον το θέλει κι η παρέα μας που βρίσκεται εκεί, αφορά εμάς και μόνο εμάς. Αν όμως πιστεύουμε ότι πετυχαίνουμε κάτι με το να κοιτάμε απ’ την κλειδαρότρυπα και να διεξάγουμε ρητορείες επί των θεμάτων που δεν περιεχόμαστε, είμαστε γελασμένοι.
Έχουμε φτάσει σε σημείο να ντρεπόμαστε ν’ αγοράσουμε προφυλακτικά απ’ το σούπερ μάρκετ. Τα viagra τα προμηθευόμαστε από φαρμακεία της πιο κοντινής πόλης για να μη δώσουμε δικαιώματα. Δε συζητάμε να επισκεφθούμε ένα κατάστημα ερωτικών βοηθημάτων. Αν το αποφασίσουμε, θα πρέπει να μεταμφιεστούμε σε κάποιον άλλον για να μη γίνουμε αντιληπτοί και μας κολλήσουν τη ρετσινιά του ανώμαλου. Το κρεβάτι μας όμως, μπορεί να είναι πολύχρωμο και με μεταξωτές κορδέλες. Μπορεί να έχει βοηθήματα κι εξοπλισμούς προκειμένου να εμπλουτίσουν την πράξη και ν’ αυξήσουν τη διάρκεια. Μέσα στους προσωπικούς μας χώρους μπορούμε ν’ ανεβάζουμε ολόκληρες παραστάσεις με πρωταγωνιστικούς ρόλους και μη. Θέλουμε ταυτόχρονα να τρώμε; Ποιον ενοχλεί; Ζητάμε ίσως κάτι διαφορετικό απ’ τα συνηθισμένα; Ο σύντροφός μας θα τ’ αξιολογήσει και θα το συζητήσει μαζί μας. Όπως και να το δούμε, οι πόρτες είναι κλειστές και δε νοιάζει κανέναν τι γίνεται πίσω απ’ αυτές.
Σ’ όλες αυτές τις συνθήκες αλλά και σε παρόμοιες σαν κι αυτήν, βοηθάει να υπάρχει μια χρυσή τομή. Να συνδέεται η λογική με το συναίσθημα. Να κουμπώνει η ηθική με την πράξη. Να υπάρχει ο αλληλοσεβασμός στην αγάπη και στον έρωτα. Να ταυτίζεται το «ναι» με το «ναι» και το «όχι» με το «όχι». Είναι αυστηρώς προσωπικό ν’ αποφασίζουμε πώς θα ικανοποιήσουμε τις ερωτικές μας ανάγκες. Παράλληλα, είναι αυστηρώς συλλογικό να λειτουργούμε με τέτοιο τρόπο ώστε να διατηρείται μια κοινή γραμμή, που θα υποστηρίζει ότι η ελευθερία του να επιλέγουμε διαφορετικούς τρόπους ικανοποίησης, εφόσον τηρούνται τα απαραίτητα πλαίσια, είναι ξεκάθαρα δική μας υπόθεση.
Ο Dr. Alfred Kinsey, ήταν βιολόγος, καθηγητής εντομολογίας, ζωολογίας και σεξολόγος. Ένα κενό στη γνώση σχετικά με τη σεξουαλικότητα, τον έκανε να ιδρύσει το 1947 το Ινστιτούτο Έρευνας για την ερωτική επαφή στην Ιντιάνα. Μέσα από συλλογή πολλών ερωτικών ιστοριών απ’ τους φοιτητές του αλλά κι από διάφορους κάτοικους στην Ιντιάνα, κατάφερε να βρει σημαντικά στοιχεία που τον κατέταξαν στους πρωτοπόρους του είδους του. Έχοντας λοιπόν επιστήσει την προσοχή του στο αντικείμενο αυτό κι όντας μπροστά στη σκέψη και νόηση των πραγμάτων και συμπεριφορών που συνδέονταν άρρηκτα με την ερωτική πράξη, υποστήριξε πως «η μόνη μη φυσιολογική ερωτική πράξη είναι αυτή που δεν μπορείς να κάνεις». Η τραγική ειρωνεία είναι ότι κατάφερε εκείνα τα χρόνια να πει πράματα που σήμερα ακόμη τ’ αναρωτιόμαστε.
“We are the recorders and reporters of facts-not the judges of the behaviors we describe”. Alfred Kinsey
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Τιτή Μητσοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
