Όταν συμβουλεύουμε άλλους είναι λες και τα λέμε στον νεότερο εαυτό μας

Συχνά βρισκόμαστε σε θέση να συμβουλεύουμε άλλους ανθρώπους, είτε φίλους, είτε συγγενείς, είτε συναδέλφους. Οι συμβουλές που δίνουμε, όμως, συχνά αποκαλύπτουν περισσότερα για τον εαυτό μας από ό,τι θα φανταζόμασταν. Αυτό το φαινόμενο αναδεικνύει την ενδοσκόπηση που εμείς οι ίδιοι έχουμε κάνει και τη σχέση μας με τον παλαιότερο εαυτό μας, καθώς κατανοούμε καλύτερα την προσωπική μας εξέλιξη. Αυτό το άρθρο εξερευνά την ενδιαφέρουσα παρατήρηση που λέει ότι, όταν δίνουμε συμβουλές σε άλλους, στην πραγματικότητα συμβουλεύουμε τον νεότερο εαυτό μας.

Το φαινόμενο του καθρέφτη

Στην πορεία της ζωής μας, αποκτούμε εμπειρίες, μαθαίνουμε από τα λάθη μας, εξελισσόμαστε. Οι συμβουλές που δίνουμε συχνά αντικατοπτρίζουν αυτήν την προσωπική εξέλιξη. Όταν συμβουλεύουμε κάποιον άλλο, είναι σαν να θέτουμε έναν καθρέφτη μπροστά στον εαυτό μας, αναρωτώμενοι τι θα κάναμε σε μια παρόμοια κατάσταση ή πώς θα αντιμετωπίζαμε ένα πρόβλημα. Έτσι, κάθε φορά που προσφέρουμε συμβουλές, ανακαλύπτουμε ποιες αξίες, πεποιθήσεις κι εμπειρίες έχουν διαμορφώσει τη σκέψη μας. Είναι σαν να δημιουργούμε έναν καθρέφτη, όπως αναφέρθηκε, με τον οποίο εξετάζουμε τη δική μας ψυχολογική διαδρομή.

Η ευκαιρία για αυτογνωσία

Δίνοντας συμβουλές σε άλλους, έχουμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε περισσότερα για την προσωπική μας ψυχολογία και συναισθήματα. Η ανάγκη να κατανοήσουμε τις ανησυχίες των άλλων μας βοηθά να βελτιώσουμε την εξωτερική κι εσωτερική επικοινωνία μας, που μπορεί να οδηγήσει σε βαθύτερη αυτογνωσία κα\ι εξέλιξη. Συχνά,το να προτείνουμε λύσεις σε άλλους, είναι αποτέλεσμα των δικών μας εμπειριών. Αναρωτιόμαστε πώς θα ήταν η ζωή μας αν είχαμε λάβει αυτές τις συμβουλές στο παρελθόν ή πώς θα αντιδρούσαμε σήμερα σε παρόμοιες καταστάσεις. Έτσι, η συμβουλή γίνεται μια αφορμή για να εξετάσουμε πόσο καλά γνωρίζουμε, τελικά, τον εαυτό μας.

Η τέχνη της ακρόασης

Όταν συμβουλεύουμε, πρέπει επίσης να είμαστε ικανοί ακροατές. Να κατανοούμε τις ανάγκες και τις ανησυχίες του άλλου ατόμου. Αυτή η διαδικασία της ακρόασης μας βοηθά επίσης να αντιληφθούμε πώς θα θέλαμε να μας ακούσει κάποιος άλλος, σε μια αντίστοιχη κατάσταση. Οι καλές συμβουλές προϋποθέτουν την κατανόηση των αναγκών και των ανησυχιών εκείνου στον οποίο απευθύνονται, διαφορετικά κάνουν μια τρύπα στο νερό. Καθώς προσπαθούμε να συνδεθούμε με την εμπειρία του άλλου, όμως, επιτρέπουμε και στον εαυτό μας να είναι ανοιχτός στην κατανόηση των δικών μας συναισθημάτων κι αντιδράσεων.

Η συμβουλή ως ευκαιρία ανάπτυξης

Καθώς εξετάζουμε την ενσυναίσθηση, την εμπειρία και τη σοφία μας τη στιγμή που συμβουλεύουμε, μπορούμε να εξελιχτούμε σε πιο συνειδητοποιημένους ανθρώπους. Το δώρο της συμβουλής δεν είναι μόνο για τους ληφθέντες, αλλά και για τους δότες. Σε ένα βαθύτερο επίπεδο, η πράξη της συμβουλής μπορεί να αναδείξει τις προσωπικές μας ανησυχίες, ανάγκες κι αξίες. Όταν προσπαθούμε να βοηθήσουμε κάποιον άλλο, συχνά κατανοούμε καλύτερα τις δικές μας συναισθηματικές αντιδράσεις και τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε προβλήματα. Αυτή η αυτογνωσία μπορεί να αποτελέσει τη βάση για να πάμε ένα βήμα παρακάτω, κι ας μην το είχαμε αντιληφθεί ότι το είχαμε κι εμείς ανάγκη.

Στο τέλος αυτής της αναζήτησης για τον εσωτερικό μας εαυτό, ας συνειδητοποιήσουμε πόσο σύνθετο κι εμπνευσμένο είναι το ταξίδι της αυτογνωσίας. Όταν συμβουλεύουμε άλλους, πραγματικά συμβουλεύουμε τον νεότερο εαυτό μας -την ψυχή μας που συνεχίζει να μεγαλώνει και να εξελίσσεται. Καθώς προσφέρουμε λύσεις και συμβουλές σε άλλους, διαδίδουμε γνώση και σοφία. Αλλά παράλληλα, εξερευνούμε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις αποφάσεις που διαμόρφωσαν εμάς. Ανοίγουμε παράθυρα στην ψυχή μας και βλέπουμε την εσωτερική μας ανάπτυξη, αντανακλώντας στιγμιότυπα από τον παρελθόν και τον τρόπο που μεγαλώσαμε. Η συμβουλή γίνεται η ευκαιρία να κάνουμε τον εαυτό μας καλύτερο, πιο συνειδητό. Και καθώς συνεχίζουμε να δίνουμε και να αποκτούμε συμβουλές, εξελισσόμαστε, γινόμαστε πιο ενημερωμένοι, καλύτεροι στο να κατανοούμε. Κι έτσι, τελικά, παύει να είναι και τόσο τρομακτικό το μυστηριώδες μέλλον που μας περιμένει.