Brunch· μια λέξη αμέτρητες εικόνες. Αυγά poached, αυγά τηγανιτά, αυγά scrambled κι αυγά ομελέτα. Αβοκάντο, ψωμιά, baked beans, κρουασάν, μαρμελάδες, σοκολάτες και ό, τι άλλο λιγουρευτείτε. 11 στα 10 καφέ πλέον μπορούν να σου προσφέρουν ένα εξαιρετικό brunch το οποίο περιέχει όλα αυτά τα καλούδια. Στη χώρα μας αυτή η μόδα έχει καθιερωθεί τα τελευταία 2-3 χρόνια σημειώνοντας μέχρι και σήμερα τεράστια επιτυχία. Η ζήτηση του brunch κυρίως τις Κυριακές είναι στα ύψη μιας και όλη αυτή η φάση είναι «η συνήθεια που έγινε λατρεία».
Το ζητάς το brunch σου λοιπόν, το τραβάει ο οργανισμός σου το ποσέ αυγό, που στο χωριό σου το έλεγες αυγό για παπάρα ( βούτημα ) αλλά τελοσπάντων. Τώρα που εξευγενιστήκαμε λοιπόν και μάθαμε τα brunch, τώρα που καθιερώσαμε ετούτο το πράμα σαν Κυριακάτικο τσιμπούσι ήρθε ο καιρός να μάθουμε τι στο καλό είναι στα αλήθεια αυτή η φιλοσοφία.
Το brunch λοιπόν ξεκινάει τις ρίζες του από τα τέλη του 19ου αιώνα, και όχι δε δημιουργήθηκε για να ευχαριστεί τους γλεντζέδες του Σαββατοκύριακου. Υπάρχουν τρείς εκδοχές πίσω από τη δημιουργία αυτής της φιλοσοφίας και προέρχονται όλες εξ Αγγλίας μεριά.
Η πρώτη εκδοχή λοιπόν αφορά το σενάριο πως το brunch, ήταν μια Βρετανική έμπνευση η οποία θα αντικαθιστούσε τα βαριά γεύματα των Άγγλων μετά την εκκλησία τα οποία συμπεριλάμβαναν λαδερά κρέατα, αλμυρές πίττες και κρασιά. Μια άλλη εκδοχή υποστηρίζει πως η δημιουργία ενός πλούσιου late breakfast γινόταν για να ευχαριστήσει τους καθολικούς μετά από την κυριακάτική τους νηστεία. Μια τρίτη εκδοχή θέλει να δημιουργείται το brunch για να σταματήσουν πλέον οι κυνηγοί της Κυριακής να γεύονται μετά το πολύωρο κυνήγι τους τα υπολείμματα των θηραμάτων τους ή τα εσωτερικά τους όργανα ως μεζέ (χίλιες φορές το ποσέ θα πω εγώ).
Είτε με τη μια εκδοχή είτε με την άλλη, εμείς φτάνουμε στο σήμερα. Έτσι κι έγινε λοιπόν, σιγά σιγά το event αυτό καθιερώθηκε για τα απογεύματα της Κυριακής -και λίγο νωρίτερα- και με τα χρόνια η φιλοσοφία του brunch άλλαζε ώρα με αποτέλεσμα να καταλήξουμε στο γνωστό και σημερινό ωράριο 10 με 3. Στα πλαίσια αυτά και με το πέρας των χρόνων, το brunch αποτελεί λύση και για τους ξενύχτηδες, οι οποίοι και με το δίκιο τους δε θέλουν –και δεν μπορούν– να σηκωθούν νωρίς νωρίς την Κυριακή μόνο και μόνο για να μη χάσουν το πρωινό τους γεύμα.
Έτσι η φιλοσοφία του brunch παίρνει μια πιο μοντέρνα εκδοχή και ευχαριστεί πλέον κυρίως τα άτομα που το προηγούμενο βράδυ διασκέδαζαν μέχρι πρωίας. Brunch λοιπόν! 2 λέξεις σε μια. Οι αγγλικοί όροι breakfast και lunch ενώνονται εις σάρκα μίαν κι έρχονται τα τελευταία 100 και χρόνια να ικανοποιήσουν κάθε γούστο. Εμείς βέβαια brunch είχαμε όντως και στο χωριό μας, γι’ αυτό την επόμενη φορά που θα σας ρωτήσουν αστειευόμενοι «είχες και στο χωριό σου brunch;» Να απαντήσετε «ναι μαντάμ! Είχαμε.» απλώς να, δε το λέγαμε brunch. Μπούκωμα το λέγαμε κι αυγόφετες και γουστάραμε κιόλας. Ά ρε γιαγιά τι θυμήθηκα τώρα!
Η εκδοχή λοιπόν αυτού του νέου trend που βαφτίστηκε brunch, αποτελεί μια late breakfast και early lunch επιλογή, όχι μόνο για να φάνε οι ξενύχτηδες αλλά για να φέρει και κοντά οικογένειες, γνωστούς και φίλους. Πίσω από τη μόδα αυτή λοιπόν, κρύβεται η αλήθεια, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από την ανθρώπινη ανάγκη για οικογενειακές στιγμές, γύρω από ένα τραπέζι που δε σε νοιάζει τι έχει πάνω αλλά γύρω του.
Την επόμενη φορά λοιπόν, που θα πας για brunch, παρατήρησε πως δε θα το κανονίσεις επειδή λιγουρεύεσαι εδώ και 2 βδομάδες pancakes με σιρόπι σφενδάμου αλλά επειδή σου έλειψαν εκείνοι οι άνθρωποι και έχεις ανάγκη να ζήσεις μ’ αυτούς δύο στιγμές χαλάρωσης πριν από το ξεκίνημα της νέας εβδομάδας.
Παρασκευή λοιπόν σήμερα, πάρε τηλέφωνο αυτούς που σου φτιάχνουν τη διάθεση, αυτούς που τα πρόσωπα και η παρέα τους σε ηρεμεί και σε χαλαρώνει και κανονίστε το brunch της Κυριακής σας, έτσι για να δείτε πως δε σας φταίνε οι Δευτέρες, αν οι Κυριακές σας έχουν κάτι ωραίο να πουν!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου