«Είσαι για ένα στα γρήγορα;»

Ο έρωτας λένε θέλει φαντασία σκηνοθεσία και σενάριο. Αυτά είναι ωραία όταν έχεις χρόνο και όταν είσαι στις αρχές και θες να αφήσεις τις καλύτερες εντυπώσεις στον άλλον. Θέλεις πάσει θυσία να κάνεις αυτή τη στιγμή να κρατήσει πολύ περισσότερο. Καλά κάνεις, ωραία είναι κι αυτά, δε λέω. Επίτρεψέ μου όμως να προσθέσω πως, «ο έρωτας αγάπη μου δε θέλει παρακάλια» κι αυτό ισχύει στις περιπτώσεις πιο μακροχρόνιων σχέσεων, όπου ξυπνάς και κοιμάσαι με τον άλλον δίπλα σου κι όμως η κάψα που νιώθεις παραμένει ίδια κι απαράλλακτη. Όπως τον ήθελες στις αρχές τον θέλεις και τώρα, μα με μια μικρή διαφορά. Ούτε φαντασίες ούτε σκηνοθεσίες. Τον αρπάζεις τον άλλον όπου βρεις, τον ρωτάς «είσαι για ένα στα γρήγορα;» κι αντί να σου πει ναι, σε έχει στήσει ήδη στον τοίχο.

Όταν είσαι καιρό μαζί με κάποιον, τα υποθετικά σενάρια και τα σκηνοθετημένα ερωτικά γραφικά μπαίνουν για λίγο στην κατάψυξη αφού δε χρειάζεται πλέον να καλλιεργήσετε τις κατάλληλες συνθήκες για να το κάνετε. Ούτε κεριά, ούτε κρασιά, ούτε γλυκόλογα. Τρεις κουβέντες είναι αρκετές. «Σε θέλω τώρα». Όπου και να είστε ό,τι και να κάνετε να έχετε κατά νου πως ένα στα γρήγορα αναζωογονεί τόσο εσάς όσο και τη σχέση γενικότερα. Τι καλύτερο από ένα γρήγορο σεξ πριν τη δουλεία. Τι πιο ερεθιστικό από έναν έρωτα ξαφνικό σε κάποια γωνιά του σπιτιού. Πάνω που είστε χαλαροί σας έρχεται η όρεξη.

Δε λέω να χαθεί ο ερωτισμός, προς Θεού, γιατί μετά χαθήκαμε. Εξάλλου μερικοί γι’ αυτά ζούμε ακόμη, θέλουμε το μελάκι μας, θα το στολίσουμε λίγο το γλυκό για να έρθει η πρόταση πιο περιποιημένη. Η υπερανάλυση σκοτώνει κάθε κουβέντα. Πάρτε για παράδειγμα έναν καβγά με το ταίρι σας. Του τα ψάλλεις ή σου τα ψάλλει για πολύ ώρα, υπεραναλύει ένας απ’ τους δύο το τι συνέβη και κάπου εκεί αρχίζουν οι επαναλήψεις και λέτε και ξαναλέτε τα ίδια και τα ίδια. Και σας ρωτώ. Ποιος θυμάται και ποιος ακούει όλα αυτά τα έξτρα, υπεραναλυτικά λόγια που ειπώθηκαν; Κανείς! Ούτε κι εσείς θα σας λαμβάνατε υπόψιν.

Έτσι έχουν τα πράγματα και στον έρωτα λοιπόν. Υπάρχουν σχέσεις που στον πολύ καιρό αποκτούν έναν κώδικα επικοινωνίας που δε θέλει πολλές υπεραναλύσεις. Μη μου ζαλίζεις  τον έρωτα δε λένε; Ε να! Και η υπερβολική σκηνοθεσία σε μια ερωτική σας στιγμή ίσως χαλάσει την όλη φάση και εδώ που τα λέμε υπάρχει λόγος; Κανένας φαντάζομαι!

Τα πράγματα είναι πολύ απλά! Στον καβγά λες «Φταις; Φταίω!» Στο σεξ «Θες; Θέλω.» Ούτε βραβείο σεναρίου θα πάρουμε ούτε Μανούσους Μανουσάκηδες πρόκειται να μας βαφτίσουν. Στην πραγματική ζωή παίρνεις το τηλέφωνο –πάρτε το– πληκτρολογείς τον αριθμό –αν δεν τον θυμάστε απ’ έξω πείτε στη Siri να τον πάρει- σου απαντάει και λες –πείτε το- , όπου κι αν είσαι ότι κι αν κάνεις όταν σε δω να είσαι έτοιμος για ένα στα γρήγορα. Μου έλειψες. Θέλεις; Και περιμένεις απάντηση. Ελπίζω να μη πει είμαι κουρασμένος, θα έρθω ψοφίμι απ’ τη δουλεία και τα γνωστά. Όχι, όχι, όχι. Τάμα θα σας κάνω για να είναι η απάντηση. «Θέλω».

Να βλέπετε; Σε αυτήν την περίπτωση, το προσφέραμε λίγο πιο περιποιημένα. Βάλαμε λίγη ζάχαρη στο γλυκό μας. Ζάχαρη. Όχι γλυκαντικά. Τι να μας κάνει το γλυκαντικό δηλαδή. Σεξ θέλουμε να κάνουμε όχι δίαιτα.

Χωρίς πολλά-πολλά λοιπόν, ορισμένες σχέσεις –κυρίως οι μακροχρόνιες- δεν έχουν ανάγκη από ωραιοποιημένα ρομαντικά σκηνικά. Δεν τους απασχολεί αν θα κάνουν έρωτα υπό το φως των κεριών ή με μουσικό υπόβαθρο. Δε θα αναλύσουν τη μέρα και τη βδομάδα τους πριν βρεθούν γυμνοί στο κρεβάτι. Οι μεγάλοι έρωτες, δε θέλουν πάντα υπερπαραγωγές για να ανάψουν τη σπίθα ανάμεσα τους. Οι μεγάλοι έρωτες, οι αληθινοί, αυτοί που έζησαν πολλά και θέλουν να ζήσουν άλλα τόσα είναι αυτοί που δεν χρειάζονται καλογραμμένες και άψογα σκηνοθετημένες ερωτικές συντεταγμένες. Οι μεγάλοι έρωτες είναι αυτοί που πάνε με το συναίσθημα και την ανάγκη της στιγμής.