Η περιβόητη γενιά των Teds και Mods

4 Σεπτεμβρίου του 1958 ψηφίζεται ο διαβόητος Νόμος 4000 από την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή, με βάση τον οποίο προβλεπόταν η διαπόμπευση των Τeddy boys με πρακτικές, όπως κούρεμα με την ψιλή και περιφορά στους δρόμους. Ο Γιάννης Δαλιανίδης αναδεικνύει το κίνημα αυτό και τις αντιδράσεις της κοινωνίας με την ταινία «Νόμος 4000» του 1962. Ποιοι ήταν όμως οι Teds;

Η ονοματοδοσία του κινήματος είναι γαλαζοαίματη, αφού ένα άτακτο παιδί  του παλατιού, ο Τέντυ, ή βασιλιάς Εδουάρδο Ζ’, όταν η μητέρα του, βασίλισσα Βικτώρια, πέθανε, βασίλεψε στις κραιπάλες των πάρτι, της μόδας και των ερωτικών συνευρέσεων. Οι ΤΕDS ήταν από τους πρώτους υποπολιτισμούς που μελέτησε η Σχολή του Birmingham, μιας και πρόκειται για τον πρώτο βρετανικό υποπολιτισμό που συνδέθηκε με το rock n’ roll στις αρχές της δεκαετίας του ’50. To στιλ τους ενδυματολογικά ταίριαζε απόλυτα στο στιλ Edwardian. Μονόχρωμο μάλλινο μπουφάν με βελούδινο κολάρο και πουκάμισο με κρίκο. Από κάτω φορούσαν παντελόνι με οριζόντιες λωρίδες. Τα αγαπημένα τους παπούτσια είχαν παχιές σόλες και ήταν μυτερά. Για εκείνη την εποχή, το πλήρες κοστούμι τους ήταν πολύ ακριβό. Το χτένισμά τους μιμούταν το χτένισμα του Έλβις και περιλάμβανε έντονη χρήση λακ.

Οι Teds κάπνιζαν πολύ. Ήταν αρχικά έφηβοι αντάρτες υπό την επίδραση της αμερικανικής rock ‘n roll. Η υποκουλτούρα Teddy Boy χρονολογείται από τη δεκαετία του 1950 στο Λονδίνο και σταδιακά εξαπλώνεται σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι νεαροί αυτοί αντάρτες είχαν χρήμα και το ξόδευαν σε μοντέρνα ρούχα και στη διασκέδασή τους. Ήθελαν να ξεχωρίσουν και να μην είναι σαν τους γονείς τους που βιοπορίζονταν με λίγα, οικονομικά, και έθεσαν τα παιδιά τους σε μια μίζερη κανονικότητα. Μέσα από το rock ‘n roll και τη νέα μόδα με το λαμπερό στιλ φιλοδοξούσαν να ντύνονται σαν dandies και να αποτελούν τη χρυσή νεολαία, όπως τα παιδιά των πλούσιων γονέων και των ανώτερων αξιωματούχων. Οι Teds ήταν απόμακροι και ήθελαν να αποτινάξουν την άχαρη ρουτίνα του σχολείου. Η μετεξέλιξή τους ήταν οι ροκαμπιλάδες. Οι συγκρούσεις τους αργότερα οδήγησαν σε μια άλλη υποκουλτούρα νεολαίας, στους πανκ, και οι δύο ομάδες είχαν κοινά ως προς τη μοναδικότητα του στιλ τους, ενώ εκδήλωναν την ανεξαρτησία, τη μη συμμόρφωση και την αντίσταση με διαφορετικό τρόπο.

Tη σκυτάλη της κοινωνικής αντίδρασης παρέλαβαν οι Mods. To νεανικό αυτό κίνημα είχε καθοριστικό σύμβολο τη Vespa ή τη Lambretta που υπήρξε καθοριστικό μέσο του τρόπου ζωής τους. Ήταν σαφώς ένα πολύ βολικό μέσο, παρ’ όλο που τα ρούχα που επέλεγαν ήταν εντελώς άβολα για κυκλοφορία με δίκυκλο και μάλιστα στην Αγγλία. Ο ναρκισσισμός καλά τροφοδοτούνταν στο κίνημα αυτό, μιας και οι Mods  αλληλοθαυμάζονταν για το ωραίο ντύσιμο στους δρόμους του Λονδίνου, κάνοντας ξέφρενη και πολυέξοδη βραδινή ζωή. Τα χρήματα τα κέρδιζαν δουλεύοντας, αλλά την ένταση για τη νύχτα και τα κόλπα της άρχισαν να τη βρίσκουν σε χάπια, όπως Purple Hearts, Blues και Black Bombers, τα οποία και κατάπιναν σαν καραμέλες. Έτσι πρωτοστάτησαν στη χρήση acid ανάμεσα στα κινήματα που συνδέθηκαν με  «χημεία». Οι Mods στράφηκαν στο σκούτερ γιατί ταίριαζε απόλυτα με το lifestyle που στήριζαν, γιατί μετακινούνταν από καφέ σε κλαμπ και από μπουτίκ σε δισκάδικο, αποφεύγοντας τα δρομολόγια των λεωφορείων. Οι σφοδρές συγκρούσεις τους με τους υποστηρικτές της rock προκάλεσαν το 1964 ηθικό πανικό για τη βρετανική νεολαία.

Κι αν αυτές οι πληροφορίες σού τράβηξαν το ενδιαφέρον και θες να τις οπτικοποιήσεις, σου προτείνω ανεπιφύλακτα τις ταινίες: Τέντυ Μπόι Αγάπη μου, Νόμος 4000, Επαναστάτης χωρίς αιτία και Quadrophenia.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!