Θηλυκό αρχέτυπο, αρσενικό, ή τίποτα από τα δύο;

Είναι εκείνες οι στιγμές που το βλέμμα σου συναντά έναν καθρέφτη σ’ ένα μπάνιο, σ’ ένα ασανσέρ, στο χολ του σπιτιού σου. Εκείνη η χρονική παύση που κοιτάς το είδωλό σου και νομίζεις ότι θα σου απαντήσει. Τα μάτια σου διαπερνούν τον χώρο και τον χρόνο και ταξιδεύεις από την παιδική σου ηλικία στο σήμερα. Βλέπεις μορφές όπως τη μητέρα σου, τους φίλους σου, τους συναδέλφους σου. Φιγούρες λίγο πιο σημαντικές ή λίγο πιο ασήμαντες και προσπαθείς να δεις τον εαυτό σου μέσα απ’ αυτές.

Ποιο είναι το αρχέτυπο του φύλου μου; Πόσο κοντά ή μακριά είμαι απ’ αυτό; Ποιο είναι το μέτρο; Με τι έχει σχέση, άραγε; Είναι το πόσο καλές επιδόσεις έχω; Είναι η ικανότητα να γίνω γονέας; Κι αν ναι, με τι όρους;

Τελικά η μητέρα πρέπει να γίνεται θυσία ιφιγενειακή για τα παιδιά της; Ο πατέρας να είναι σκληρός κι απόμακρος, σαν άλλος Πενθέας; Κι αν δεν προσδιορίζομαι μόνο από τη γονεϊκότητα κι είμαι κι άλλα πράγματα, τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν αγαπώ αρκετά τα παιδιά μου; Ότι δεν είμαι καλός γονιός γιατί θέλω να έχω κι ένα δικό μου αυτοδιαχειριζόμενο συναισθηματικό χώρο στον οποίο υπάρχουν οι δικές μου και μόνο στιγμές κι επιθυμίες;

Τι είναι θηλυκότητα κι η αρρενωπότητα; Με τι μετριούνται; Με τα βλέμματα που θα γυρίσουν να σε κοιτάξουν; Τα σχόλια που θ’ αποσπάσεις στον δρόμο; Από το πόσοι στην έχουν «πέσει»; Έχουν σχέση με τις καμπύλες του σώματος ή τις λεπτές αποχρώσεις της ψυχής;

Ίσως από την ερωτική ζωή. Το να κάνεις σεξ μ’ έναν άνθρωπο χωρίς συναίσθημα στα πλαίσια ενός γάμου για να τον κρατήσεις δεν είναι βιασμός, αλλά συζυγικό καθήκον. Το ν’ απολαμβάνεις  όμως την ενέργεια του φλερτ χωρίς να σημαίνει ότι θες κάτι περισσότερο σε κάνει να «τα θέλεις». Το να μη θες να εκθέτεις την ερωτική σου ζωή κατά το lifestyle “sex & the city” σε κάνει πουριτανό. Το αντίθετο, σε κάνει εύκολο.

Κι αν έχεις την επιθυμία να εκφράζεις το παράπονό σου και την αλήθεια σου στον άνθρωπό σου χωρίς να χρησιμοποιείς τεχνικές που μεταλαμπαδεύονται από γενιά σε γενιά (μούτρα, νάζια, φωνές, επίκληση στο συναίσθημα μέσω των παιδιών, σεξ ), πόσο αυτό σε εκθέτει απέναντι σε μια «δικαιολογημένη» βία από τον αποδέκτη; Από την απόρριψη γιατί «μιλάς πολύ» μέχρι το «σκάσε», μέχρι το χέρι που σηκώνεται, την ψυχολογική και σωματική απειλή, την υλοποίηση τής, -αφού θα έπρεπε να τ’ ανεχτείς για να κρατήσεις τη σχέση σου. Οτιδήποτε άλλο αποδοκιμάζεται, ενοχοποιείται ως νεύρωση ή υστερία και τιμωρείται.

Ίσως και τον κύριο λόγο να έχει το πόσο καλά μετουσίωσες το πρότυπο της δικής σου μητέρας ή του δικού σου πατέρα. Από το αν είναι σύμφωνο με τις κοινωνικές αξιώσεις. Κι αν δεν το μετουσιώσεις ακέραιο, σε ανέθρεψε ένας «κακός γονιός»; Ή μάλλον, από το αν έσπασες όλα τα στερεότυπα της πατριαρχίας, αν κατάφερες να στέκεσαι φεμινιστικά στην καθημερινότητα και τον κοινωνικό στίβο, προσπαθώντας να αποδείξεις ότι δεν υπολείπεσαι σε τίποτα από όσα αξιώνονται ως προσόντα από τη βιολογία.

Και στην τελική, είναι αληθινά δικά σου αυτά τα ερωτήματα ή είναι οι απαντήσεις ενάντια στη μάχη όσων εσύ ξέρεις για όσα είσαι και για όσα θέλουν οι άλλοι να σε πείσουν ότι είσαι; Να μην ανησυχείς. Να ανησυχήσεις, μάλλον, όταν σταματήσεις να διερωτάσαι κι απλώς θα ξεκινήσεις να μιμείσαι. Όσο η ψυχή αναζητά απαντήσεις, η αλήθεια παραμένει ζωντανή κι ενεργή. Θα βρεις τον δικό σου ορισμό, το δικό σου αρχέτυπο, αν το έχεις ανάγκη. Η διαίσθηση εξάλλου, πάντα ξέρει.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!