Η άγνοια είναι ευτυχία. To σώφρον, βέβαια, θα ήταν να μη φτάναμε στο χείλος του γκρεμού μη γνωρίζοντας ποια είναι η πιο συνετή απόφαση. Να μιλήσεις ή να κρατήσεις το στοματάκι σου κλειστό;
Tώρα έγινε. «Στιγμιαίο λάθος» που φοριέται και πολύ τελευταία, «η κακιά η ώρα», «ατυχές συμβάν», όπως και να το προσφωνήσεις, ένα είναι το μόνο σίγουρο: έγινε και δεν υπάρχει γυρισμός. Συνέβη μια φορά, μια βραδιά, ένα ξημέρωμα, όμως συνέβη κι αυτό δεν αλλάζει. Για να μη γελιόμαστε, δε θέλει και πολύ να συμβεί το παραστράτημα.
Έτυχε. Κακώς, αλλά έτυχε. Μια περιπέτεια που έμπλεξες, ένας πειρασμός που δεν αντιστάθηκες, ένα φλερτ που εξελίχθηκε απρόβλεπτα, ένα μεθύσι που ξεπέρασε τα όρια, η ουσία είναι ότι απίστησες. Το θέμα ήταν να μη γίνει, τώρα που έγινε, είναι αργά. Καταγράφηκε στο ποινικό σου μητρώο κατά ένα τρόπο.
Και τώρα τι κάνεις; Θα γκρεμίσεις μια ολόκληρη ζωή με έναν άνθρωπο; Θα του καταστρέψεις τη δική του; Την εικόνα που έχει για σένα και τη σχέση σας και που μέχρι χτες ίσχυε; Γιατί να τα διαλύσεις όλα και πολύ περισσότερο να πληγώσεις ανεπανόρθωτα τον άνθρωπό σου, εφόσον δε θες να τον χάσεις; Τι φταίει εκείνος να πληρώσει το δικό σου σφάλμα που στην πορεία μετάνιωσες στην τελική;
Πριν βιαστείς να τα ξεράσεις όλα, κάνε πρώτα ο ίδιος μια βαθιά ενδοσκόπηση: εσύ θα ήθελες να το ξέρεις; Αν το μάθαινες, θα μπορούσες να το συγχωρήσεις και να προχωρήσεις με την κοινή ζωή σας σαν να μη συνέβη τίποτα; Θα μπορούσες να το ξεχάσεις και να συνεχίσεις ως μη γενόμενο, απλώς επειδή τον αγαπάς απεριόριστα; Να τον εμπιστευτείς εκ νέου, να το θεωρήσεις μεμονωμένο περιστατικό που αποκλείεται να επαναληφθεί; Σκέψου καλά πριν απαντήσεις και βασικά, απάντησε με αμέριστη ειλικρίνεια.
Και να σε συγχωρήσει, αποκλείεται να το ξεχάσει. Εδώ είσαι κι εδώ είμαι, με την πρώτη αφορμή θα στο πετάξει στα μούτρα. Πάντα από κάτω θα ‘σαι στο εξής, κι ας μη φταίξεις ποτέ ξανά στο παραμικρό. Πάντα θα χρειάζεται να προσπαθείς παραπάνω, το πολύ σου δε θα ‘ναι ποτέ πια αρκετό, η παραμικρή σου κίνηση θα χρήζει επιβεβαίωσης και απόδειξης ξανά και ξανά.
Άσε λοιπόν τις μεγαλοψυχίες και τα αλτρουϊστικά αισθήματα για κανέναν άλλον. Εάν όντως αυτό που συνέβη ήταν ένα ατυχές περιστατικό, ένα λάθος μη αναστρέψιμο, που είσαι βέβαιος όμως ότι, αν παρ’ ελπίδα μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω δε θα το έκανες, απλά δάγκωσε τη γλώσσα σου πριν πας να το ξεστομίσεις. Αν μετάνιωσες, δε σήμαινε τίποτα για σένα, απλώς βρέθηκες σε μια φάση αδυναμίας, κράτα τις εκ βαθέων εξομολογήσεις για καμιά πιο ευχάριστη, προσωπική σας στιγμή.
Είμαστε άνθρωποι με συναισθήματα, ορμές, πάθη και επιθυμίες. Κάποιες φορές τα ελέγχουμε και κάποιες όχι απλά μας ελέγχουν ·μας κυριεύουν. Είναι δεδομένο ότι μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε, δεν έχει να κάνει καθόλου με δυνατούς ή αδύναμους χαρακτήρες, κυρίως γιατί ό,τι κοροϊδεύεις το λούζεσαι. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν, μόνο αλήθειες. Απιστία θα θεωρείται για μια ζωή και εσύ μοιχός για το ίδιο διάστημα.
Αν, βέβαια, απλά έψαχνες ευκαιρία να τελειώσεις μια σχέση, είναι μάλλον το κερασάκι στην τούρτα. Δίνεις τη χαριστική βολή με το κέρατο και πας παρακάτω. Ακόμη και σ’ αυτή την περίπτωση όμως, πάλι εσύ είσαι ο άπιστος, έτσι; Μην ξεχνιόμαστε. Όσα χιλιάδες προβλήματα και να είχε η σχέση σου, όση ρουτίνα και να κουβαλούσε, όσο και να έπρεπε από καιρό να λήξει, εσύ πάντα θα ‘χεις το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στο εξής.
Εάν όμως ανήκεις στην κατηγορία «και τι δε θα ‘δινα να μην είχε συμβεί», τι θα κερδίσεις αν το πεις; Θα το βγάλεις από μέσα σου και όλα θα είναι όπως πριν, αυτό νομίζεις; Ότι θα ξελαφρώσεις και ο άνθρωπος απέναντί σου θα εκτιμήσει την ειλικρίνεια και τη δύναμη ψυχής που έδειξες; Κουραφέξαλα. Απλώς διογκώνεις το πρόβλημα. Κι εσύ ποτέ δε θα το ξεριζώσεις πραγματικά από μέσα σου, ζώντας με τύψεις και ενοχές κάθε μέρα, και ο άνθρωπός σου, εάν κάνει πως το αποδέχεται, θα αμφιβάλλει αν έχει ανατείλει ο ήλιος κάθε πρωί που θα του λες «καλημέρα».
Η προδοσία είναι προδοσία όση κορδέλα περιτυλίγματος και να της βάλεις. Και οι -κατά τ’ άλλα- σοφές ρήσεις του λαού μας περί εξομολόγησης των αμαρτιών και κατ’ επέκταση άφεσής τους, ισχύουν μόνο για τις υπόλοιπες εννέα εντολές.
Σίγουρα δεν υπάρχει πανάκεια όταν υποβόσκει το αγκάθι της απιστίας, ακόμη και να ‘χεις δίπλα σου τον πλέον δίκαιο, συμπονετικό και καλοσυνάτο άνθρωπο. Να είσαι έτοιμος να επωμιστείς τις συνέπειες των πράξεών σου αν επιλέξεις να μιλήσεις. Τις συνέπειες και της απιστίας αλλά και της αποκάλυψής της. Από την άλλη, προετοιμάσου να δουλέψεις παραπάνω από σκληρά τόσο με τον εαυτό σου όσο και με τη σχέση σου, ώστε να θάψεις βαθιά και να προσπαθήσεις να διαγράψεις δια παντός από τη μνήμη σου ό,τι συνέβη, αν αποφασίσεις να το κρατήσεις μυστικό.
Η άγνοια είναι ευτυχία σε αυτές τις περιπτώσεις. Αν πραγματικά δε σήμαινε τίποτα για σένα, μη το ρισκάρεις, κάνοντας το σύντροφό σου να υποφέρει μια ζωή για μια σου απερισκεψία. Πες μου στ’ αλήθεια, με το χέρι στην καρδιά, εάν εσύ στη θέση του θα ήθελες να το ξέρεις.
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή