Ερωτευόμαστε τον ίδιο άνθρωπο όλο και πιο πολύ

Έρωτας. Ο κινητήριος μοχλός, η αστείρευτη δύναμη, το αέναο κίνητρο για όνειρα, ο προορισμός στα ταξίδια του μυαλού και της καρδιάς, το εναρκτήριο λάκτισμα για αφύπνιση συναισθημάτων κι απίστευτη εγρήγορση των παλμών. Και τι δεν έχει ειπωθεί για τον έρωτα. Έμπνευση εξ ορισμού της λέξης.

Πόσοι στίχοι, πόσα αποφθέγματα, άλλα τόσα ποιήματα και τραγούδια, όλα με κοινό παρονομαστή και πρεσβευτή, αυτόν το φτερωτό Θεό, που μπαίνει στη ζωή μας ξαφνικά -πολλές φορές φεύγει και με τον ίδιο τρόπο βέβαια για να λέμε και την αμέριστη αλήθεια- για να μας θυμίσει ότι δεν υπάρχει πιο όμορφο θέαμα από δυο μάτια που κάθε βλέμμα τους αρκεί για να σε στείλει στον παράδεισο.

Ακούγεται σχεδόν ουτοπικό -ή τουλάχιστον υπεραισιόδοξο- όμως συμβαίνει, υπάρχει, αναπτύσσεται ανάμεσά μας. Και ποιος δεν έχει νιώσει πεταλούδες στο στομάχι, φτερουγίσματα στο στήθος, αστεράκια στην ατμόσφαιρα, την καρδιά να θέλει να σπάσει και να βγει απ’ το σώμα μας απ’ τους δυνατούς χτύπους. Το στοίχημα με τον έρωτα είναι μονίμως το ίδιο: η διάρκεια κι η εξέλιξή του. Το διμερές ερώτημα που τίθεται εναγωνίως, λοιπόν, κατά κανόνα, είναι «πόσο κι αν θα κρατήσει» και «μετά τον έρωτα τι»;

Προφανώς, δεν κοιμόμαστε και ξυπνάμε μ’ αυτά τα ερωτήματα όταν είμαστε ερωτευμένοι, ιδιαίτερα στην αρχή του, και πολύ καλά κάνουμε δηλαδή, γιατί θα χάναμε τη μαγεία της στιγμής. Παρ’ όλα αυτά, όσο πιο βαθιά ερωτεύεσαι, το ζεις παράφορα, το πιστεύεις ακράδαντα, κάνεις σχέδια κι όνειρα για το μέλλον με τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου κι ως φυσικό επακόλουθο αρχίζουν να σε απασχολούν και τέτοιας φύσεως ανησυχίες.

Τι πιο απίθανο, συνεπώς, και συνάμα πιο γλυκό, απ’ τους έρωτες που αντέχουν στον χρόνο, κι όχι μόνο κρατούν γερά, αλλά εξελίσσονται σε αγάπη, μας αποσυντονίζουν και μας συντονίζουν το ίδιο λεπτό. Τα συναισθήματα δημιουργούνται, σταθεροποιούνται, ενισχύονται και μετουσιώνονται κάθε φορά που δυο άνθρωποι επιλέγουν να κοιτάξουν από κοινού πιο πέρα απ’ το προφανές, πιο μακριά απ’ το βραχυπρόθεσμο, πιο βαθιά απ’ το σίγουρο.

Τότε είναι ακριβώς η στιγμή που ο έρωτας βρίσκεται στο απόγειό του κι ανθίζει ανενόχλητος μεγαλειωδώς. Όταν δυο άνθρωποι που ερωτεύτηκαν -κεραυνοβόλα ή όχι- λειτουργούν σαν την καλύτερη ομάδα. Γίνονται οι καλύτεροι φίλοι και την ίδια στιγμή οι καλύτεροι σύντροφοι. Περνάει ο καιρός, κυλά ο χρόνος κι αυτό δεν τους τρομάζει, δεν τους αγχώνει, αντιθέτως στρέφεται υπέρ τους και προς όφελος της σχέσης τους. Ανυπομονούν να βρεθούν μαζί όπως την πρώτη φορά, φλερτάρουν ακόμα όπως παλιά, ψάχνουν ασήμαντες αφορμές να αγκαλιαστούν σφιχτά, να φιληθούν τρυφερά σαν μικρά παιδιά, ονειρεύονται χωρίς όμως να ονειροβατούν, αγαπούν δυνατά κι αγαπιούνται εξίσου.

Αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν, που δεν πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, αυτοί που ο λόγος τους είναι συμβόλαιο, αυτοί που ξέρουν τι θέλουν, πώς να το διεκδικήσουν και να το κρατήσουν είναι εκείνοι που ερωτεύονται τον ίδιο άνθρωπο όλο και περισσότερο, προσπαθώντας καθημερινά όχι μόνο να διατηρήσουν τα συναισθήματα ζωντανά, αλλά και να τα αναγάγουν με έναν απολύτως αβίαστο τρόπο σε ακόμη δυνατότερα. Το υπέροχο σε όλα αυτά φυσικά γίνεται σπουδαίο όταν η προσπάθεια είναι αμοιβαία.

Ερωτευόμαστε, επομένως, πολύ περισσότερο τον ίδιο άνθρωπο όταν δεν μπορούμε να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς αυτόν. Όταν τα όνειρά μας είναι κοινά κι αφορούν το «εμείς». Όταν όσος καιρός κι αν έχει περάσει, το πρώτο μας φιλί μοιάζει με χθες. Όταν δίνουμε επικές μάχες -ναι, συμβαίνουν κι αυτά- και δυο λεπτά μετά, βλέπουμε αγκαλιά την αγαπημένη μας ταινία. Όταν αδημονούμε να χτυπήσει το τηλέφωνο, να φωτίσει το κινητό, να μας ειδοποιήσει το messenger ότι εκείνος ο κάποιος στην άλλη άκρη της «γραμμής» μας σκέφτηκε για πολλοστή φορά μες στη μέρα και δε δίστασε να το μοιραστεί.

Υπάρχουν αυτοί οι έρωτες εκεί έξω, ίσως όχι σε πλειοψηφία, όμως υπάρχουν. Κι αποτελούν την αδιάσειστη απόδειξη ότι σε πείσμα των δύσκολων, καθ’ όλα τα υπόλοιπα, καιρών που διανύουμε, ο έρωτας πάντα βρίσκει τον τρόπο να γεννηθεί, να μας ανανεώσει, να μας αλλάξει τη διάθεση, να μας θυμίσει πως είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να μας συμβεί.