Μέχρι πριν από λίγες ώρες πίστευα πως υπάρχουν κάποιες σταθερές στη ζωή που ελάχιστοι μπορούν να αμφισβητήσουν. Γελάστηκα. Εντάξει, ξέρω, δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι το ίδιο. Ανάμεσά μας κυκλοφορούν και άνθρωποι που είναι ικανοί να κάνουν εγκλήματα και ίσως το αποδείξουν πολύ σύντομα. Αυτό το γνώριζα. Εκεί που έπεσα όμως από τα σύννεφα ήταν όταν συνειδητοποίησα πως μεταξύ μας υπάρχουν άνθρωποι που μισούν το καλοκαίρι. Μα είναι δυνατόν;
Δεν υπάρχουν πλέον σταθερές σ’ αυτή τη ζωή; Δηλαδή δεν τους αρέσει η ανεμελιά, το ελαφρύ ντύσιμο, η αίσθηση της γυμνής πατούσας πάνω στην άμμο, το κλατς που κάνει το στόμα τους για να σπάσει ένα μεγάλο κομμάτι παγωμένο καρπούζι;
Οι –ελάχιστοι ελπίζω– άνθρωποι αυτοί που έχουν γυρίσει την πλάτη τους στο καλοκαίρι, θεωρώ πως έχουν απαρνηθεί τα παιδικά τους χρόνια. Ως γνωστόν όλα τα παιδιά λατρεύουν το καλοκαίρι και όλα όσα αυτό συνοδεύει. Τρεις μήνες χωρίς σχολείο και διαβάσματα· μόνο παιχνίδι, παρέες και θάλασσα. Πώς μπορεί κανείς να ξεχάσει όλα αυτά που κατά την παιδική του ηλικία τα περίμενε έναν χρόνο; Πόσα παιδικά τραύματα κρύβουν όσοι προτιμούν το χιόνι από τον ήλιο; Τι στο καλό; Αλλεργία στη σεροτονίνη έχουν;
Θεωρώ μέγα σφάλμα να μισείς το καλοκαίρι και να ζεις στην Ελλάδα. Λυπάμαι που θα στο πω, αλλά κάτι κάνεις λάθος. Η χώρα μας ως γνωστόν, χρόνια τώρα, πουλάει στους τουρίστες τα τρία «S». Για να μην ψάχνεις θα στα εξηγήσω. Το πρώτο είναι η θάλασσα (sea) συνώνυμο του ελληνικού καλοκαιριού, καθώς όσο μακριά κι αν ζεις από αυτήν, σε μία, δυο, άντε τρεις ώρες –ανάλογα με τη χιλιομετρική απόσταση και το μποτιλιάρισμα– μπορείς να κάνεις ένα μακροβούτι. Το δεύτερο είναι ο ήλιος (sun). Εδώ δεν παίζει καν ρόλο πού μένεις. Εφόσον ζεις σε αυτή τη χώρα, σε βαράει κατακούτελα κάθε καλοκαίρι. Τώρα που το σκέφτομαι βέβαια, ίσως εσένα που μισείς το καλοκαίρι να σε έχει χτυπήσει περισσότερο από τους υπολοίπους, οπότε φόρα ένα καπέλο καλού κακού.
Το τρίτο είναι αυτό που φαντάζεσαι, και ίσως να το έχεις στερηθεί αρκετά, για αυτό κατέληξες να μισείς το καλοκαίρι. «Ουδείς εριστικότερος του κακογαμηθέντος» που λέει και ο σοφός λαός. Κι όμως, το sex το καλοκαίρι είναι πιο απολαυστικό και μπορείς να το βρεις πιο εύκολα ακόμα και εσύ. Αρκεί να μην αποκαλύψεις πως μισείς το καλοκαίρι, γιατί θα τη φας τη χυλόπιτα και θα συνεχιστεί ο φαύλος κύκλος.
Η εποχή πάντως ευνοεί τους έρωτες, καθώς φοράμε πιο λίγα ρούχα και αυτό μας κάνει πιο ανοιχτούς σε προκλήσεις. Δεν είναι μόνο ψυχολογικό το θέμα, είναι και πρακτικό. Πιο εύκολα ξεκουμπώνεις ένα μαγιό από ένα παλτό. Οι περισσότεροι γνωρίζουν πως οι έρωτες του καλοκαιριού τελειώνουν μόλις ανοίξουν τα σχολεία, οπότε δεν έχουν ούτε υψηλά στάνταρ, ούτε μεγάλες προσδοκίες. Ίσως λοιπόν κάποιος παραβλέψει τα κουσούρια σου και σε ερωτευτεί.
Ο βαθύτερος λόγος όμως που μισείς το καλοκαίρι είναι. νομίζω, οι στίχοι ενός τραγουδιού με τους οποίους κάποια αδύναμη στιγμή της ζωής σου ταυτίστηκες. «Και όμως είμαι ακόμα εδώ/ κι αυτό το καλοκαίρι». Ωραίος στίχος που σου θυμίζει κάθε χρόνο πως πάλι δεν έκανες αυτές τις αλλαγές που είχες υποσχεθεί στον εαυτό σου ότι θα κάνεις. Μη ρίχνεις το φταίξιμο στην εποχή. Ίσα-ίσα που το καλοκαίρι ευνοεί τις αλλαγές και τις μετακινήσεις. Δεν είσαι άγαλμα – αν δεν σου αρέσει το «εδώ», μπορείς πάντα να φύγεις.
Όσο για το «λιωμένο παγωτό/ κολλάει στο χέρι» μην επικεντρωθείς εκεί. Σκέψου τη γεύση που σου έχει αφήσει στο στόμα κι απλώς ξέπλυνε το χέρι σου, Ιδανικά, στη θάλασσα.
Συντάκτης: Ράινα Μελισσηνού
