Οι φωνές των άλλων

Από την ώρα που θα γεννηθείς οι άλλοι, οι μεγαλύτεροί σου, νιώθουν την υποχρέωση να σε καθοδηγούν σε κάθε σου βήμα, να σε συμβουλεύουν για την όποια επόμενη κίνηση.

Γιατί; Γιατί δεν ξέρεις εσύ. Εκείνοι ξέρουν. Και επειδή είναι τέτοιοι άνθρωποι θα σου μεταδώσουν αυτή τους τη σοφία. Θες δε θες.

Όταν περάσεις τα πέντε, δεν είσαι πια μικρό παιδί. Τότε έχεις υποχρεώσεις.

Να ακούς τη μαμά και τον μπαμπά για πολλούς λόγους που θα στους αναλύσουν ευθείς αμέσως.

Πρώτον γιατί ως μεγάλοι γνωρίζουν πάντα (!) το σωστό. Κατά δεύτερον και σημαντικότερο γιατί όλη την ημέρα κουράζονται και μοχθούν για σένα. Τους βλέπεις όπως σέρνονται μετά τη δουλειά; Πού έχουν συχνά πονοκέφαλο; Εσύ φταις. Για σένα το κάνουν.

Πριν γεννηθείς εσύ, εκείνοι γέλαγαν και χόρευαν σε κάθε ευκαιρία. Δεν δούλευαν τόσο σκληρά για να μη σου λείψει εσένα τίποτα. Οπότε και εσύ τώρα σαν καλό παιδί θα πρέπει να κάνεις μόκο.

Θα τις πνίγεις τις ανάγκες σου, δεν θα φωνάζεις, και θα κάνεις τα μαθήματά σου χωρίς πολλά πολλά.

Παίρνεις λοιπόν τα μπογαλάκια σου να περάσεις την περιβόητη εφηβεία. Τότε που ένας νέος άγνωστος κόσμος ανοίγεται μπροστά σου και οι ορμόνες σου χορεύουν zumba.

Θέλεις να βγεις, να φλερτάρεις, να χορέψεις, να ερωτευτείς, να κλάψεις, να πέσεις στα πατώματα. Θέλε! Αν νομίζεις ότι έχεις δικαίωμα να τα κάνεις όλα αυτά, είσαι πολύ γελασμένος. Δεν υπάρχει χρόνος τώρα για να ζήσεις. Όλη η ζωή είναι μπροστά σου.

Τώρα πρέπει να διαβάσεις να μπεις στο Πανεπιστήμιο – όχι με τανκς, αλλά με εξετάσεις. Μέσα το κεφάλι. Όταν όμως περάσεις με το καλό τη μεγάλη πύλη, η ζωή είναι δικιά σου, μάγκα μου!

Κανείς δεν θα σε πρήζει, θα μένεις μόνος σου και θα κάνεις ό,τι γουστάρεις. Και ψιτ, μεταξύ μας, δεν πειράζει να αφήνεις και κανένα μάθημα.

Συγχαρητήρια, τα κατάφερες! Πέρασες στη σχολή που ήθελες και θα φύγεις σε άλλη πόλη; Δύσκολο, αγάπη μου. Είναι βλέπεις και η οικονομική κρίση. Πώς θα συντηρήσουμε δυο σπίτια; Εσύ που είσαι καλό παιδί μπορείς να διαβάζεις πολύ και να ταξιδεύεις για το Πανεπιστήμιο μόνο στις εξεταστικές.

Αν σε αφήσουν και τελικά σπουδάσεις σε άλλη πόλη, θα έχεις ένα μόνιμο άγχος για τα χρήματα που χαλάς, τα μαθήματα που χρωστάς και κυρίως για την αγωνία της μανούλας που δεν σε έχει κοντά της και ανησυχεί, «πού πας, τί ώρα γυρνάς, με ποιους έχεις μπλέξει, προσέχεις μη σου ρίξουν κανένα aids στο ποτό;»

Όταν με το καλό τελειώσεις τις σπουδές σου πρέπει να βρεις μια καλή δουλειά. Κυρίως μια κατανοητή δουλειά. Να μπορεί βρε παιδί μου, η γιαγιά σου να πει στις φίλες της τι επαγγέλλεσαι.

Πώς να το ξεστομίσει η άμοιρη το business administration; Τι θα πει ο κόσμος που θα το ακούσει; Να είναι κάτι που να γεμίζει το στόμα της και να την κάνει να φουσκώνει από περηφάνια.

– Που δουλεύεις παιδί μου;

– Στο αεροδρόμιο, γιαγιά.

– Μπράβο, να μάθεις τη δουλειά να ανοίξεις ένα δικό σου!

Και αν νομίζεις ότι τώρα που βρήκες δουλειά και βγάζεις τα δικά σου λίγα λεφτά μπορείς να ζήσεις,  πλανάσαι πλάνην οικτράν. Διότι τώρα πρέπει να βρεις ένα ταίρι να παντρευτείς και να νοικοκυρευτείς. Και ήδη έχεις αργήσει. Βιάσου.

Όταν έρθουν στον γάμο σου δε θα σου πουν και του χρόνου. Θα σου πουν άντε και καλούς απογόνους και γρήγορα. Έχετε ήδη αργήσει. Μην κάθεστε. Βουρ στον πατσά. Εδώ κλείνουν και το μάτι στον γαμπρό, που θα τον ευχαριστηθεί τον «πατσά». Στη νύφη δεν αρέσει ο πατσάς, θα τον υπομείνει όμως, ένεκα των απογόνων ντε!

Θα πάνε και στο μαιευτήριο, να δουν τη λεχώνα.

Εσένα που κουβάλαγες το μωρό εννέα μήνες στην κοιλιά σου και κοιλοπόναγες 23 ώρες να το βγάλεις. Εσένα που το κρατάς τώρα αγκαλιά και φαίνεσαι ευτυχισμένη. Θα σου πουν ότι πάει τώρα η ζωή σου άλλαξε. Αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις. 

Από ‘δω και πέρα θα ζεις μόνο για το μωρό.

Ό,τι έκανες πριν, να το ξεχάσεις. Τέρμα ο ύπνος, η καλοπέραση, οι έξοδοι με το σύζυγο. Τώρα μόνο πάνες, θηλασμός, εμετοί και ιώσεις. «Αχ, πως κολλάνε τα άτιμα. Η νύφη μου εμένα τρία χρόνια έχει να βγει με τον άντρα της». Κι αν νομίζεις πως επειδή μόλις γέννησες πρέπει να ξαποστάσεις είσαι πολύ γελασμένη. Τώρα οφείλεις να βάλεις μπρος για το δεύτερο. Για να μην έχουν μεγάλη διαφορά τα αδέρφια. Και προσοχή μην μπερδευτείς: Αν έχεις κάνει αγόρι να πας (που;) για το κορίτσι και αν έχεις κάνει κορίτσι να συλλάβεις αγόρι. Να τα κάνεις ζευγάρι, να είναι έτοιμα για την κιβωτό του Νώε.  

Όταν γεννήσεις το δεύτερο θα έρθουν πάλι να σε δουν. Εκεί δεν μπορούν πια να σε τρομάξουν άλλο, την έχεις περάσει την πίστα. Θα σου πουν για τη ζήλια μεταξύ των αδερφών, για μία γνωστή τους που το μεγάλο αδερφάκι μόλις είδε το μωρό σταμάτησε να μιλάει και το τρέχουν τώρα στους παιδοψυχολόγους και θα σου θέσουν το νέο σου στόχο.

Δώσε βάση, να μη στα ξαναλέω.

Αν έχεις καταφέρει να έχεις δημιουργήσει απογόνους ένα αγόρι και ένα κορίτσι, οφείλεις να σταματήσεις και να μην κάνεις άλλα παιδιά. Είναι και η οικονομική κρίση στη μέση. Αν όμως είσαι τόσο ανίκανη που έχεις κάνει δυο παιδιά του ίδιου φύλου, πρέπει να γεννάς σαν κουνέλα, ώσπου να πετύχεις και το άλλο. Πώς κάνουν οι συλλέκτες με τα γραμματόσημα; Αυτό!

Και μετά τα παιδιά, οι φωνές των άλλων κάπου σταματούν να ακούγονται.

Όχι, γιατί έχεις μπει με τα μπούνια στο σύστημα. Επειδή δεν μιλάνε για σένα σε σένα, αλλά στους άλλους.

Αν είσαι ευτυχισμένος, έχεις σπίτι, εξοχικό, αυτοκίνητα λένε ότι ακούστηκε πως πλούτισες από κάτι βρωμοδουλειές. Αν πάλι δεν έχεις καταφέρει πολλά, θα πουν ότι τα φταίει το ξερό σου το κεφάλι.

Δεν σε νοιάζουν πλέον όλα αυτά.

Το μόνο που θες να τους ρωτήσεις, όταν τους δεις είναι το πότε ακριβώς σου είχαν πει ότι μπορείς να ζήσεις, γιατί με τα χρόνια το ξέχασες.