Η δημοσιογράφος Αθηναΐς Νέγκα, μια προσωπικότητα που δε μασάει τα λόγια της βρέθηκε καλεσμένη στο «Mega καλημέρα» και στην Ελεονόρα Μελέτη. Όπως πάντα, μια ακομπλεξάριστη και δυναμική παρουσία που εγείρει συζητήσεις με τις δηλώσεις της, παραδέχτηκε την ανασφάλεια που κουβαλά σε ό,τι αφορά την εξωτερική της εμφάνιση, το πόσο τη στιγμάτισε ο χαμός του πατέρα της, τη νέα της σχέση, ενώ κλήθηκε να σχολιάσει και το νομοσχέδιο της κυβέρνησης σχετικά με τα ομόφυλα ζευγάρια.
«Δεν ήμουν ποτέ η γυναίκα κουκλάρα» αναφέρει. Μια φράση που τόσες και τόσες γυναίκες μπορεί να έχουμε σκεφτεί, κι ίσως κάποιες θαρραλέες την έχουμε ξεστομίσει. «Έχω φοβερή ανασφάλεια με την εξωτερική μου εμφάνιση. Αν δεν κάνω ολική πλαστική για να μεταμορφωθώ σε Μις Κόσμος δε θα μου φύγει η ανασφάλεια. Δεν ήμουν ποτέ η γυναίκα που θα χαρακτήριζαν κουκλάρα. Είμαι για τους πιο μερακλήδες. Δε βάφω τα νύχια μου, βέβαια μπορεί να έκανα κάποια αισθητική επέμβαση και να μεταμορφωθώ.»
«Αν δεν κάνω ολική πλαστική δε θα μου φύγει η ανασφάλεια.» Σε μια κοινωνία που κυνηγά την άπιαστη τελειότητα, η γυναίκα παραμένει ο βασικός αποδέκτης αυτής της στρεσογόνου κατάστασης. Οι αψεγάδιαστες barbie που κρατούσαμε κάποτε στα χέρια μας ως παιχνίδι, καλλιεργούν στο υποσυνείδητό μας την εικόνα της τελειότητας, δημιουργώντας μια καταπίεση που μεταμορφώνεται σε μια εσωτερική ανάγκη για την απόλυτη ομορφιά. Ποιος θα αρνηθεί πως κάτι τέτοιο φέρνει μια πληθώρα από δυσφορικά συναισθήματα, που ξεκινούν από πολύ μικρές ηλικίες, με κορίτσια να κοιτούν τον εαυτό τους στον καθρέφτη και να μην αγαπούν αυτό που βλέπουν. Αίσθημα το οποίο συνεχίζεται και διογκώνεται όσο μεγαλώνουμε, μέχρι να εκραγούμε.
Και μετά τι μένει; Αυτή η καταραμένη αίσθηση ότι δεν είμαστε ποτέ αρκετές. Συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με το εκάστοτε πρότυπο ομορφιάς, κάτι που πολλές φορές μας απογοητεύει και μας ρίχνει την αυτοπεποίθηση στα τάρταρα. Μπαίνουμε από την αρχή της ζωής μας σε νόρμες και καλούπια που νομίζουμε πως καθορίζουν την αξία μας. Συνεχίζοντας μετέπειτα και στην ενήλικη ζωή μας, με κόντρα τον χρόνο και τους διάφορους ρόλους που καλούμαστε να φέρουμε εις πέρας. Ίσως γι’ αυτό τα λόγια της να αγγίζουν αυτό το κομμάτι μέσα μας, που κρύβει ένα παράπονο.
Η Αθηναΐς Νέγκα έχει μιλήσει στο παρελθόν και για το αυτοάνοσο νόσημά της, λέγοντας ότι «όταν έχεις Λεύκη, προφανώς και θα έχεις δεχτεί bullying. Ζούμε στην εποχή της τελειότητας. Το χειρότερο bullying το έχω κάνει εγώ στον εαυτό μου. Μετά τα 45 μου, συνειδητοποίησα ότι τελείωσε η εποχή που προσπαθούσα να είμαι αψεγάδιαστη, οπότε αποδέχτηκα και τα σημάδια της λεύκης». Πλέον δηλώνει αχώριστη από τη Λεύκη της, τη φωτογραφίζει και τη γιορτάζει. Ακόμη και μετά τη χυδαία επίθεση που δέχθηκε στο Twitter εκείνη βγήκε πιο δυνατή.
Τελικά, δεν υπάρχει άνθρωπος σε αυτό εδώ τον πλανήτη, που να μην αγχώνεται για την ηλικία του, την εικόνα του. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ανάγκη την αποδοχή. Το ζήτημα, είναι να τολμάει να ξορκίζει την αγωνία του. Να θυμόμαστε, όμως, πως όλο αυτό το marketing πρέπει να το φέρουμε στα μέτρα μας, να κρατήσουμε ό,τι πραγματικά μας ταιριάζει και να αναδείξουμε τη δίκη μας αληθινή ομορφιά. Γιατί στην τελική, η μοναδικότητα του καθένα μας ξεχωριστά είναι αυτό μας διαφοροποιεί από ένα πολυφορεμένο αντίγραφο. Η δίκη μας ξεχωριστή εικόνα, μαζί με μια όμορφη ψυχή είναι ο πιο ελκυστικός και πρωτότυπος συνδυασμός. Και όταν την αγαπήσουμε πραγματικά, θα το εκπέμπουμε τόσο ξεκάθαρα, που θα τραβήξει μόνο όσους αξίζουν να είναι δίπλα μας.
Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στην Αθηναΐς Νέγκα που μοιράζεται κάθε φορά με τόσο άμεσο τρόπο τους φόβους και τις σκέψεις της μαζί μας. Μας δείχνει πως όταν μοιραζόμαστε τις αγωνίες μας, βγαίνουμε πιο δυνατοί. Και πως το original είναι πάντα το πιο ελκυστικό.
Συντάκτης: Αλέξια Κ.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
