Τι είναι η ευτυχία; Μπορείς να απαντήσεις γρήγορα; Κανονικά δε θα έπρεπε να σου πάρει πάνω από λίγα δευτερόλεπτα να απαντήσεις. Όλα στη ζωή σου μοιάζουν ιδανικά καθώς τα εκθειάζεις στη βιτρίνα και κάνεις τη φιγούρα σου μιλώντας για το πόσο γαμάτα είναι όλα όσα σου συμβαίνουν. Έχεις τη δουλειά σου, τα λεφτά σου, τα ακριβά σου ρούχα και τον λαμπερό σου περίγυρο που στραφταλίζει μέσα στην ψευτιά και την υποκρισία του. Έχεις όλα όσα ήθελες ποτέ και ακόμα παραπάνω. Κάπου εκεί όμως που στριμώχνονται όλα αυτά που γεμίζουν τη ζωή σου, εσύ εξακολουθείς να εντοπίζεις ένα κενό. Όταν η αυλαία της λαμπερής παράστασης της ζωής σου πέφτει, ένα κενό που δεν καλύπτεται με υλικά αγαθά στέκεται εκεί για να σου θυμίζει τι είναι η ευτυχία. Kάτι που με την απουσία του παγώνει το σώμα και η ψυχή σου. Ένα ζευγάρι χέρια που δεν υπάρχουν για να αγκαλιάσουν τη ζωή σου.
Τι εννοείς δε μετράνε γιατί δεν αγοράζονται; Μα αυτό είναι που τα κάνει ξεχωριστά. Μπορεί να μην είναι μια έξυπνη αγορά, είναι όμως μια παρακαταθήκη ζωής. Ένας θησαυρός που η όψη του δεν ξεθωριάζει με το πέρασμα των χρόνων αλλά δυναμώνει και γίνεται πιο ζεστή. Μια επένδυση που είναι πάντα εκεί για σένα, σαν ένα αόρατο στήριγμα για την κάθε σου στιγμή.
Ένα μοναδικό ζευγάρι χέρια μπορεί να περιγράψει όλη την πορεία σου σε αυτή τη ζωή. Αυτό μπορεί να σου ψελλίσει όλο το βιός σου καθώς σε κλείνει σφικτά εκεί που τα στόματα ντρέπονται και σιωπούν μπροστά στα ανείπωτα της ψυχής. Μέσα στη χούφτα τους εκεί, κρύβονται όλες οι απαντήσεις για τους φόβους και τις αδυναμίες σου.
Αν το καλοσκεφτείς όλα στη ζωή σου ξεκινάνε από ένα τρυφερό και ζεστό ζευγάρι χέρια. Αυτά που θα σε νανουρίσουν το βράδυ, που θα σε χαϊδέψουν τρυφερά καθώς κλείνεσαι στην αγκαλιά της μάνας σου, που θα σκουπίσουν τα δάκρυά σου μόλις δεις τον πρώτο σου εφιάλτη. Ένα ζευγάρι χέρια θα σου προσφέρει το πιο επιβραβευτικό άγγιγμα μόλις καταφέρεις κάτι αλλά και θα σε παρηγορήσει όταν όλα γύρω σου καταρρέουν και νιώθεις αδύναμος. Είναι η αόρατη δύναμη που θα έχει για πάντα τη μαγική ικανότητα να σε ηρεμεί κάθε φορά που οι φόβοι σου σε πνίγουν και σου υπαγορεύουν να παραιτηθείς.
Θυμάσαι όταν ήσουν μικρός; Σ’ ένα ζευγάρι χέρια έτρεχες κάθε φορά που ζητούσες καταφύγιο. Δεν αναζητούσες βαρυσήμαντες λέξεις και λόγια που φθίνουν στο χρόνο. Ωραία τα δώρα με τα ακριβά περιτυλίγματα, δε λέω, αλλά σαν την αγκαλιά από το αγαπημένο σου πρόσωπο δεν έχει. Ένα άγγιγμα προσμένεις, γι’ αυτό ζεις. Ακόμα κι αν αυτό είναι φευγαλέο και μικρό αρκεί για να αναστήσει την ψυχή σου που διψάει γι αυτό. Τώρα γιατί ξέχασες πώς είναι να ψάχνεις αυτό το άγγιγμα;
Όσο γεμάτη και αν είναι η ζωή σου, πάντα θα παραμένει άδεια χωρίς ένα ζευγάρι χέρια για να σου προσφέρουν τη βουβή αγάπη τους. Μην αρκείσαι στο να σε ακουμπάνε πολλά χέρια, γιατί στο τέλος θα σε πονέσουν. Ψάξε για αυτά τα δύο χέρια που δε θα σε ακουμπάνε απλά, αλλά θα σε αγγίζουν. Αυτά που με ένα στιγμιαίο άγγιγμά τους θα γεμίζουν το χώρο από συναισθήματα και εικόνες που οι λέξεις είναι πολύ φτωχές για να αποτυπώσουν. Αυτά που θα κουρνιάζεις μέσα τους και ο χρόνος θα παγώνει καθώς θα τυλίγεσαι μέσα στα στενά όρια τους.
Χωρίς τα σωστά χέρια γύρω σου η ψυχή σου θα παραμένει για πάντα γυμνή. Μήπως αυτό είναι η ευτυχία;
Επιμέλεια Κειμένου Μυρτώς Τσιτσιδάκη: Σοφία Καλπαζίδου
Yποσημείωση: Ο τίτλος είναι μέρος του ποιήματος «Χέρια» του Αργύρη Χιόνη
Συντάκτης: Μυρτώ Τσιτσιδάκη
