Χτίζουμε τον εαυτό μας με βάση τους σημαντικούς άλλους της ζωής μας

Άνθρωποι μπαινοβγαίνουν στη ζωή μας. Άλλοι ήρθαν κι έμειναν, άλλοι έφυγαν γιατί ουσιαστικά ποτέ δεν είχαν σκοπό να μείνουν, άλλοι κάνουν περιστασιακές εμφανίσεις σε αυτήν. Ολογράμματα ανθρώπων που απλά άλλαζαν πρόσωπο. Σχέσεις επιφανειακές που δεν άγγιξαν στο ελάχιστο τον αληθινό σου εαυτό. Κενές και πεζές συναναστροφές που δεν άλλαξαν τίποτα γύρω τους. Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες σχέσεις. Σχέσεις που μπήκαν σαν φωτιά στη ζωή σου και στα αποκαΐδια τους  βρίσκεις τον εαυτό σου αλλαγμένο.

Ανάμεσα  στα θολά είδωλα των επιφανειακών σχέσεων που περνούν απ’ το δρόμο σου, υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που είναι αληθινοί. Κάποιοι άνθρωποι που είτε είναι στη ζωή σου είτε όχι, η απουσία τους απ’ τη σκέψη σου και μόνο σε πληγώνει.

Άνθρωποι που καθώς φεύγουν από δίπλα σου, αφήνουν ένα χαώδες κι αναντικατάστατο κενό πίσω τους. Ναι, μπορεί να είναι λίγοι αριθμητικά, αλλά ποσοτικά σημαίνουν πολλά για ‘σένα. Μετρημένοι στο ένα σου χέρι, οι «σημαντικοί άλλοι» στη ζωή σου έχουν χαράξει την πορεία τους σε αυτή με το πιο ανεξίτηλο μελάνι.

Για ‘σένα μπορεί να είναι οι γονείς σου, για τον διπλανό σου οι συγγενείς του, για  κάποιον άλλον οι φίλοι του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι για τον καθένα από εμάς εκεί έξω υπήρχαν ή υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που θα είναι για πάντα παρόντες στη ζωή μας. Και λέω για πάντα, γιατί δεν είναι μόνο η φυσική παρουσία που τους έκανε ανεξίτηλους αυτούς τους ανθρώπους, αλλά η παρουσία τους μέσα μας.

Μέσα σε κάθε κρυφή γωνία του μυαλού μας, σε κάθε ξεχασμένο σημείο της ψυχής μας, στα άβατα των συναισθημάτων, εκεί βρίσκονται οι «σημαντικοί άλλοι» της ζωής μας. Εκεί είναι τόσο βαθιά κρυμμένοι, που ο χρόνος δεν μπορεί να τους βρει για να αλλοιώσει την όψη τους. Είναι ριζωμένοι μέσα μας και συχνά βγαίνουν στην επιφάνεια. Βγαίνουν κάθε φορά που παρατηρούμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη, στις σκιές του προσώπου μας, στις σκιές της ψυχής μας.

Ο χαραχτήρας, η συμπεριφορά, οι σκέψεις, τα λόγια κι όλος μας ο εαυτός κάποιες φορές φαίνεται πως συγχρονίζονται στις δικές τους συχνότητες. Ένα μείγμα είναι η προσωπικότητά μας τελικά. Ένα κράμα από χαρακτηριστικά των «σημαντικών μας άλλων» και της επίδρασης της πορείας τους στη ζωή μας.

Ένα συνονθύλευμα εμπειριών και στιγμών μαζί τους. Φροντίδα, αγάπη, απόρριψη, παραμέληση, πόνος είναι μερικές μόνο απ’ τις πινελιές που μπορεί αυτές οι σχέσεις να χάραξαν στη ζωή μας. Όμως ακόμα κι αν το πρόσημο τελικά ήταν αρνητικό, αυτές οι σχέσεις έγιναν τα θεμέλια της δικής μας υπόστασης. Άνθρωποι πυξίδες στο ταξίδι της ζωής μας μέσα στο χρόνο. Οι στιγμές μαζί τους μας αλλάζουν, μας ωριμάζουν, μας μαθαίνουν καινούρια πράγματα για τον εαυτό μας.

Στον καθρέπτη του εαυτού μας, μήπως απεικονίζονται παραπάνω από ένα άτομα;