«Βρες χρόνο να είσαι παιδί για να νιώθεις αυθεντικά ανθρώπινος» έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος. Ως πιτσιρίκια δεν μπορούμε να εκλογικεύσουμε τι και πώς. Θέλουμε να μπορούμε να λερώσουμε τα χέρια μας παίζοντας, να φάμε βλέποντας παιδικά στην τηλεόραση, να μην κάνουμε τα πάντα όταν πρέπει κι όπως πρέπει. Μπορεί μερικές φορές ο κόσμος των μεγάλων να φάνταζε μοναδικός, όμως είναι κοινό μυστικό πως τα περισσότερα από αυτά που κάναμε ή μάθαμε όταν ήμασταν μικροί, μας δημιουργούσαν μόνιμα την απορία «πού στο καλό θα μου χρειαστεί αυτό στο μέλλον;». Κι όμως τελικά χρειάστηκαν.
1. Ευγένεια-καλοί τρόποι
«Πες παιδί μου καλημέρα στην κυρία Μερόπη ή χαιρέτησε τον κύριο Φώτη» και λοιπές τέτοιες φράσεις που στοιχειοθετούν το savoir vivre της κουλτούρας των ενηλίκων. Τότε αδυνατούσαμε να κατανοήσουμε γιατί να το κάνουμε, ειδικά όταν έπρεπε να σταματήσουμε απότομα το παιχνίδι και στον δρόμο να χαιρετίσουμε τη γειτόνισσα. Τώρα πλέον ξέρουμε πως μια καλημέρα μπορεί να μας φτιάξει τη διάθεση το πρωί, ειδικά αν συνοδεύεται με χαμόγελο!
2. Καθαριότητα
Καθάρισε το δωμάτιό σου, στρώσε το κρεβάτι σου, συμμάζεψε τα παιχνίδια σου. Όχι, όχι και πάλι όχι ρε παιδί μου. Γιατί να το κάνουμε αφού και την επόμενη μέρα θα παίξουμε και θα γίνει χαμός. Να που τελικά χρειάστηκε το συμμάζεμα κι απλά πράγματα που κάναμε με το ζόρι ως μικρά παιδιά τώρα τα κάνουμε λίγο πιο αυτοματοποιημένα, αλλά γουστάρουμε το καθαρό μας σπίτι μετά.
3. Σχολείο Vol 1: Γενικές γνώσεις
‘Οπου ο τίτλος βλέπε γεωγραφία, ιστορία, φυσική κι αυτά τα ακατανόμαστα μαθηματικά. Γιατί να πρέπει να μάθεις για την υποτείνουσα, τον Νεύτωνα ή πού στο καλό βρίσκεται η Κουάλα Λουμπούρ και τι σημαία έχει η Μαλαισία; Εντάξει, ίσως δεν κάνουμε καθημερινή χρήση αυτών των γνώσεων αλλά γνωρίζοντας πέντε βασικά πράγματα έχουμε μια ιδέα τι συμβαίνει και πού, όταν διαβάζουμε ειδήσεις σκρολάροντας το κινητό μας.
4. Σχολείο Vol2: Ορθογραφία
Μια κατηγορία μόνη της η άτιμη. Κι εντάξει με τα “ο,ω” ήταν πιο εύκολο αλλά με αυτά τα “ι” μέγα ζόρι. Ας τα κάνουμε όλα σε γιώτα να ηρεμήσουμε ρε παιδί μου. Ζόρι λοιπόν η ορθογραφία, όμως αυτή κι αν μας χρειάζεται καθημερινά. Και το έχουμε πει, η σωστή ορθογραφία είναι εγκεφαλικό αφροδισιακό!
5. Ξένες γλώσσες
Απαρέμφατο, γερούνδιο, Αγγλικά, Γαλλικά κι οι ώρες φιλότιμων προσπαθειών να πετύχεις την προφορά. Και λοιπές ξένες γλώσσες που αναρωτιόμασταν γιατί να τις μάθουμε. Και τελικά, όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα και μας χρειάστηκαν και κάναμε και φλεξ με τα όσα γνωρίζαμε. Κι αν σκεφτείς και τις σειρές στο Netflix, έλα παραδέξου το, εύκολα θα ξεκινούσες Ισπανικά εδώ και τώρα.
6. «Πάρε τη ζακέτα σου»
Φράση που έχει ταυτιστεί με την παιδική μας ηλικία, μη σου πω και την ενήλικη ζωή μας. Μα τι μας ένοιαζε να πάρουμε ζακέτα όταν απλώς θέλαμε να τρέξουμε για να παίξουμε με τις ώρες ή να βολτάρουμε με τους φίλους. Στο σήμερά μας λοιπόν είναι κάποιες φορές που ανοίγουμε την πόρτα για να φύγουμε και γυρίζουμε να πάρουμε ζακετούλα ή μπουφάν, γιατί τελικά έχει λίγη ψύχρα τις φθινοπωρινές βραδιές. Και χαμογελάμε ασυναίσθητα, γιατί τώρα ξέρουμε.
7. «Μέτρα τα ρέστα»
‘Αλλο ζόρι κι αυτό. Θα δώσω τόσα, θα έχω ρέστα τόσα. Και γιατί τα ρέστα να μην είναι σε τσίχλες; Δυσκολεύουν τη ζωή τους αυτοί οι μεγάλοι. Μάθαμε όμως να τα μετράμε, καταλάβαμε τι σημαίνει συναλλαγή με χρήματα κι όχι με τσίχλες κι ακόμη και τώρα, όταν πηγαίνουμε για ψώνια κάνουμε ασυναίσθητα τις μαθηματικές πράξεις στο μυαλό μας.
8. Οδοντίατρος
Με ελάχιστες εξαιρέσεις ήταν ίσως ο τρόμος όλων των παιδιών. Γιατί να πάμε, γιατί να ακούμε αυτά τα μηχανήματα με τον τόσο απαίσιο θόρυβο και διάφορα τέτοια ερωτήματα που όλα κατέληγαν απορίες δίχως απάντηση. Κι αν τώρα χαμογελάς με αυτοπεποίθηση στο τυπάκι που μόλις γνώρισες και φλερτάρεις, στον οδοντίατρο του τότε το χρωστάς!
9. Μαθήματα για σεισμό ή φωτιά
Θυμόμαστε εκείνες τις πρακτικές ασκήσεις που κάναμε κάποιες φορές στο σχολείο για το πώς πρέπει να αντιδράσουμε σε τέτοιες περιπτώσεις. Γελούσαμε και το βλέπαμε σαν ευκαιρία να χάνουμε μια ώρα μαθήματος. Ευτυχώς δεν είναι φαινόμενα που συμβαίνουν πολύ συχνά, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Κι η γνώση υπάρχει, έστω και υποτυπώδης.
10. Κάτι προσωπικό
Βίωμα, μάθημα, έκφραση από τους γονείς μας, τους παππούδες μας ή κάποιον δάσκαλό μας. Αυτό που τότε δεν καταλαβαίναμε γιατί, αλλά στην πορεία ήρθε και κούμπωσε στην καθημερινότητά μας.
Συμβουλές, γνώσεις, φράσεις που στο παιδικό μυαλό μας δημιούργησαν απορίες, στην ενήλικη ζωή μας δημιούργησαν ενσυναίσθηση, αγάπη και φροντίδα για τον εαυτό μας, μια γενική κουλτούρα και παιδεία. Δεν είναι σίγουρο ότι το να μεγαλώσεις είναι παγίδα, είναι όμως σχεδόν βέβαιο πως αυτά που μαθαίνουμε μικροί καθορίζουν αυτό που θα γίνουμε μεγάλοι.
Συντάκτης: Ειρήνη Αγρίτη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
