O Albin Lee Meldau τραγουδάει ”The weight is gone” και ο Pascal Bruckner γράφει «O έρωτας δεν είναι σπάνιος. Σπάνιος είναι ο αμοιβαίος έρωτας και εκείνος που διαρκεί». Δυσκολάκι ο έρωτας και υπαρξιακό μας ζήτημα από τότε που θυμόμαστε τη ζωή σε τούτο τον πλανήτη. Έρωτες που έληξαν νωρίς, έρωτες ανεκπλήρωτοι, έρωτες με διάρκεια στον χρόνο, έρωτες που έγιναν σχέσεις και ποντάραμε τα ρέστα μας και την ψυχή μας. Όλα μοιάζουν φυσιολογικά, αλλά κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού μας αντιστέκεται να παραδοθεί και ενδόμυχα αντιδρά. Αν δεν εμπλεκόμασταν συναισθηματικά θα μπορούσαμε να αντιληφθούμε πως δεν πρόκειται για αληθινή σχέση αγάπης, αλλά για έναν τραυματικό δεσμό.

Η συνεξάρτηση είναι λέξη κλειδί σε αυτή την περίπτωση. Αναφερόμαστε στη συναισθηματική εξάρτηση που αναπτύσσει κανείς απ’ το ταίρι, σε σημείο που να έχει ανάγκη τη γνώμη ή την αποδοχή του για να νιώθει όμορφα, να αισθάνεται αποδεκτός ή και λειτουργικός. «Σε χρειάζομαι, δεν αντέχω χωρίς εσένα, δεν μπορώ άλλο μακριά σου» είναι κάποιες δηλώσεις που δείχνουν έντονη προσκόλληση. Σε εκείνο ακριβώς το σημείο αρχίζει κάποιος να κάνει τόσες εκπτώσεις για τον ίδιο, την προσωπικότητά του, τις επιθυμίες και τα συναισθήματά του, που μένει περισσότερο από ανάγκη και λιγότερο από θέληση.

Σε σχέσεις τραυματικού δεσμού χαρακτηριστικές είναι οι ακραίες συναισθηματικές μεταπτώσεις που το νευρικό σύστημα λανθασμένα αναγνωρίζει ως «συνδέσεις». Όχι μόνο δε δημιουργείται καμιά μορφή σύνδεσης, αλλά υπάρχει μια φοβική συναισθηματική έκφραση σε σημείο που οι πραγματικές ανάγκες καταπιέζονται. Η ιδέα που κυριαρχεί είναι πως αν κρατάς τον άλλον μονίμως ικανοποιημένο, η σχέση θα πάει καλά και θα κρατήσει.

Το παράδοξο σε έναν δεσμό τραύματος είναι πως σε σχέσεις οικείων σου εύκολα θα αντιληφθείς στοιχεία που χτυπούν καμπανάκια πως κάπου τα όρια έχουν χαθεί. Όταν όμως μπλέκεσαι συναισθηματικά, αδυνατείς να το καταλάβεις κι είναι δύσκολο να το διαχειριστείς. Έτσι, ενώ θέλεις τρελά να απαλλαγείς από την όλη κατάσταση, μοιάζει αδύνατο να φύγεις απ’ τη συγκεκριμένη σχέση. Με την πάροδο του χρόνου αναπτύσσεται μια έντονη έλξη, ενώ παράλληλα περνούν απαρατήρητες -ή ακόμη χειρότερα γίνονται επιτρεπτές- κακοποιητικές συμπεριφορές με έναν και μόνο στόχο: να αγαπηθείς.

Τι συμβαίνει όμως όταν το άτομο που αγαπάμε μας κακοποιεί; Από τη μία εκκρίνεται η οξυτοκίνη, η ορμόνη της αγάπης, και από την άλλη η κορτιζόλη, η ορμόνη του στρες. Μιλάμε, λοιπόν, για ένα φαύλο κύκλο στη σχέση με απώτερο σκοπό να αλλάξει ο άλλος ή να μπορεί πιο εύκολα να τεθεί υπό έλεγχο. Είναι η μέθοδος ” push and pull back”, ο μηχανισμός που από τη μία σε σπρώχνει μακριά και από την άλλη σε τραβάει ξανά στο συγκεκριμένο πρόσωπο. Αυτή η αποφυγή και επαναπροσέγγιση μπορεί να σε αποσυντονίσει εντελώς!

Ένα εύλογο ερώτημα είναι το «Πώς είναι μια αληθινή σχέση αγάπης;». Η απάντηση κάθε άλλο παρά απλή είναι. Αληθινή αγάπη είναι αυτή που αφουγκράζεσαι τον άλλο όπως θα έκανες με τον εαυτό σου. Τον επιλέγεις και σε επιλέγει καθημερινά, στα δύσκολα και στα εύκολα. Υπάρχει αμοιβαιότητα και μια γλυκιά σταθερότητα, αμοιβαία εμπιστοσύνη, κατανόηση και συμβατότητα. Μόνο δεδομένο δε φτάνεις να θεωρήσεις τον άλλον.

Και ξέρεις γιατί; Γιατί και οι δύο είναι ειλικρινείς κι εκφράζουν ανοιχτά τις ανάγκες τους. Σε κάθε σχέση πρώτα απ’ όλα πρέπει να είμαστε εμείς καλά με τον εαυτό μας. Αν αυτό δε συμβαίνει, δεν μπορούμε να είμαστε καλά ούτε τον άλλον. Το να εκφράζουμε τις ανάγκες μας είναι το μονοπάτι που θα μας οδηγήσει να μάθουμε τον άλλον και ταυτόχρονα να οριοθετηθούμε. Αυτή η προσπάθεια φέρνει εγγύτητα και σεβασμό, καθώς τα συναισθήματα δεν εκβιάζονται παρά μόνο γεννιούνται. Σημαντικό είναι η σχέση σε κάθε φάση της να εξελίσσεται και ο ένας να στηρίζει την εξέλιξη του άλλου.

Στη σχέση αξίζει να έχουμε κάτι κοινό: συναισθήματα, σκέψεις, στόχους, ανησυχίες. Το ταίρι να είναι το καταφύγιό μας και το λιμάνι που θα μπορούμε να κουρνιάσουμε όταν δεν είμαστε στα καλύτερά μας. Να μας προσφέρει τη μεγαλύτερη αγκαλιά και το πιο ζεστό χαμόγελο όταν θέλουμε να μοιραστούμε τη χαρά μας. Με το ταίρι πρέπει να νιώθουμε τόσο άνετα όσο νιώθουμε στο σπίτι μας. Μια σχέση με συμβιβασμούς είναι καλή ομπρέλα, αλλά μακροπρόθεσμα κακή στέγη. Σημασία έχει να βρεις την αληθινή αγάπη και να καταφέρεις να την αναγνωρίσεις!

Μind the gap! 

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Ειρήνη Αγρίτη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.