Πρόκειται για τον Γιάννη, Κώστα, Μήτσο της διπλανής πόρτας. Φροντίζει να γίνεται πάντοτε αντιληπτός έστω και τα λιγοστά λεπτά που σε προσπερνά στο δρόμο. Είτε λόγω υπερκατανάλωσης κολόνιας ικανής να σου φέρει λιποθυμία, είτε λόγω του ενοχλητικού θορύβου που προκαλεί παίζοντας με τα κλειδιά του «άπιαστου» αυτοκινήτου του, το οποίο δεν κουνά σχεδόν ποτέ. Ωστόσο, δεσπόζει σε περίοπτη θέση στο δρόμο.
Θα τον παρατηρήσεις όμως, σίγουρα και εκεί που συχνάζεις. Η είσοδός του είναι αν μη τι άλλο θεαματική με χειραψίες σε κράχτηδες, P.R., ιθύνοντες και οπωσδήποτε στον «ημίθεο» μπάρμαν. Άλλωστε, πρέπει κάπως να εξασφαλίσει την κερασμένη γύρα σφηνάκια και, ως εκ τούτου, ακόμα περισσότερα βλέμματα όπως και τη σίγουρη θέση δίπλα στα φίνα γκομενάκια που θα κάνουν έφοδο οσονούπω. Μέχρι να έρθει η στιγμή αυτή περιορίζεται στις λεγόμενες περιφερειακές ματιές μην τυχόν και υπάρχει κάτι άξιο ενδιαφέροντος που απέχει αρκετά από τον αμφιβληστροειδή του. Άλλωστε και η καύση του πούρου του δε βοηθά το οπτικό του πεδίο. Αγκώνας σταθερά στο μπαρ προκειμένου να είναι σε κοινή θέα τόσο ο γυμνασμένος πήχης, όσο και το ακριβοπληρωμένο του ρόλεξ. Συγκεκριμένα, εύχεται να του κάνεις ένα σχόλιο περί τούτου και να τον αφήσεις να εξιστορήσει τη χιλιοειπωμένη ιστορία του. Άλλωστε, το έχει δοκιμάσει και «λειτουργεί».
Παρατηρώντας τον δε θα εντοπίσεις ούτε ένα τόσο δα ψεγάδι. Έχει μεριμνήσει, ώστε να μην υπάρχει τίποτα το «μεμπτό» στην εμφάνισή του. Σίγουρα έχει σπαταλήσει περισσότερο χρόνο από σένα. Μοσχομυριστό και καλοσιδερωμένο πουκάμισο και λουστραρισμένο παπούτσι που σκοτώνει όχι κατσαρίδα, ακρίδα.
Σε περίπτωση που τον γνωρίζεις, μην κάνεις το λάθος να τον χαιρετήσεις εάν δεν σημάνει το «πράσινο φως». Πιθανόν να αποτελέσεις τροχοπέδη για την κατάκτηση του αποψινού θηράματος. Νιώθει απειλή. Ειδάλλως, ή θα δυσανασχετήσει-σνομπάρει, ή θα προσποιηθεί πως ζορίζεται να καταλάβει από πού σε ξέρει. Στην καλύτερη, η στιχομυθία σας θα περιοριστεί στα γνωστά «Επ, τι λέει;» , « Καλά, εσύ;». Συμφωνείς κι εσύ ότι πρόκειται για τα πιο αδικοχαμένα δέκα δευτερόλεπτα της ζωής σου.
Τον μπλαζέ τύπο δεν τον απασχολεί ούτε τι νούμερο σουτιέν φοράς, ούτε το κατά πόσο αποδίδουν τα βαθιά καθίσματα στα οποία επιδίδεσαι στο γυμναστήριο ολημερίς. Συγκεκριμένα, όση ώρα στέκεσαι δίπλα του αμφιταλαντεύεται σχετικά με τη γνησιότητα της Louis Vuitton σου τόσο που δεν του απομένει φαιά ουσία για να σκανάρει κάτι άλλο.
Ομολογουμένως, είναι ο τύπος που θα γνωρίσει κάθε γυναίκα μια φορά στην ζωή της κι ενδεχομένως να γοητευτεί. Άπαξ και αποτελέσεις την εύκολη λεία και πέσεις σαν το σύκο, μην έχεις πολλές προσδοκίες. Καταλαβαίνεις πως ένας τέτοιος τύπος δε δύναται να σε ακολουθήσει οπουδήποτε όπως ένας «λαϊκός», ούτε να γίνει εύκολα συμπαθής.
Απεναντίας, είναι από τα πιο προσφιλή αντικείμενα απαξιωτικών βλεμμάτων και αρνητικών σχολίων. Επίσης βγάλε από το μυαλό σου το σενάριο της χέρι-χέρι «συμπόρευσης» σε πεζοδρόμια και διαβάσεις. Θα σου εκμυστηρευτεί και ο ίδιος πως το βρίσκει «tres banal». Ως επίδοξη συνοδός-σύντροφος, οφείλεις να εγκαταλείψεις κατά μέρους εξόδους με πρόχειρες αμφιέσεις ή την υιοθέτηση του επιμελώς ατημέλητου look σου. Επιπροσθέτως, καλό θα ήταν να τσεκάρεις εάν έχεις δυσανεξία σε σολομό, καρπάτσιο, σούσι. Δίπλα του θα βαρεθείς να τα τρως.
Κάθε κίνηση του μπλαζέ, σπουδαιοφανή άνδρα αποτελεί απελπισμένη προσπάθεια επίδειξης νεοπλουτισμού. Για το λόγο αυτό είναι και μία από τις πλέον πιο παρεξηγημένες κατηγορίες. Φιγουρατζής και μάγκας δεν πρέπει να συγχέονται. Ο μάγκας είναι αυθεντικός. Τίποτα δεν είναι προμελετημένο, τίποτα δουλεμένο. Βγαίνει αβίαστα. Δεν τον απασχολεί να προβάλει την υπεροχή του. Δεν πιστεύει καν ότι υπερέχει. Τους μάγκες. Αυτούς να αγαπάς. Ο φιγουρατζής είναι μόνο επιφάνεια και πόσο ν’ αγαπήσεις κάτι επιφανειακό;
Συντάκτης: Νατάσα Δόμβρου
