Ο έρωτας που θέλεις μα δεν αντέχεις

Θα ορκιζόσουν απ’ την αρχή πως είναι σαν όλες τις άλλες. Θυμάσαι, δε χρειάστηκε να καταβάλλεις υπερπροσπάθεια για να τη γνωρίσεις. Ούτε όμως και για να τη δαμάσεις. Όλα ξεκίνησαν με ένα «Μου αρέσει αυτό που βλέπω». Ακόμα ένα κοινότυπο λαβ στόρι από ‘κείνα που εξιστορείς σε φίλους εντός ποδοσφαιρικού ημιχρόνου, λες.

Ωστόσο, όλοι ξέρουνε για εκείνη. Τη γνωρίζουν με το μικρό της και φροντίζουν να σε πληροφορούν σε κάθε ευκαιρία αν τυχόν την πετύχουν στο δρόμο. Κάποιοι απ’ αυτούς θα σε ρωτήσουν κι αν είναι καλά τσεκάροντας φυσικά πως δεν ακούει η νυν σύντροφος. Όλοι ξέρουνε για κείνη, χωρίς να γνωρίζουνε εκείνη.

Θα στοιχημάτιζες πως έχει προχωρήσει τη ζωή της κανονικά όπως ακριβώς έκανες κι εσύ. Το εύχεσαι ή το φοβάσαι; Ούτε εσύ μπορείς να αποφασίσεις. Είχες όλον τον χρόνο να συσκεφτείς με τον εαυτό σου, αλλά ο εγωισμός σου δε σου το επέτρεψε. Βολεύτηκες σε μια «ούτε κρύο, ούτε ζέστη» σχέση χωρίς ζήλια, εντάσεις, αντιρρήσεις και καβγάδες. Σου άρεσαν πάντα τα εύκολα, βλέπεις.

Φρόντισε κι η ίδια να σε απαλλάξει απ´ το βάρος της επιθυμίας της εγκαίρως. Χωρίς παρακαλετά, μοιρολόγια και συγγνώμες. Χωρίς κυνικά μηνύματα, χωρίς τηλέφωνα, χωρίς να χτυπάει πόρτες. Στο έκανε τόσο εύκολο.

Η αντικατάστασή της στο μυαλό σου ήταν θέμα χρόνου. Εξάλλου, η ανυπόφορη σοβαρότητά της δεν ταίριαζε με την αδιαπραγμάτευτη χαλαρότητά σου. Κι αυτό, υποσχέθηκες να το υπενθυμίζεις στον εαυτό σου κάθε φορά που κρύβεις τα χέρια σου στις τσέπες προκειμένου να μη σχηματίσουν τον αριθμό της.

Στο επόμενο σου πρώτο ραντεβού βρέθηκε τυχαία απέναντι. Τότε, φοβήθηκε πολύ. Τότε, φοβήθηκε πως σε ´χασε στα αλήθεια. Πως καταχώνιασες για τα καλά εκείνο το καπέλο που σου αγόρασε στο δεύτερό σου κέρασμα εκείνο το καλοκαίρι για να πατσίσετε. Πως δε θα μπορέσει να σου παραπονεθεί ξανά πως δεν το φοράς συχνά.

Κι όλες εκείνες οι άκομψες φωτογραφίες της που διακαώς ζητούσες κι ισχυριζόσουν κάποτε πως σου έφτιαχναν τη μέρα; Σίγουρα, βρίσκονται σε μη περίοπτη θέση στον κάδο ανακύκλωσης του υπολογιστή σου κι ανατρέχεις σε αυτές όταν είσαι σίγουρος πως δε σε βλέπει κανείς στέλνοντας τον εγωισμό σου περίπατο.

Εκείνη όμως δε φοβήθηκε να παραδεχτεί ποτέ πως σε παρακολουθεί σιωπηλά. Νικητής ή ηττημένος το ίδιο θα σου πει. Εκείνη σε γουστάρει ακόμα και δε χρειάστηκε να πέσει σε καμία κρύα αγκαλιά για να το συνειδητοποιήσει.

Μην την πλησιάσεις για να πάρεις την επιβεβαίωση σου και πάλι. Δεν το θες μα την πληγώνεις. Επειδή είσαι εσύ. Αυτή, δεν το κρατάει μυστικό. Της έχεις κοστίσει ουκ ολίγα πακέτα τσιγάρα.
Μην τη σκεφτείς όταν η συντροφιά σου γυρίσει πλευρό στο κρεβάτι. Ναι, εκεί στη δική της μεριά. Μην περάσεις απ’ το σπίτι της πάλι με το αμάξι. Ήτανε επιλογή σου, βλέπεις, να τη χάσεις.
Μην επιδιώξεις ξανά να τη συναντήσεις αφού πιείς κι ο δείκτης του ρολογιού σου πάει τρείς. Θα σου πει ψέματα και πάλι. Όχι, όχι από δειλία. Άμυνα λέγεται και το γνωρίζεις καλά εσύ αυτό το παιχνίδι.

Άλλωστε, δεν ξεγελάς κανέναν. Νοητά είναι πάντα εκεί. Αλήθεια, πόσες φορές φέρνεις με το νου σου τα δικά της χέρια προκειμένου να καυλώσεις; Πόσες φαντασιώνεσαι το γυμνό της κορμί στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου σου κι άλλες πόσες ακούς ουρλιαχτά φορεμένα στη δική της φωνή; Πόσες κοίταξες το κινητό σου απόψε;

Κι επιτέλους, μωρό μου, πότε θα πάψεις να θες να φωνάξεις το όνομά της όταν τελειώνεις;
Ίσως να μην είναι και τόσο εύκολο να απαλλαγείς, σκέφτεσαι. Ίσως και να μην το θέλεις.
Ο έρωτας που θέλεις μα δεν τον αντέχεις. Αυτό ήτανε. Ίσως τελικά να μη μοιάζει και τόσο με τις άλλες, ξανασκέφτεσαι.

Ίσως να μην την ξέχασες ποτέ ούτε εσύ.