Ξεπερνάς κάποιον όταν δε φοβάσαι να μιλήσεις γι' αυτόν

Υπάρχουν κάποιες στιγμές εξαιρετικά αμήχανες. Εκείνες οι στιγμές που η συζήτηση με φίλους και λοιπούς πάει στο θέμα που σε πονάει. Σε αυτόν που πιθανόν να σε έχει πονέσει. Σε αυτόν τον άνθρωπο που ίσως να μην είχατε και το πιο αίσιο τέλος στη σχέση σας. Και τότε νιώθεις πιο ευάλωτος από ποτέ. Αισθάνεσαι πως θες να μεταφερθείς λίγα λεπτά μπροστά στο χρόνο προκειμένου να αποφύγεις αυτή τη συζήτηση. Το βλέμμα σου κοιτάει στο άπειρο και για κάποιες στιγμές νιώθεις πως δεν ξέρεις να μιλάς, πως δεν έχεις λέξεις μέσα σου, πως δεν μπορείς να εκφραστείς.

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί συμβαίνουν όλες αυτές οι αλλεπάλληλες συναισθηματικές εκρήξεις μέσα σου; Γιατί δεν είσαι πραγματικά έτοιμος να μιλήσεις γι’ αυτό το ζήτημα. Γιατί φοβάσαι και δειλιάζεις. Γιατί δεν το έχεις ξεπεράσει μέσα σου. Γιατί ακόμα αμφιταλαντεύεσαι και δεν έχει επέλθει η τάξη και η ηρεμία σε αυτά που αισθάνεσαι.

Όταν έχεις ξεπεράσει κάποιον πραγματικά, δε φοβάσαι να μιλήσεις γι’ αυτόν. Δε διστάζεις. Ακόμα και το θέμα της συζήτησης να πάει εκεί, εσύ θα νιώθεις πολύ καλά και δεν κατεβάζεις τα μούτρα μέχρι το πάτωμα. Όταν όντως ξεπερνάς κάποιον, είσαι πιο αντικειμενικός, μπορείς και ξεστομίζεις την αλήθεια σου με μεγαλύτερη ευκολία, χωρίς να νιώθεις πνιγμένος και θολωμένος μες στις σκέψεις σου, που κατά κύριο λόγο σε κυριεύουν. Μιλάς γι’ αυτόν σαν να ήταν κάποιος που ήρθε, πέρασε και έφυγε, αλλά εσένα δε σε πειράζει πλέον αυτό. Έχεις συμβιβαστεί -θέλοντας ή μη κάποιες φορές.

Ωστόσο, το γεγονός πως δε διστάζεις πια να μιλήσεις γι’ αυτόν τον άνθρωπο προϋποθέτει κάποιες βασικές διεργασίες. Εσωτερικές διεργασίες. Ένας ψυχολογικός πόλεμος που λαμβάνει χώρα μέσα σου ανάμεσα στις επιθυμίες και στις υποχρεώσεις, ανάμεσα στο «τότε» και στο «τώρα», ανάμεσα σε «εσένα» και σε «αυτόν». Κι εσύ καλείσαι να τα τα νικήσεις όλα αυτά. Καλείσαι να τα απομακρύνεις από το μπροστινό μέρος του μυαλού σου και να τα τοποθετήσεις με μία σχετική ευλάβεια και προσοχή στο κουτάκι των αναμνήσεων. Φαντάζει εύκολο; Κι όμως είναι απ’ τις πιο επίπονες καταστάσεις που βιώνει κάποιος στην ερωτική του ζωή.

Όταν έχεις ξεπεράσει ένα-ένα όλα αυτά τα στάδια με επιτυχία, τα οποία είναι και αρκετά χρονοβόρα τις περισσότερες φορές, είσαι πια σε θέση να έρθεις αντιμέτωπος με οποιαδήποτε πρόκληση· είτε αυτό λέγεται συζήτηση, είτε μια τυχαία συνάντηση με το άτομο αυτό. Τα έχεις αφήσει όλα πίσω σου και πορεύεσαι πιο δυνατός και συνειδητοποιημένος. Κι έτσι, κατά κάποιο τρόπο, μια ενδεχόμενη συζήτηση σου μοιάζει παιχνιδάκι, μπροστά σε όλα αυτά που έχεις περάσει μόνος και πιθανόν κανείς να μην τα γνωρίζει.

Θα έλεγε κάποιος πως το να μην φοβάσαι να μιλήσεις για το θέμα που κάποτε σε πονούσε σαν αγκάθι, είναι το αποτέλεσμα της ατομικής σου προσπάθειας να βάλεις τα πράγματα σε τάξη. Να βάλεις τον εαυτό σου σε τάξη. Να θέσεις τις προτεραιότητές σου. Όταν έχεις ξεπεράσει κάποιον όλα σου φαίνονται πιο εύκολα. Όλα είναι πιο εύκολα. Πόσο μάλλον μία συζήτηση! Νιώθεις πως δε σε αγγίζει τίποτα πλέον. Αισθάνεσαι πως τίποτα δεν μπορεί να σε επηρεάσει. Και στην ουσία έτσι είναι. Καμία συζήτηση τέτοιου περιεχομένου δεν μπορεί στο εξής να σε πανικοβάλει και να σε ταράξει. Και μπράβο σου, αν το έχεις καταφέρει…