Λένε πως η γκρίνια είναι ό,τι χειρότερο σε μια σχέση και πως είναι αυτό που την καταστρέφει στο τέλος. Ε, λοιπόν, όχι. Η γκρίνια αποτελεί την κινητήριο δύναμη μιας σχέσης και κρατάει τη φλόγα ζωντανή. Πώς; Απλά τα πράματα. Γκρινιάζουμε όταν κάτι μας ενοχλεί ή όταν κάτι μας λείπει.
Για σκεφτείτε να σας κατεβάζαμε απλά μούτρα και να μην είχατε ιδέα τι, πώς και γιατί! Ενώ γκρινιάζοντας σας ενημερώνουμε, ρε παιδί μου. Να ξέρετε κι εσείς πού σας παν τα τέσσερα και τι πρέπει να διορθώσετε ή να κάνετε πιο συχνά για να μας κρατάτε και να σας κρατάμε ευτυχισμένους.
Σας ακούμε να λέτε ξανά και ξανά «Βαρέθηκα την γκρίνια σου» κι όμως αν περάσουν μερικές μέρες χωρίς παράπονα και νάζια ανησυχείτε και μας προκαλείτε να γκρινιάξουμε, έστω κι αν είναι για το τασάκι που δεν αδειάσατε το βράδυ ή για την αγαπημένη μας μπλούζα που είναι ακόμη βρόμικη, γιατί χωρίς γκρίνια επικρατεί υπερβολική ησυχία και στασιμότητα στο σπίτι ή στη σχέση.
Η γκρίνια μας είναι το κάλεσμά μας να μας προσέξετε, να μας δείξετε ότι μας νοιάζεστε επειδή μας πιάνουν –άντρες και γυναίκες– καμιά φορά οι ανασφάλειές μας, ρε φίλε, αλλά δε θέλουμε να ρίξουμε τα μούτρα μας και να σας ζητήσουμε ευθέως για να μας πείτε ότι μας αγαπάτε. Θέλουμε να σας κάνουμε να μας κερδίσετε απ’ την αρχή.
Να παλέψετε και να κερδίσετε –την, μεταξύ μας, ήδη κερδισμένη– μάχη. Όσο σας εκνευρίζει η κάθε γκρίνια, είτε αυτή είναι υπό μορφή παραπόνου, είτε σκηνή ζήλιας μεγατόνων, άλλο τόσο σας παγώνει το αίμα και σας τρομάζει κι ακόμα περισσότερο σας εξιτάρει και το γουστάρετε. Όχι; Άκου λοιπόν.
Αν σας έχουμε συνηθίσει στην γκρίνια και κάνουμε καιρό να σας νιαουρίσουμε, πού θα πάει το μυαλό σας; Ότι έχουμε χάσει το ενδιαφέρον μας στο πρόσωπό σας. Άρα λατρεμένε μου φίλε και φίλη, η γκρίνια μας είναι κι ένα μέσο αυτοεπιβεβαίωσής σας. Γκρινιάζουμε άρα σας γουστάρουμε και σας ποθούμε ακόμη. Μη σας πω ότι κατά βάθος πολλές φορές επιδιώκετε να μας κάνετε να γκρινιάξουμε. Μέρος της γοητείας μας είναι άλλωστε. Έτσι μας γνωρίσατε κι έτσι μας αγαπήσατε. Ερωτευτήκατε αυτό το γκρινιάρικο πλάσμα ακριβώς έτσι. Τι νομίζατε; Ότι θα γκρινιάζαμε μόνο για τη δουλειά, για την ομάδα μας που έχασε ή για το θεϊκό σορτσάκι που βρήκαμε αλλά δεν μπορέσαμε να αγοράσουμε γιατί μας πρόλαβε άλλη; Ξέρατε ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν κι η σειρά σας και προετοιμαζόσασταν.
Μέχρι που η σειρά σας ήρθε. Την πρώτη φορά που η κοπέλα σας, σας είπε να πάτε για καφέ κι εσείς τις είπατε όχι επειδή θέλατε να δείτε τον αγώνα ή την πρώτη φορά που ο δικός σας, σας πρότεινε να πάτε για φαγητό και τον απορρίψατε επειδή παιζόταν το πρώτο επεισόδιο της νέας σεζόν της αγαπημένης σας σειράς. Θυμάστε τι ακολούθησε. Παράπονα ότι πλέον δεν πάτε πουθενά, πρέπει πλέον να κλείνετε ραντεβού για να βγείτε –κι ας είχατε βγει το προηγούμενο βράδυ– κι ότι δεν προσέχετε αρκετά τον άνθρωπό σας.
Νευριάσατε, πληγωθήκατε, ανταλλάξετε κουβέντες κι αφού ηρεμήσατε μάθατε και τι εστί σεξ συμφιλίωσης με αυτό τον άνθρωπο. Και γουστάρατε διότι αντιληφθήκατε ότι η γκρίνια μας δεν είναι τίποτα άλλο από ένας απλός τρόπος να σας πούμε ότι αυτό το πράμα που έχουμε μαζί σας είναι πολύ σημαντικό για μας για να μην παλέψουμε να το κρατήσουμε.
Όσο κι αν λέτε, λοιπόν, ότι είναι ένα απ’ τα πράγματα που σιχαίνεστε πάνω μας, η αλήθεια είναι ότι χωρίς την γκρίνια μας δεν κάνετε. Την έχετε συνηθίσει και την έχετε αγαπήσει. Έτσι αν μια μέρα αποφασίσουμε να σας κάνουμε το χατίρι και να την κόψουμε μαχαίρι, θα την ψάχνετε. Θα κάνετε το σπίτι ανάστατο προκειμένου να ακούσετε τη μουρμούρα μας.
Μα σκέψου λίγο, ρε φίλε, πώς ερμηνεύεται η γκρίνια κι αν δυσκολεύεσαι θα σου κάνω τη διερμηνέα. Γκρινιάζουμε κι έτσι ξέρετε ότι ακόμη σας θέλουμε και σας διεκδικούμε κι ότι ακόμη θεωρούμε πως αξίζει αυτό το πράμα μεταξύ μας. Κι όσο κι αν επιμένετε πως την γκρίνια δε την μπορείτε, την αναζητάτε ακριβώς για όλα αυτά. Αν δεν γκρινιάξουμε πώς θα βρείτε ευκαιρία να μας χώσετε στην αγκαλιά σας ή μας πνίξετε σε παθιασμένα φιλιά, κι όλα όσα συνεπάγονται, αν μη τι άλλο για να μας κάνετε να σωπάσουμε;
Στο λεξιλόγιο του γκρινιάρη, γκρινιάζω σημαίνει σ’ αγαπώ, σε ποθώ, σε διεκδικώ, παλεύω να μη βαλτώσουμε στην καθημερινότητα και τη ρουτίνα. Γι’ αυτό αν μια μέρα σταματήσουμε να γκρινιάζουμε θα ψάχνεστε, θα σας λείπει και θα θέλετε πίσω το γκρινιάρικο πλάσμα που έφερε τα πάνω-κάτω στη ζωή σας.
Επιμέλεια Κειμένου Γεωργίας Ευστρατίου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Γεωργία Ευστρατίου
